Nummer 23/37718/GM
Betreft [klager]
Datum 10 mei 2024
Uitspraak van de beroepscommissie van de RSJ op het beroep van [klager] (hierna: klager)
1. De procedure
Klager heeft beroep ingesteld tegen het medisch handelen van de inrichtingsarts van de Penitentiaire Inrichting (PI) Vught (hierna: de inrichtingsarts). Klager beklaagt zich erover dat hij geen halsalarm krijgt in verband met zijn pseudo-epilepsie.
De medisch adviseur bij het ministerie van Justitie & Veiligheid heeft bemiddeld. Het bemiddelingsverslag bevindt zich in het dossier.
De beroepscommissie heeft klager en het plaatsvervangend hoofd zorg, namens de inrichtingsarts, gehoord op de digitale zitting van 23 april 2024.
2. De standpunten in beroep
Standpunt van klager
Klager verblijft op een eenpersoonscel. Klager zat voorheen op een meerpersoonscel waar zijn celgenoot hem op zijn zij kon leggen als hij een aanval had. Klager wilde een keer aanbellen toen hij duizelig werd, waardoor hij op de grond viel met de ventilator bovenop hem. Hierbij heeft hij rugletsel opgelopen en was hij bijna verlamd en blind. Daarnaast was een paar keer sprake van een tongbeet. Klager heeft de halsalarm maar voor één nacht gehad. Hij heeft een halsalarm nodig zodat hij snel kan alarmeren om niet aan zijn lot te worden overgelaten als hij valt. Klager voelt de aanvallen aankomen, maar het lukt hem niet altijd om tijdig op de alarmbel te drukken, doordat hij geen gevoel meer heeft in zijn benen, valt, duizelig wordt of bewusteloos raakt.
Standpunt van de inrichtingsarts
Klager is uitgebreid in beeld geweest bij de medische dienst en de huisarts. Klager is bekend met pseudo-epilepsie, waarbij hij aanvallen krijgt die hij vooraf voelt aankomen waarna hij vanzelf weer bijkomt. Deze aanvallen passen niet bij epilepsie en zijn niet gevaarlijk, vooral omdat hij ze voelt aankomen. Klager heeft tijd om alarm te slaan en om op bed of ergens anders te gaan liggen. Er is daarom medisch gezien geen indicatie voor een halsalarm. De reden dat klager voor één dag een halsalarm heeft gekregen, was omdat bij terugkeer uit het ziekenhuis in de PI geen medisch personeel aanwezig was. Verder wordt aangesloten bij het advies van de medisch adviseur.
Klager is naar aanleiding van een onduidelijk neurologisch beeld op 12 november 2023 verwezen naar de neuroloog in het Jeroen Bosch Ziekenhuis en daar uitgebreid onderzocht. De conclusie luidde: “Incongruent en inconsistent neurologisch onderzoek niet passend bij neurologische uitval van de onderste extremiteit”.
3. De beoordeling
Uit de stukken, waaronder het medisch dossier, en wat op zitting is besproken leidt de beroepscommissie af dat de medische dienst geen indicatie voor een halsalarm heeft afgegeven, op de grond dat klager de aanvallen voelt aankomen en dan voldoende tijd zou hebben om alarm te slaan en eventueel op bed of een andere veilige plek te gaan liggen. Klager komt vanzelf weer bij. Deze aanvallen zijn volgens de inrichtingsarts niet gevaarlijk.
Uit het medisch dossier blijkt ook dat klager meerdere aanvallen van pseudo epilepsie heeft gehad en dat hij een keer is ingezonden naar het ziekenhuis, nadat hij op de grond was aangetroffen en zijn benen niet kon bewegen. Aan klager is toen eenmalig voor die nacht wegens gebrek aan medisch personeel een halsalarm gegeven.
De beroepscommissie is van oordeel dat het medisch dossier en de toelichting van klager uitwijzen dat het voelen aankomen van een aanval geen garantie biedt voor het tijdig kunnen alarmeren. Het lukt klager dan schijnbaar niet altijd om tijdig op de alarmbel te drukken, doordat hij duizelig wordt, geen gevoel meer in zijn benen heeft, valt of bewusteloos raakt. Omdat hij op een eenpersoonscel verblijft maakt hij zich hierover extra zorgen, aangezien niemand hem dan kan helpen. Naar het oordeel van de beroepscommissie valt onder die omstandigheden niet goed in te zien waarom de inrichtingsarts niet in het belang van de gezondheid en veiligheid van klager een halsalarm aan hem ter beschikking heeft gesteld. Door dit na te laten is de inrichtingsarts tekortgeschoten in het verlenen van adequate medische zorg.
Gelet op het voorgaande moet het handelen van de inrichtingsarts worden aangemerkt als in strijd met de norm zoals bedoeld in artikel 71f, derde lid, onder a. of b., van de Penitentiaire beginselenwet. De beroepscommissie zal het beroep daarom gegrond verklaren. De beroepscommissie ziet aanleiding om aan klager een tegemoetkoming toe te kennen. Zij zal deze vaststellen op €75,-.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond. Zij kent aan klager een tegemoetkoming toe van €75,-.
Deze uitspraak is op 10 mei 2024 gedaan door de beroepscommissie, bestaande uit mr. N.C. van Lookeren Campagne, voorzitter, drs. K.M.P.A.M. Habryka en drs. N.C.J.A.M. Kochx, leden, bijgestaan door mr. K. Kiela, secretaris.
secretaris voorzitter