nummer: 08/297/TA
betreft: [klager] datum: 9 juni 2008
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 16 november 2007 van de beklagcommissie bij FPC De Rooyse Wissel te Venray, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 10 april 2008, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam, zijn gehoord klager en namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting mevrouw [...], juridisch medewerker.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft vermissing van drie dozen met goederen van klager.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten
Klager heeft in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Klager miste al drie dozen na zijn overplaatsing in juli 2006 van de locatie Venray naar de locatie Grave. Volgens de inrichting waren dat spullen die hij
in Grave niet mocht hebben, zoals een computer en een fiets. Deze goederen stonden in de opslag van de inrichting. De goederen die klager mee mocht nemen naar Grave heeft hij zelf ingepakt. In het dossier zit een lijst van de verzegelde apparatuur,
maar
klager heeft nooit een lijst gekregen van de goederen die in de opslagen lagen. Klager is eind 2006 naar de Van der Hoevenkliniek overgeplaatst en op 1 februari 2007 zijn daar goederen afgeleverd. Klager mist echter de drie dozen met o.a. kleding,
computerspelletjes en een videorecorder. Klager legt een lijst over welke goederen tijdens zijn verblijf in de Van der Hoevenkliniek zijn aangekomen.
Ook staan er nog tien Playstation spellen van klager in de bibliotheek van de inrichting. Klager wil deze graag terug. Klager ontkent de spellen geschonken te hebben. Voor een schenking aan de inrichting gelden strenge regels. Zo moet dit bekend worden
gemaakt aan het behandelteam en de verpleegde dient een afstandverklaring te ondertekenen. Dit is nooit gebeurd.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Er is geen lijst beschikbaar van de goederen van klager die opgeslagen waren, behalve de lijst met apparatuur die bij de stukken
zit. Alle spullen uit de opslag zijn naar de Van der Hoevenkliniek gestuurd. Om dergelijke problemen te voorkomen is inmiddels een registratiesysteem ingevoerd voor de goederen van verpleegden die in de inrichting worden opgeslagen.
Volgens een bibliotheekmedewerker heeft klager zijn Playstationspellen aan de bibliotheek geschonken, omdat hij deze zelf niet meer gebruikte.
3. De beoordeling
Indien aan verpleegden toebehorende voorwerpen door de inrichting in bewaring worden genomen, ligt het voor de hand dat die voorwerpen op enigerlei wijze worden geregistreerd. In het onderhavige geval is niet gebleken van enige vorm van registratie.
Gelet daarop dient aan klager, die al direct na zijn overplaatsing naar de locatie te Grave in juli 2006 geklaagd heeft over de vermissing van drie dozen, in dit geval het voordeel van de twijfel te worden gegeven. Dit maakt dat de uitspraak van de
beklagcommissie niet in stand kan blijven en dat het beklag alsnog gegrond moet worden verklaard.
Ter zitting heeft klager verklaard dat hij de Playstation spellen niet aan de inrichting heeft geschonken. Hij heeft ook nooit een afstandsverklaring getekend.
De beroepscommissie verzoekt de directeur om de teruggave aan klager van de Playstation spellen te bevorderen als blijkt dat er door hem geen afstandsverklaring is getekend.
Naar het oordeel van de beroepscommissie zijn er termen aanwezig om aan klager een financiële tegemoetkoming toe te kennen voor het door hem ondervonden ongemak. Die tegemoetkoming is uitdrukkelijk niet bedoeld als schadevergoeding, voor het verkrijgen
waarvan voor klager andere wegen open staan. Zo kan hij de directeur verzoeken om een schadevergoeding, terwijl hij zich ook met een civiele vordering kan wenden tot de burgerlijke rechter. De beroepscommissie zal de tegemoetkoming vaststellen op €
50,=.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog gegrond.
Zij bepaalt de aan klager toekomende tegemoetkoming op € 50,=.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr.drs. F.A.M. Bakker, voorzitter, mr.drs. T.A.M. Louwe en prof.mr. C. Kelk, leden, bijgestaan door de secretaris, mr. S.A.H. de Bruin 9 juni 2008
secretaris voorzitter