nummer: 09/235/GA
betreft: [klager] datum: 26 juni 2009
De beroepscommissie als bedoeld in art. 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 15 januari 2009 van de beklagcommissie bij de gevangenis Lelystad,
alsmede van de overige stukken.
Ter zitting van de beroepscommissie van 27 mei 2009, gehouden in de locatie Lelystad, zijn gehoord klager en [...], unit-directeur bij voormelde gevangenis.
Klagers raadsvrouw mr. N.W.A. Dekens is niet ter zitting verschenen
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft:
a. de onderbrenging in een meerpersoonscel;
b. een disciplinaire straf van vier dagen opsluiting in een strafcel, wegens orde-, rust- en veiligheidsverstorend gedrag bij gelegenheid van een transport door de Dienst Vervoer en Ondersteuning (DV&O); en
c. de behandeling tijdens het verblijf in de strafcel.
De beklagcommissie heeft het beklag – zo verstaat de beroepscommissie – ongegrond verklaard.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De beklagcommissie heeft mijn beklag mondeling ongegrond verklaard. Klager heeft geen mededeling van de mondelinge uitspraak ontvangen.
Ten aanzien van onderdeel a van het beklag:
Toen klager terugkeerde uit Esserheem, werd hij geplaatst in een meerpersoonscel. Klager had daar bezwaar tegen omdat hij in de inrichting eerder problemen had gehad met Surinaamse medegedetineerden. Ook nu werd hij weer bij een medegedetineerde van
Surinaamse afkomst geplaatst. Klager voelde zich door de plaatsing bedreigd.
Ten aanzien van de onderdelen b en c van het beklag:
Bij terugkomst in Lelystad op 28 november 2008 gaf de bestuurder van het busje aan dat klager de bus schoon moest maken. Klager zou in de bus hebben gespuugd. Klager heeft dat echter niet gedaan. Klager vroeg toen of hij de camerabeelden uit het busje
mocht zien. Hem werd toen verteld dat er geen beelden bewaard werden. Klager gelooft dat niet en denkt dat men hem die beelden niet wil laten zien omdat dan blijkt dat hij gelijk heeft. Klager kreeg een doek aangereikt door een penitentiair
inrichtingswerkster. Hij werd vervolgens heel vervelend benaderd door de bestuurder van het busje en door medewerkers van het bijstandsteam. Vervolgens is klager overgebracht naar een afzonderingscel. Daar is klager niet goed behandeld. Hem werd alleen
een matras verstrekt. Hij vroeg of hij een maaltijd kon krijgen en spullen voor de nacht. Die kreeg hij uiteindelijk pas om 01.00 uur verstrekt.
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De beklagcommissie heeft het beklag van klager op de zitting van 15 januari 2009 ongegrond verklaard. Van die uitspraak is toen geen schriftelijke mededeling uitgereikt.
Ten aanzien van onderdeel a van het beklag:
Na een (tijdelijk) verblijf in een andere inrichting worden gedetineerden aangemerkt als nieuw inkomende gedetineerden. Dat betekent dat zij in beginsel in een meerpersoonscel worden geplaatst. Klager kon ofwel naar een meerpersoonscel ofwel naar een
afzonderingscel. De directeur was op de hoogte van de eerdere bedreigingen die rond klager hebben gespeeld, maar dat was inmiddels opgelost.
Ten aanzien van de onderdelen b en c van het beklag:
Klager kwam erg overstuur en geagiteerd terug van een zitting van de rechtbank. Hem is toen gevraagd om een deel van de bus op te ruimen. Dat heeft hij geweigerd. Vervolgens is geprobeerd hem naar binnen te geleiden. Daarbij werd klager agressief.
Daarom is hij toen door medewerkers van het interne bijstandsteam overgebracht naar een afzonderingscel. Daar aangekomen, weigerde hij in eerste instantie voeding en dekens aan te nemen. Deze zijn hem vervolgens op een later tijdstip nogmaals
aangeboden
en toen heeft hij ze wel aangenomen. Klager heeft steeds aangegeven dat hij camerabeelden wilde terugzien. In de inrichting zijn inderdaad op veel plaatsen camera’s aanwezig. Er zijn echter geen beelden van het incident beschikbaar. Dat heeft directeur
nog onlangs geverifieerd. Volgens de medewerkers van de meldkamer valt er op de camera’s niets te zien van het voorval bij het busje. De camera in het busje heeft alleen een bewakingsfunctie en slaat geen beelden op. Die beelden kunnen daarom niet
worden teruggezien.
3. De beoordeling
De beklagcommissie heeft het beklag van klager behandeld ter zitting van 15 januari 2009 en zij heeft toen mondeling uitspraak gedaan. Van die uitspraak is geen schriftelijke mededeling aan klager verstrekt en ook is de (uitgewerkte) uitspraak niet op
een later moment aan klager of de directeur gezonden. Een verzoek van het secretariaat om alsnog een uitgewerkte beslissing in te zenden, bleef zonder resultaat. Hoewel het voor de beoordeling in beroep onwenselijk is dat geen schriftelijke vastlegging
en uitwerking van de beslissing op het beklag voorhanden is, zal de beroepscommissie desondanks het beroep inhoudelijk behandelen en er daarbij vanuitgaan dat het beklag in alle onderdelen ongegrond is verklaard.
Ten aanzien van onderdeel a:
De directeur heeft aangevoerd dat gedetineerden die in de inrichting worden geplaatst in beginsel worden ondergebracht in een meerpersoonscel. Uit zijn schriftelijke reactie tegenover de beklagcommissie komt naar voren dat van dat beginsel wordt
afgeweken indien er sprake is van contra-indicaties voor een dergelijke onderbrenging. Dergelijke contra-indicaties zijn niet aannemelijk geworden. De bestreden beslissing van de directeur moet daarom, bij afweging van alle in aanmerking komende
belangen, niet onredelijk of onbillijk worden geacht. Dit onderdeel van het beklag is daarom ongegrond.
Ten aanzien van onderdeel b:
Het verzoek om camerabeelden te zien wordt reeds afgewezen nu aannemelijk is dat er geen beelden bestaan van het incident bij de bus.
Naar aanleiding van een verslag van 28 november 2008 heeft de directeur op 29 november 2008 aan klager de onderhavige disciplinaire straf opgelegd. Uit dat verslag wordt voldoende aannemelijk dat klager tijdens een transport door DV&O het voertuig
heeft
verontreinigd en vervolgens heeft geweigerd die verontreiniging op te ruimen. Ook wordt aannemelijk geacht dat klager vervolgens, na op de weigering te zijn aangesproken, verbaal agressief en dreigend gedrag heeft vertoond. Dergelijk gedrag is
strafwaardig en de beslissing van de directeur om aan klager de onderhavige disciplinaire straf op te leggen moet, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, niet onredelijk of onbillijk worden geacht. Ook dit onderdeel van het beklag is
daarom ongegrond.
Ten aanzien van onderdeel c:
Aannemelijk is geworden dat klager op 28 november 2008 omstreeks 22.00 uur is geplaatst in een afzonderingscel en dat hij toen de hem aangeboden maaltijd en dekens heeft geweigerd. Ook is aannemelijk dat aan klager op een later tijdstip, toen hij om
een
maaltijd en dekens vroeg, een maaltijd en dekens zijn verstrekt. Gelet daarop kan niet worden gezegd dat de behandeling van klager tijdens zijn verblijf in de afzonderingscel zodanig was dat dit, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen,
onredelijk of onbillijk zou moeten worden geacht. Ook dit onderdeel van het beklag is daarom ongegrond.
Nu alle onderdelen van het beklag, zoals hiervoor overwogen, ongegrond zijn, moet het beroep tegen de uitspraak van de beklagcommissie ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie, met aanvulling van de gronden.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, L. Diepenhorst en mr. H. Heijs, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.M.J.D. Maes, secretaris, op 26 juni 2009
secretaris voorzitter