nummer: 10/1316/GM
betreft: [klager] datum: 23 juli 2010
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 30 van de Penitentiaire maatregel (Pm) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen medisch handelen door of namens de inrichtingsarts verbonden aan het Detentiecentrum Zeist,
alsmede van de overige stukken, waaronder het verslag van 1 april 2010 van de bemiddeling door de medisch adviseur bij het ministerie van Justitie.
Ter zitting van de beroepscommissie van 23 juni 2010, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam, is klager, met gebruikmaking van een tolk Farsi via de tolkentelefoon, gehoord.
De inrichtingsarts verbonden aan voormeld Detentiecentrum heeft schriftelijk laten weten verhinderd te zijn ter zitting te verschijnen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beroep
De klacht, zoals neergelegd in het verzoek om bemiddeling aan de medisch adviseur van 24 en 31 januari 2010, betreft het niet verstrekt krijgen van medicatie, telkens door een ander behandeld worden en ook overigens niet adequate behandeling door de
arts.
2. De standpunten van klager en de inrichtingsarts
Klager heeft het volgende aangevoerd.
Paracetamol en slaapmedicatie veroorzaakten klachten. Dit heeft hij besproken met de arts die aangaf dat het beter was als klager met de medicatie zou stoppen.
Klager is met de medicatie tegen maagklachten (arthrotec) gestopt toen zijn klachten ophielden. Diclofenac is hem nooit verstrekt, omdat dit schadelijk voor klager zou zijn.
Steunkousen heeft klager niet nodig want hij heeft geen last van spataderen.
Er is niet goed ingegaan op klagers verzoeken om adequaat onderzoek.
Ter zitting heeft klager nog aangegeven dat, toen hij vanuit het ziekenhuis in Detentiecentrum Zeist aankwam, de arts, zonder hem gezien te hebben de medicatie heeft stopgezet. Klager heeft gevraagd waarom dat was en kreeg te horen dat de apotheek
dicht
was. Klager is meermalen bij de arts geweest, meestal zonder gebruikmaking van een tolk. Toen er wel een tolk was gaf de arts aan dat klager helemaal geen klachten had. Klager is niet uit eigen beweging met de arthrotec gestopt. Hij heeft ook niet
geweigerd medicatie te nemen. Klager wist niet dat arthrotec dezelfde werking heeft als dyclofenac, maar dat het tevens een maagbeschermer bevat.
De inrichtingsarts heeft in zijn reactie op het beroep het volgende standpunt ingenomen.
Klager heeft diverse malen zijn beklag gedaan over de medische zorg aan hem in Zeist. Op 8 maart 2010 is uitgebreid schriftelijk antwoord gestuurd aan de medisch adviseur. In het beroepschrift staan geen nieuwe, relevante, feiten genoemd en beperken
klagers klachten zich tot dezelfde feiten. In het bij de reactie gevoegde overzicht geeft het hoofd medische dienst aan wanneer klager door arts dan wel verpleegkundige is gezien en wat er bij die gelegenheid besproken is.
3. De beoordeling
Uit de stukken, waaronder het uitvoerige medisch dossier, en het verhandelde ter zitting, is de beroepscommissie gebleken dat klager meermalen door de inrichtingsarts is gezien. Niet is gebleken dat de inrichtingsarts inadequaat op klagers klachten zou
hebben gereageerd. De beroepscommissie is van oordeel dat het handelen van de inrichtingsarts daardoor niet kan worden aangemerkt als in strijd met de in artikel 28 Pm neergelegde norm. Hierbij is mede in aanmerking genomen dat het voldoende
aannemelijk
is geworden dat de inrichtingsarts de klachten van klager serieus heeft genomen en hierop adequaat heeft gereageerd. Dit klemt te meer nu klager het ontbreken van een adequate behandeling en het niet verstrekken van de gewenste medicatie onvoldoende
heeft geconcretiseerd en onderbouwd. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit
mr. dr. H.M.E. Laméris-Tebbenhoff Rijnenberg, voorzitter, M.F. van Brederode-Zwart en J.H.A.M.C. Schoenmaeckers, leden, in tegenwoordigheid van mr. I. Lispet, secretaris,
op 23 juli 2010
secretaris voorzitter