nummer: 09/3260/TA
betreft: [klager] datum: 11 maart 2010
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. D.W.H.M. Wolters, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 16 november 2009 van de alleensprekende beklagrechter bij F.P.K. Oldenkotte te Rekken, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 4 februari 2010, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Vught, zijn gehoord klagers raadsman, mr. D.W.H.M. Wolters, en namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting [...]. Hoewel voor klagers vervoer naar de
zitting was zorggedragen, heeft hij geen gebruik gemaakt van de gelegenheid om te worden gehoord.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft – voor zover in beroep aan de orde - de terugplaatsing van een transmurale afdeling naar een beveiligde afdeling.
De beklagrechter heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en het hoofd van de inrichting
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Het beroep is alleen gericht tegen de materieel ongegrondverklaring van het beklag tegen de terugplaatsing naar een beveiligde afdeling. Klager is op 11
november 2008 voor een time-out van de transmurale afdeling teruggeplaatst naar de afdeling Iemenhuve binnen de beveiligde zone. Op 25 november 2008 is klager medegedeeld dat de overplaatsing permanent is. Klager betwist dat er sprake is van
‘afglijden’. Hij betwist dat hij zich heeft onttrokken aan het toezicht. Voor het gebruik van alcohol is aan klager eerder een separatiemaatregel opgelegd. Hierna mocht klager terugkeren naar de transmurale afdeling. Klager meent dat het alcoholgebruik
los moet worden gezien van de beslissing van 12 november 2008. Overigens heeft de inrichting op 11 november 2008 nog een aanvraag voor verlenging van het transmuraal verlof ingediend bij het ministerie. Als er sprake was geweest van ‘afglijden’ voor
een
langere periode, had het niet voor de hand gelegen dat een dergelijke verlengingsaanvraag wordt ingediend. Voorts zijn met klager zeer duidelijke afspraken gemaakt, alsmede omtrent de consequenties van overtreding van deze afspraken. Klager verwijst
naar het afsprakenblad van 4 november 2008. Klager was terecht zeer teleurgesteld en boos over de afdelingsregel over het bezoek. Klager ontkent niet dat hij in zijn kwaadheid een aantal uitspraken heeft gedaan. Maar zijn boosheid was diezelfde dag
afgenomen. Klagers voorstel om hem na een dag van bezinning het programma te laten vervolgen, is niet door de inrichting overgenomen. Er bestond geen aanleiding klager terug te plaatsen naar de inrichting. Bovendien was dit in strijd met de gemaakte
afspraken. Bij overtreding van de afspraken zouden eerst de pretverloven voor een week worden ingetrokken en kan klager geen bezoek ontvangen. Pas bij de vierde intrekking van het pretverlof, volgt een time-out op de Iemenhuve. Hiermee zijn er
verwachtingen gewekt richting klager, maar de inrichting doet iets anders.
Het ministerie van Justitie heeft op 5 januari 2009 te kennen gegeven de machtiging voor het transmuraal verlof niet te verlengen. Dit besluit is indirect tot stand gekomen op grond van de beslissing van de inrichting tot een time-out en het voortduren
van die situatie. Een redelijk klein incident leidt derhalve tot stopzetting van een vergevorderd resocialisatietraject.
Ter zitting van de beroepscommissie heeft de raadsman van klager ter illustratie het rapport van het Pieter Baan Centrum van 6 augustus 2009 overgelegd, waarin wordt geadviseerd de tbs-maatregel voorwaardelijk te beëindigen.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht. De inrichting wil klager graag resocialiseren, maar kan dit niet rond krijgen omdat er telkens iets voorvalt. Klager wil niet
meewerken met het dagprogramma. De resocialisatieafdeling wordt aangestuurd door sociotherapie. Het personeel wil veel door de vingers zien, maar na zoveel overtredingen kan een terugplaatsing niet uitblijven. De belangrijkste redenen voor klagers
terugplaatsing, zijn zijn vieze kamer en het alcoholgebruik.
3. De beoordeling
Klager is op 12 november 2008, aanvankelijk in het kader van een time-out later permanent, overgeplaatst naar een beveiligde afdeling. Klager verbleef op een afdeling met de mogelijkheid van transmuraal verlof. De beroepscommissie stelt voorop dat de
bestreden beslissing beklagwaardig is, nu deze terugplaatsing feitelijk neerkomt op een beperking van de bewegingsvrijheid buiten de inrichting, die voor klager hetzelfde effect heeft als een formele beslissing tot intrekking van transmuraal verlof.
Gelet hierop kan klager in zijn beklag worden ontvangen.
De beroepscommissie komt tot het oordeel dat de beklagrechter op goede gronden en met juistheid op het beklag heeft beslist. De beroepscommissie neemt hierbij in aanmerking de overtredingen die ten aanzien van klager zijn geconstateerd. Met name het
geconstateerde alcoholgebruik dient, nu het een delictfactor betreft, klager zwaar te worden aangerekend. Uit de notulen van 25 november 2008 van de behandelbespreking komt verder naar voren dat klager zich onbegeleidbaar opstelt. Het beroep zal
derhalve ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagrechter.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. C.A.M. Schaap-Meuelemeester, voorzitter, mr. drs. T.A.M. Louwe en mr. R.P.G.L.M. Verbunt, leden, in tegenwoordigheid van R. Kokee, secretaris, op 11 maart 2010
secretaris voorzitter