nummer: 08/1401/GM
betreft: [klager] datum: 2 september 2008
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 30 van de Penitentiaire maatregel (Pm) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen medisch handelen door of namens de inrichtingsarts verbonden aan de p.i. Tilburg,
alsmede van de overige stukken, waaronder het verslag van 15 mei 2008 van de bemiddeling door de medisch adviseur bij het ministerie van Justitie.
Ter zitting van de beroepscommissie van 17 juli 2008, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam, is klager gehoord.
Het hoofd van de medische dienst van de p.i. Tilburg heeft schriftelijk laten weten verhinderd te zijn ter zitting te verschijnen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beroep
De klacht, zoals neergelegd in het verzoek om bemiddeling aan de medisch adviseur van 23 april 2008, houdt in dat klager vijftien dagen met een gebroken enkel heeft gelopen zonder dat dit door of namens de inrichtingsarts is geconstateerd.
2. De standpunten van klager en de inrichtingsarts
Klager heeft zijn klacht als volgt toegelicht.
Op 28 februari 2008 is klagers enkel tijdens de sport omgeklapt. De enkel was dik en blauw en klager had hevige pijn. De verpleegkundige heeft die dag een drukverband aangelegd, omdat zij dacht dat het om een verrekking ging. De volgende dag is er een
nieuw drukverband door een verpleegkundige aangelegd. De verpleegkundige heeft de enkel goed onderzocht, maar dacht niet aan een botbreuk. Het drukverband heeft er 27 uur op gezeten. Op 3 maart 2008 moest klager zich melden bij de fysiotherapeut. De
fysiotherapeut dacht dat het om kleine scheurtjes van de enkelband ging. De enkel was dik en pimpelpaars. De fysiotherapeut heeft de enkel ingetaped en dat was prettig omdat het stabiliteit gaf bij het lopen op krukken. De enkel bleef dik. Na vier
bezoeken van klager aan de fysiotherapeut was deze, dit was twee weken na 28 februari 2008, van oordeel dat er toch een foto gemaakt moest worden. Geregeld was dat klager met een p.i.w.-er naar het ziekenhuis zou rijden, maar dit is teruggedraaid omdat
de fysiotherapeut niet gerechtigd was om dergelijke beslissingen te nemen. Op 14 maart 2008 is klager met een justitiebusje naar het ziekenhuis vervoerd en bleek dat zijn enkel gebroken was. De enkel kon, omdat het te lang geleden was, niet meer in het
gips worden gezet en is getaped. Op 21 maart 2008 moest klager terug naar het ziekenhuis voor vervanging van de tape, maar die afspraak is nooit doorgegaan omdat er een afspraak voor 27 maart 2008 gepland was. De tape rond klagers enkel stonk. Hij
schaamde zich er voor om met die tape naar zijn ouders te gaan. Bij het verwijderen van de tape is de bovenste laag van klagers huid afgetrokken, omdat er geen isolatielaagje tussen huid en tape was aangebracht.
Controleafspraken zijn tegengehouden door de medische dienst.
Klagers enkel is nog steeds dik. Hij loopt nu goed, maar heeft ’s nachts nog wel pijn.
Het hoofd van de medische dienst heeft het volgende standpunt ingenomen. Betreurd wordt dat klager twee weken met fractuur heeft gelopen, maar door de medewerkers van de medische dienst is toch zorgvuldig gehandeld. Op het spreekuur van 29 februari
2008
heeft klager aangegeven liever later terug te komen voor beoordeling van zijn enkel. Op het spreekuur van 3 maart 2008 bleek dat de enkel goed vooruit ging. Klager liep met krukken, maar kon goed steunen. Wel was er nog sprake van een zwelling. Na
overleg met de inrichtingsarts heeft de verpleegkundige klager verwezen naar de fysiotherapeut. In verband met aanhoudende pijnklachten heeft de fysiotherapeut op 13 maart 2008 voorgesteld om een foto te maken. Dezelfde dag heeft inrichtingsarts een
verwijzing geschreven en afspraak gemaakt met röntgenafdeling voor 14 maart 2008. Geen ruggespraak is gehouden met de directie, maar de directie heeft de afspraak niet geannuleerd. Uit de foto bleek dat de enkel was gebroken. Tape is aangelegd en
controle diende plaats te vinden na twee weken. Omdat klager meende dat hij al op 21 maart 2008 voor controle naar het ziekenhuis moest, is contact opgenomen. In overleg met de gipsmeester van het ziekenhuis heeft controle volgens afspraak
plaatsgevonden op 27 maart 2008. Nieuwe controleafspraken hebben plaatsgevonden op 11 april 2008, 18 april 2008 en 24 april 2008. Verpleegkundigen hebben geen afspraken met ziekenhuisartsen verhinderd of slecht met het ziekenhuis gecommuniceerd. Het
ziekenhuis heeft niet gemeld dat er fouten zouden zijn gemaakt met intapen.
Het klaagschrift is ver buiten de termijn van veertien dagen ingediend. Het beroepschrift is niet binnen zeven dagen na ontvangst van bemiddelingsreactie ingediend. De aanbeveling van de medisch adviseur om criteria voor het maken van een röntgenfoto
volgens de NHG-standaard te volgen, is overgenomen.
Het hoofd van de medische dienst heeft op 21 juli 2008 en 22 juli 2008 de secretaris van de beroepscommissie telefonisch meegedeeld dat met de fysiotherapeut en de inrichtingsarts een dienstverleningsovereenkomst is gesloten en dat zij vanuit de eigen
maatschap op consultbasis patiënten bezoekt in de p.i.
3. De beoordeling
De beroepscommissie overweegt dat klagers klacht betrekking heeft op zijn medische behandeling in de periode 28 februari 2008 tot en met 18 april 2008.
Klagers bemiddelingsverzoek is gedateerd 23 april 2008 en middels de commissie van toezicht doorgestuurd naar de medisch adviseur, waar het bemiddelingsverzoek op 29 april 2008 is ontvangen. Klager heeft derhalve voldaan aan de in artikel 29, eerste
lid, Pm bedoelde termijn.
Door klager is gesteld dat hij de bemiddeling van de medisch adviseur heeft ontvangen op 2 juni 2008. Nu niet duidelijk is op welke datum de medisch adviseur de bemiddeling gedateerd 15 mei 2008 heeft verzonden en niet geregistreerd is op welke datum
klager de bemiddeling heeft ontvangen, is niet gebleken dat klager zijn beroep niet tijdig heeft ingediend en zal de beroepscommissie klager ontvangen in het beroep.
Artikel 28, eerste en tweede lid, Pm bepaalt dat een gedetineerde een beroepschrift kan indienen tegen het medisch handelen van de inrichtingsarts en dat met de inrichtingsarts gelijk wordt gesteld de verpleegkundige dan wel andere hulpverleners, die
door de inrichtingsarts bij de zorg aan gedetineerden zijn betrokken. Onder medisch handelen dient te worden verstaan enig handelen in het kader van of nalaten in strijd met de zorg die de in het eerste lid bedoelde personen in die hoedanigheid behoren
te betrachten ten opzichte van de gedetineerde met betrekking tot wiens gezondheidstoestand zij bijstand verlenen of hun bijstand is ingeroepen.
Klager heeft bij de medische dienst op 29 februari 2008 aangegeven liever later terug te komen voor een beoordeling van zijn enkel en ter zitting erkend dat de enkel door de verpleegkundige goed is onderzocht. Op het spreekuur van 3 maart 2008 heeft de
verpleegkundige vooruitgang geconstateerd maar omdat er nog wel sprake was van een zwelling en pijnklachten is contact opgenomen met de inrichtingsarts. Na dit overleg heeft de verpleegkundige klager verwezen naar de fysiotherapeut. De fysiotherapeut
heeft klager meermalen vanaf 3 maart 2008 behandeld en op 13 maart 2008 voorgesteld om in verband met de aanhoudende pijnklachten een foto te laten maken. Klager heeft gedurende zijn behandeling door de fysiotherapeut zich niet meer gewend tot de
verpleegkundige en/of inrichtingsarts. Op 14 maart 2008 is een foto genomen en gebleken dat er sprake was van een enkelfractuur. Klagers enkel is getaped en controle diende plaats te vinden na twee weken. Hoewel klager meent dat hij op 21 maart 2008
voor controle naar het ziekenhuis moest en hij abusievelijk niet naar het ziekenhuis zou zijn vervoerd, is van een dergelijke afspraak niet gebleken. Op 27 maart 2008 is klager voor controle naar het ziekenhuis vervoerd en daarna hebben tweewekelijkse
controles plaatsgevonden.
De beroepscommissie overweegt dat uit het hetgeen hiervoor is overwogen alsmede de medische informatie en de behandeling ter zitting niet blijkt dat het handelen van de inrichtingsarts en/of de verpleegkundige(n) in strijd zou zijn met de in artikel 28
Pm neergelegde norm. De beroepscommissie is van oordeel dat het wel te lang heeft geduurd voordat duidelijk is geworden dat bij klager niet alleen sprake was van een enkeldistorsie, maar dat er tevens sprake was van een enkelfractuur. Naar het oordeel
van de beroepscommissie kan hiervan echter geen verwijt worden gemaakt richting inrichtingsarts en/of verpleegkundige(n). Het beroep is in zoverre ongegrond. Wel is de beroepscommissie van oordeel dat de fysiotherapeut te lang heeft gewacht met het
voorstel om klager in verband met aanhoudende pijnklachten en zwelling te doen doorverwijzen naar het ziekenhuis voor het maken van een foto. Uit het bepaalde in artikel 28, tweede lid, Pm en 01/1836/GM d.d. 23 april 2002 volgt dat het handelen van een
fysiotherapeut valt onder medisch handelen in de zin van artikel 28 Pm. Het beroep zal in zoverre gegrond worden verklaard en aan klager zal terzake een tegemoetkoming worden toegekend van € 50,=.
De tegemoetkoming is niet bedoeld als schadevergoeding, voor het verkrijgen waarvan andere wegen openstaan, en houdt geen uitspraak in omtrent de civiele aansprakelijkheid. Zo kan klager ingevolge de circulaire van 13 augustus 1993, kenmerk
383893/93/DJ, een verzoek om schadevergoeding richten aan het hoofd van de inrichting van de desbetreffende inrichting, terwijl hij zich ook kan wenden tot de civiele rechter.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep deels ongegrond en deels gegrond als overwogen onder 3.
Zij bepaalt de aan klager ten laste van de p.i. Tilburg toekomende tegemoetkoming op
€ 50,=
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. Chr.M. Aarts, voorzitter, drs. M.F. van Brederode-Zwart en drs. J.H.A.M.C. Schoenmaeckers, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 2 september 2008
secretaris voorzitter