nummer: 09/2182/TA
betreft: [klager] datum: 3 december 2009
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 28 juli 2009 van de beklagcommissie bij de Pompestichting te Nijmegen, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 6 november 2009, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam, zijn gehoord klager en namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting [...], juridisch medewerkster.
Klagers raadsman, mr. E.J.W. Deen, heeft bij faxbericht van 6 november 2009 schriftelijk laten weten verhinderd te zijn ter zitting te verschijnen en het beroep schriftelijk toegelicht.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag, voor zover in beroep aan de orde, betreft:
a) het onder dwang toedienen van medicatie op 17 februari 2009,
b) gedwongen lichamelijk onderzoek en bloedafname op 19 februari 2009,
c) de beslissing van 28 februari 2009 tot verlenging van de separatie,
d) de beslissing van 28 maart 2009 tot verlenging van de separatie,
e) schending van de hoorplicht na ontvangst van de machtiging van de Minister van Justitie tot verlenging van de separatie.
De beklagcommissie heeft het beklag op de onderdelen a) en b) ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
De beklagcommissie heeft het beklag op de onderdelen c) en d) formeel gegrond en materieel ongegrond verklaard en onderdeel e) van het beklag gegrond verklaard, alsmede een tegemoetkoming van in totaal € 84,50 toegekend op de gronden als in de
aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten
Door klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klager is er niet van op de hoogte dat zijn raadsman niet ter zitting zal verschijnen. Hij heeft inmiddels een klacht over zijn raadsman ingediend bij de Orde van Advocaten. Hij heeft dringend een advocaat nodig om zich te kunnen verdedigen. Klager
heeft problemen met de maatschappelijk werkster van de inrichting die hij drie keer heeft geslagen. Zij had mensen gebeld die op de lijst van gescreende personen staan en het telefoonnummer van zijn kind van de lijst gehaald. Hij zal een andere
advocaat
zoeken, mede voor de behandeling van dit beroep, maar ook in het kader van zijn verzoek tot overplaatsing naar een andere tbs-inrichting waarin hij door iedereen wordt tegengewerkt. Hij heeft in 20 dagen tijd geen psychiater gezien. De psychiater
weigert klager papieren te verstrekken over de separatie vanaf november 2008. Klager is machteloos in de inrichting.
Elke maand is sprake van dwangmedicatie. In verband met inwendige bloedingen is het toedienen van medicijnen per injectie stopgezet. Hij slikt nu medicijnen. Dit is nog steeds onder dwang, omdat hij anders niet van zijn kamer af mag en medicijnen per
injectie toegediend krijgt. Daarvan heeft hij geen schriftelijke mededelingen ontvangen. Door het slikken van de medicijnen heeft hij last van een droge en geïrriteerde keel.
Een tegemoetkoming van € 3,50 per dag van verblijf in de separeercel is te laag, omdat een separeercel is te vergelijken met een politiecel.
Op grond van artikel 53 Bvt geldt een hoorplicht als de Minister een machtiging voor het verlengen van een separatiemaatregel afgeeft.
Klagers raadsman heeft het beroep als volgt schriftelijk toegelicht.
Gelet op klagers complexe psychiatrische problematiek zou een onafhankelijk onderzoek geïndiceerd kunnen zijn naar de voor klager meest geëigende behandelmethode. Observatie en onderzoek hebben plaatsgevonden. De resultaten daarvan zijn nog niet
bekend.
Klager heeft al lang de wens om de behandeling op Curaçao voort te zetten. De mogelijkheden daartoe zouden onderzocht moeten worden. In de gegeven situatie krijgt klager geen effectieve behandeling en zal hij steeds verder afglijden in een uitzichtloze
situatie. Een duidelijk behandelplan met een concrete doelstelling zal leidraad moeten zijn in de gegeven omstandigheden. De separeer/isoleerproblematiek is een symptoom van onmacht van de behandelaars.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De inrichting kan klager behulpzaam zijn bij het inschakelen van een andere advocaat.
Het verweerschrift van de inrichting van 29 mei 2009 geeft een goede samenvatting van hetgeen in de onderhavige klachtzaken aan de orde is. De beklagcommissie heeft terecht een tegemoetkoming toegekend voor de formele gebreken.
De inrichting heeft een aantal keren geprobeerd klager uit de separeercel te krijgen. Klager heeft twee tot drie dagen buiten de separeercel op de afdeling verbleven, maar vindt het zelf niet prettig buiten de separeercel.
Op dit moment is er geen sprake van dat klager onder dwang medicatie wordt toegediend. Het innemen van medicijnen is geen voorwaarde voor verblijf buiten de separeercel.
Er zijn incidenten geweest. Klager heeft de maatschappelijk werkster geslagen. Een aantal problemen blijft voortduren en daar is aandacht voor.
3. De beoordeling
De beroepscommissie hecht aan de aanwezigheid van een raadsman ter zitting ten behoeve van bijstand van ter beschikking gestelden, en dus ook ten behoeve van bijstand van klager. Zij acht zich in de onderhavige zaak echter voldoende voorgelicht en zal
de zaak daarom niet aanhouden.
Klager heeft ter zitting van de beroepscommissie verklaard dat er elke maand sprake is van dwangmedicatie. In beroep zijn echter uitsluitend aan de orde de klachten over de gedwongen geneeskundige handelingen op 17 en 19 februari 2009 als hierboven
onder a) en b) vermeld.
Hetgeen in beroep is aangevoerd kan naar het oordeel van de beroepscommissie, gezien klagers gedrag en houding, inhoudelijk niet tot een andere beslissing ten aanzien van de onderdelen a) t/m d) van het beklag leiden dan die van de beklagcommissie.
De beroepscommissie kan zich voorts verenigen met de door de beklagcommissie toegekende tegemoetkoming van € 10,= voor het niet tijdig uitreiken van de beslissing van 28 februari 2009 tot voortzetting van de separatie als bedoeld onder c).
Zij kan zich eveneens verenigen met de door de beklagcommissie ten aanzien van klachtonderdeel d) toegekende tegemoetkoming van € 59,50 voor het verblijf van 17 dagen in de separeercel zonder dat sprake was van een machtiging van de Minister daartoe.
Ten aanzien van onderdeel e) van het beklag komt de beroepscommissie tot het oordeel dat de beklagcommissie op goede gronden en met juistheid op het beklag heeft beslist. De Bvt kent geen hoorplicht ten aanzien van de beslissing van de Minister tot het
verlenen van een machtiging aan het hoofd van de inrichting tot het voortzetten van een opgelegde separatiemaatregel. Op grond van artikel 53 Bvt bestaat voor het hoofd van de inrichting wel de plicht te horen in geval van een beslissing tot
voortzetting van de separatie na ontvangst van de machtiging van de Minister daartoe.
De beroepscommissie kan zich voorts verenigen met de door de beklagcommissie toegekende tegemoetkoming van € 15,= voor het niet kunnen vaststellen of klager door het hoofd van de inrichting is gehoord en tijdig de beslissing tot voortzetting van de
separatie als bedoeld onder e) heeft ontvangen.
Het beroep zal daarom ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. A.M. van Woensel, voorzitter, prof. dr. F.A.M. Koenraadt en mr. R.P.G.L.M. Verbunt, leden, in tegenwoordigheid van mr. E.W. Bevaart, secretaris, op 3 december 2009
secretaris voorzitter