nummer: 10/2620/GV
betreft: [klager] datum: 11 oktober 2010
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. A.M.C.J. Baaijens, namens
[...], verder te noemen klaagster,
gericht tegen een op 30 augustus en 3 september 2010 genomen beslissing van de Minister van de Justitie (de Minister),
alsmede van de onderliggende stukken.
De beroepscommissie heeft de Minister in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klaagster alsmede haar raadsman, mr. A.M.C.J. Baaijens, om haar beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De Minister heeft klaagsters verzoek tot het tijdelijk verlaten van de inrichting in het kader van strafonderbreking afgewezen.
2. De standpunten
Namens klaagster is het beroep als volgt toegelicht. De bestreden beslissing is onjuist en onbegrijpelijk. Onduidelijk is welke informatie de Minister heeft gebruikt voor zijn afwijzende beslissing. Onduidelijk is waarom de inrichting zich zou hebben
verzet. Klaagster vindt de conclusie van de Minister dat de noodzaak niet aannemelijk is gemaakt onbegrijpelijk en verwijst naar de brief van 18 augustus 2010 van Therapeutische Pleegzorg De Bascule en de brief van de dochter van klaagster van 23
augustus 2010. Niet gebleken is dat het verzoek is beoordeeld op grond van de concrete omstandigheden van het geval. De bijlagen bij het verzoek zijn integraal doorgezonden naar de BSD van de locatie Amerswiel. Hierdoor is gevoelige privacyinformatie,
die exclusief bestemd was voor de Minister, onder ogen gekomen van het personeel van de inrichting. De pro forma zitting bij het gerechtshof te Leeuwarden zal plaatsvinden op 12 oktober 2010. Klaagster verwijst naar de rapportage van de raad voor de
kinderbescherming waaruit naar voren komt dat de kinderen ernstig zijn getraumatiseerd en professionele begeleiding nodig hebben. Klaagster verwijst verder naar de stukken uit het strafproces.
Namens de Minister is de bestreden beslissing als volgt toegelicht. Klaagster heeft verzocht om strafonderbreking in verband met een operatie van haar dochter. Na informatie te hebben ingewonnen bij de Medisch Adviseur van het ministerie van Justitie,
is gebleken dat het om een eenvoudige ingreep gaat. De aanwezigheid van klaagster hierbij is niet noodzakelijk. De mogelijkheid van incidenteel verlof onder begeleiding is overwogen, maar ook hiervoor ontbreekt de noodzaak. Klaagster is nog niet
onherroepelijk veroordeeld. Klaagster had derhalve niet-ontvankelijk in haar verzoek moeten worden verklaard. De Minister zal de bestreden beslissing intrekken en klaagster alsnog niet-ontvankelijk in haar verzoek verklaren.
Op klaagsters verlofaanvraag zijn de volgende adviezen uitgebracht.
De directeur van de locatie Amerswiel heeft negatief geadviseerd ten aanzien van de verlofaanvraag. De advocaat-generaal bij het ressortparket te Leeuwarden heeft aangegeven bezwaren te hebben tegen verlofverlening. De Medisch Adviseur bij het
ministerie van Justitie adviseert negatief omtrent verlofverlening, aangezien geen sprake is van een levensbedreigende situatie.
3. De beoordeling
Klaagster is in eerste aanleg veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 jaar met aftrek, wegens doodslag. De fictieve einddatum van de detentie valt op of omstreeks 5 januari 2017.
Per beslissing van 14 september 2010 heeft de Minister zijn eerdere beslissing van 3 september 2010 ingetrokken en klaagster alsnog niet-ontvankelijk in haar verzoek verklaard.
De beroepscommissie merkt het beroepschrift van klaagster tevens aan als te zijn gericht tegen de nieuwe beslissing van 14 september 2010.
Klaagster heeft verzocht om strafonderbreking, primair tot de pro-forma zitting van 12 oktober 2010 bij het gerechtshof te Leeuwarden in het kader van haar strafzaak en subsidiair voor de periode van 28 augustus 2010 tot en met 6 september 2010
teneinde
haar in ernstig psychische nood verkerende minderjarige dochter bij te staan, die op 30 augustus 2010 zal worden geopereerd.
Op grond van artikel 34 van de Regeling tijdelijk verlaten van de inrichting d.d. 24 december 1998 (Stcrt. 1998, 247, p. 22), hierna: de Regeling, kan strafonderbreking worden verleend wegens zodanig bijzondere omstandigheden in de persoonlijke sfeer
dat niet kan worden volstaan met een andere vorm van verlof. Blijkens artikel 1 onder q van de Regeling wordt onder strafonderbreking verstaan de opschorting van de tenuitvoerlegging van de vrijheidsstraf als bedoeld in artikel 34 tot en met 40 van de
Regeling.
Noch uit de toelichting op de Regeling, noch uit artikel 570b van het Wetboek van Strafvordering (WvSv), waarop de strafonderbreking is gebaseerd, komt naar voren dat de Minister bedoeld heeft niet-onherroepelijk veroordeelde gedetineerden in
aanmerking
te laten komen voor strafonderbreking. In voorkomende situaties is schorsing van de voorlopige hechtenis op grond van artikel 80 WvSv de aangewezen procedure. Indien het aangevraagde verlof beperkt blijft tot één dag, kan incidenteel verlof worden
aangevraagd op grond van artikel 21 van de Regeling.
De beroepscommissie merkt hierbij op dat ook voor een dergelijk verlof de noodzaak dient te worden aangetoond. Op het eerste gezicht lijkt hiervan geen sprake.
Gelet op het vorenstaande kan klaagster niet in aanmerking komen voor toekenning van strafonderbreking. De Minister heeft haar daarom terecht niet-ontvankelijk verklaard met betrekking tot dit verzoek. Het beroep zal derhalve ongegrond worden
verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. U. van de Pol, voorzitter, mr. M. Boone en mr. Th.E.M. Wijte, leden, in tegenwoordigheid van R. Kokee, secretaris,
op 11 oktober 2010
secretaris voorzitter