Nummer 23/33633/SGA
Betreft (klager)
Datum 12 mei 2023
Uitspraak van de voorzitter van de beroepscommissie van de RSJ op het verzoek van
de directeur van de Penitentiaire Inrichting (PI) Vught (hierna: verzoeker)
1. De procedure
(klager) (hierna: klager) heeft beklag ingesteld tegen de beslissing van verzoeker van 16 december 2022 om opnieuw zijn telefooncontact met personen in het buitenland te weigeren voor een periode van (maximaal) drie maanden.
De beklagcommissie bij de PI Vught heeft op 21 april 2023 het beklag gegrond verklaard voor zover het de contacten van klager met zijn kinderen in [land] en zijn moeder in [land] betreft, de beslissing van verzoeker vernietigd en verzoeker opgedragen een nieuwe beslissing te nemen met inachtneming van de uitspraak (VU-2022-1663).
De landsadvocaat vraagt namens verzoeker om schorsing van de (verdere) tenuitvoerlegging van die uitspraak.
De voorzitter heeft kennisgenomen van de reactie van klagers raadsman, mr. T.S. van der Horst, op het schorsingsverzoek en van het beroepschrift (23/33599/SGA).
2. De beoordeling
De voorzitter stelt voorop dat bij een verzoek om schorsing van de tenuitvoerlegging van een uitspraak van de beklagcommissie slechts ruimte bestaat voor een voorlopige beoordeling. De zaak kan dus niet ten gronde worden onderzocht.
De beklagcommissie heeft klagers beklag gegrond verklaard. Aan die beslissing is de overweging ten grondslag gelegd dat de weigering van het telefonisch contact van klager met zijn moeder en kinderen inmiddels disproportioneel is geworden, nu deze weigering al lang voortduurt. Daarbij acht de beklagcommissie van belang dat de directeur meer dan voldoende tijd is gegeven om de noodzakelijke voorzieningen te realiseren. De beklagcommissie heeft verzoeker opgedragen om binnen veertien dagen – uiterlijk op 14 mei 2023 – een nieuwe beslissing te nemen.
Namens verzoeker is aangevoerd dat uit de diverse rapportages van het Gedetineerden Recherche Informatiepunt naar voren komt dat klager erop is gericht om zijn criminele handelen voort te zetten. Dat doet klager door middel van het overbrengen van heimelijke of versluierde boodschappen naar de buitenwereld. Met name ten aanzien van de contactmogelijkheden van klager met zijn moeder en kinderen bestaan sterke aanwijzingen dat sprake is geweest van misbruik van dat contact. Daarnaast laat ook de recente aanhouding van klagers raadsvrouw – waarmee de beklagcommissie nog geen rekening heeft kunnen houden – opnieuw zien hoe ver klager vermoedelijk gaat bij het misbruiken van contactmogelijkheden met de buitenwereld. Zo lang het toezicht en de locaties in het buitenland ten aanzien van telefoongesprekken van klager met zijn moeder en kinderen nog niet zijn gerealiseerd, is het noodzakelijk om de gesprekken te weigeren. Verzoeker heeft het niet in eigen macht om het noodzakelijke toezicht te realiseren. Er wordt alles aan gedaan om het toezicht via de ministeries van Justitie en Veiligheid en Buitenlandse Zaken te bespoedigen. Deze ministeries zijn op hun beurt echter ook weer afhankelijk van de medewerking van buitenlandse actoren. Er wordt prioriteit gegeven aan [land], waar de kinderen van klager verblijven. De locatie is inmiddels bekend en duidelijk is hoe het toezicht kan en zal worden vormgegeven. De laatste hand wordt momenteel gelegd aan het realiseren van waarborgen om de voor het toezicht noodzakelijke gegevensverwerking zorgvuldig te laten verlopen. Daarnaast merkt verzoeker nog op dat de moeder van klager op een screeningslijst staat met een verblijfadres in Nederland, zodat mag worden aangenomen dat zij (ook) vanuit Nederland zou kunnen bellen met klager. Het is van belang dat – gelet op de voornoemde risico’s – wordt voorkomen dat klager in de gelegenheid wordt gesteld om te communiceren met zijn moeder en kinderen, terwijl op dat contact thans nog onvoldoende toezicht kan worden uitgeoefend.
Namens klager is aangevoerd dat de beklagcommissie terecht heeft overwogen dat de belangen van klager om te kunnen telefoneren met zijn moeder en minderjarige kinderen inmiddels zwaarder wegen dan het belang om pas weer telefoongesprekken toe te staan op het moment dat er aanvullend toezicht is gerealiseerd. Het weigeren van de telefoongesprekken heeft immers niet alleen gevolgen voor klager, maar ook voor zijn kinderen. Zij hebben recht op contact met hun vader. Er is tijdens de beklagzitting aangegeven dat het niet de verwachting is dat er op korte termijn een regeling kan worden getroffen met de [buitenlandse] autoriteiten. Dat maakt het weigeren van de telefoongesprekken, zo lang het beoogde toezicht nog niet is gerealiseerd, onredelijk en inhumaan.
De voorzitter stelt voorop dat de beoordeling van het spoedeisend belang plaatsvindt aan de hand van wat partijen naar voren brengen en de omstandigheden van het geval. Naar het voorlopig oordeel van de voorzitter heeft verzoeker voldoende gemotiveerd waarom hij op dit moment een spoedeisend belang heeft bij het handhaven van de ‘status quo’, in die zin dat het telefonische contact met de kinderen en moeder van klager in het buitenland in afwachting van het te realiseren (aanvullende) toezicht daarop niet plaatsvindt totdat de beroepscommissie de kwestie in de bodemprocedure inhoudelijk heeft kunnen beoordelen om te voorkomen dat onomkeerbare gevolgen zullen intreden. De voorzitter zal het verzoek daarom toewijzen en de tenuitvoerlegging van de uitspraak van de beklagcommissie schorsen met onmiddellijke ingang tot het moment waarop de beroepscommissie op het onderliggende beroep heeft beslist.
3. De uitspraak
De voorzitter wijst het verzoek toe en schorst de tenuitvoerlegging van de uitspraak van de beklagcommissie met onmiddellijke ingang tot het moment waarop de beroepscommissie op het onderliggende beroep heeft beslist.
Deze uitspraak is op 12 mei 2023 gedaan door mr. A.M.G. Smit, voorzitter, bijgestaan door de secretaris.
voorzitter