nummer: 09/760/GA
betreft: [klager] datum: 26 juni 2009
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. G.Tj. de Jong, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van18 maart 2009 van de alleensprekende beklagrechter bij de penitentiaire inrichtingen (p.i.) Ter Apel,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 27 mei 2009, gehouden in de locatie Lelystad, zijn gehoord klager en [...], afdelingshoofd bij voormelde p.i.
Klagers raadsman, mr. G.Tj. de Jong, is niet ter zitting verschenen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft de vermissing van een mobiele telefoon.
De beklagrechter heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klager is zijn mobiele telefoon kwijt. Medewerkers van de Stichting Vrij hebben verklaard dat daar een doos met eigendommen van klager, waaronder die telefoon, door twee personen is ingepakt en verzonden aan klager. Bij binnenkomst in de inrichting is
de betreffende doos buiten aanwezigheid van klager geopend. Toen klager zijn goederen uitgereikt kreeg, bleek de telefoon te ontbreken. Klager wil zijn telefoon graag terugkrijgen. Het betrof een Samsung D800. In de telefoon, op de SIM-kaart, stonden
veel voor klager belangrijke gegevens, waaronder adressen en telefoonnummers.
Namens de directeur is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klager neemt aan dat de betreffende telefoon door de Stichting Vrij is opgehaald bij de politie, dat die telefoon vervolgens aan klager is verzonden, dat die telefoon in de p.i. Ter Apel is aangekomen en dat de p.i. Ter Apel verantwoordelijk is voor de
vermissing van de telefoon. De omstandigheid dat het pakket onbeschadigd in Ter Apel is aangekomen, bewijst niet dat de telefoon in dat pakket moet hebben gezeten. Hem is onbekend of in het pakket een telefoon heeft gezeten en in welke staat dat pakket
is verzonden. De mogelijkheid bestaat dat het pakket tijdens de verzending is geopend en daarna weer is afgesloten. Het zou daarom beter zijn geweest als het pakket aangetekend was verzonden. De directeur is van mening dat de directeur niet
verantwoordelijk of aansprakelijk kan worden gesteld voor de vermissing van die telefoon. Het betreffende personeelslid heeft op ambtseed verklaard dat zich geen telefoon in het postpakket heeft bevonden.
3. De beoordeling
Hetgeen in beroep is aangevoerd kan, voor zover een en ander is komen vast te staan, niet leiden tot een ander oordeel dan dat van de beklagcommissie. Niet aannemelijk is dat door of namens de directeur onzorgvuldig jegens klager is gehandeld.
Verzending van postpakketten door particulieren naar een penitentiaire inrichting brengt een zeker risico met zich. Niet valt in te zien dat dit risico zonder meer moet worden afgewenteld op de inrichting. Het beklag en mitsdien ook het beroep is
daarom
ongegrond.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagrechter.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, L. Diepenhorst MPA en mr. H. Heijs, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.M.J.D. Maes, secretaris, op 26 juni 2009
secretaris voorzitter