nummer: 09/742/GV
betreft: [klager] datum: 16 april 2009
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een op 11 maart 2009 genomen beslissing van de Staatssecretaris van Justitie (de Staatssecretaris),
alsmede van de onderliggende stukken.
De beroepscommissie heeft de Staatssecretaris in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De Staatssecretaris heeft klagers verzoek tot het tijdelijk verlaten van de inrichting in het kader van incidenteel verlof afgewezen.
2. De standpunten
Klager heeft het beroep als volgt toegelicht. De selectiefunctionaris begeeft zich op een terrein waar hij niet competent is. Opvoeding is geen exacte wetenschap en zeker niet een onderwerp waar de selectiefunctionaris zich over moet uitlaten. Klager
begrijpt niet wat er bedoeld wordt met zorgvuldige afweging van persoonlijke belangen. De selectiefunctionaris begrijpt niets van klagers persoonlijke belangen en het is niet zijn competentie daarover te oordelen.
Klager zoekt naar een regeling om zoveel mogelijk contact te hebben met zijn zoon en te kunnen bijdragen aan zijn opvoeding zo veel als hij maar kan. Er zijn gedocumenteerde redenen waarom klager zijn zoon meer wil zien en het is in het belang van zijn
zoon om zijn vader regelmatig te ontmoeten.
Indien klager niet de juiste weg heeft bewandeld, verzoekt hij aan te geven wat hij moet doen om tot een betere bezoekregeling met zijn zoon te komen.
Namens de Staatssecretaris is de bestreden beslissing als volgt toegelicht.
Klager heeft verzocht om incidenteel verlof teneinde in een vrije omgeving het contact met zijn zoon te verbeteren als vader. Enige onderbouwing van het verzoek en van de reden waarom een en ander buiten de inrichting plaats zou moeten vinden is niet
gegeven. De rapportage van jeugdzorg schetst een toestandsbeeld maar zegt weinig over wat klager zal doen, anders dan contact met zijn zoon hebben in een vrije omgeving.
Op klagers verlofaanvraag zijn de volgende adviezen uitgebracht.
De directeur van de locatie Zoetermeer heeft negatief geadviseerd ten aanzien van de verlofaanvraag.
De advocaat-generaal bij het ressortparket te Amsterdam heeft aangegeven dat uit de stukken niet blijkt dat de noodzaak voor klager van het begeleiden van zijn zoon vast staat en overigens enige vorm van het tijdelijk verlaten van de inrichting niet
kan
worden toegestaan gezien het zeer grote maatschappelijke risico.
3. De beoordeling
Klager ondergaat verlenging gevangenhouding terzake diefstal onder verzwarende omstandigheden en diefstal met geweld.
Krachtens artikel 21 van de Regeling tijdelijk verlaten van de inrichting (hierna: de Regeling), kan incidenteel verlof worden verleend voor het bijwonen van gebeurtenissen in de persoonlijke sfeer van de gedetineerde, waarbij zijn aanwezigheid
noodzakelijk is. In de artikelen 22 tot en met 31 van de Regeling staan de situaties beschreven waarbij incidenteel verlof verleend kan worden. Het verbeteren van contact met de zoon staat hierbij niet vermeld.
Evenmin is sprake is van zodanig bijzondere omstandigheden in de persoonlijke sfeer van klager, dat hem strafonderbreking verleend zou moeten worden.
Derhalve kan de beslissing van de Staatssecretaris, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. U. van de Pol, voorzitter, mr. M. Boone en mr. J.M.M. van Woensel, leden, in tegenwoordigheid van mr. I. Lispet, secretaris, op 16 april 2009
secretaris voorzitter