nummer: 05/1106/GM
betreft: [klager] datum: 22 juli 2005
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 30 van de Penitentiaire maatregel (Pm) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klaagster,
gericht tegen medisch handelen door of namens de inrichtingsarts verbonden aan de Normaal beveiligde inrichting Nieuwersluis,
alsmede van de overige stukken, waaronder het verslag van 21 april 2005 van de bemiddeling door de medisch adviseur bij het ministerie van Justitie.
Ter zitting van de beroepscommissie van 16 juni 2005, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam, is klaagster gehoord. De inrichtingsarts is zonder bericht van verhindering niet ter zitting verschenen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beroep
De klacht, zoals neergelegd in het verzoek om bemiddeling aan de medisch adviseur van
1 maart 2005, betreft een onjuiste diagnose en behandeling van problemen aan de voet.
2. De standpunten van klaagster en de inrichtingsarts
Klaagster heeft haar klacht als volgt toegelicht. Tijdens haar verblijf in de inrichting zijn knobbels aan haar tenen ontstaan. De verpleegkundige heeft deze geduid als likdoorns en een behandeling ingezet, aanvankelijk metlikdoornpleisters die klaagster van inrichtingswege kreeg en aansluitend met formule W die zij zelf moest betalen. Echter, de knobbels verdwenen niet doch raakten geïrriteerd en de huid werd aangetast. Vanwege de huidverkleuringdurfde klaagster geen open schoenen meer te dragen. Hoewel de arts had gezegd dat het kleurverschil zou wegtrekken, was dit na enige tijd nog niet het geval. De arts kon echter verder niets voor haar doen; er zou iets aan de handzijn met het bot. Over corrigerende zolen heeft de arts niet gesproken, wel heeft ze geadviseerd geen puntschoenen of schoenen die knellen te dragen. Dergelijke schoenen droeg klaagster echter al nooit.
De inrichtingsarts heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de medisch adviseur,
niet nader toegelicht. Dit standpunt luidt als volgt. Klaagster heeft een lichte plantair flexie
stand van alle tenen leidend tot drukmomenten aan de dorsale zijde van de eindfalangen.
Aanvankelijk werd dit probleem geduid als likdoorns. Uiteindelijk betreft het
voornamelijk eeltvorming. Deze eeltvorming wordt gestimuleerd door te nauwe schoenen.
Klaagster is geadviseerd ruimere schoenen te dragen. Als dit onvoldoende effect heeft kan
overwogen worden over te gaan tot het voorschrijven van corrigerende zooltjes.
3. De beoordeling
Een lid van de beroepscommissie heeft ter zitting de tenen van klaagster geschouwd. De betreffende knobbels zijn geen likdoorns doch eeltvorming. De eeltvorming wordt veroorzaakt door (te) veel druk op de desbetreffende plekken enkan slechts worden verholpen door het wegnemen van die druk. De verpleegkundige had klaagster aanstonds moeten doorverwijzen naar de inrichtingsarts. Aan klaagster zijn evenwel likdoornpleisters verstrekt en is haar, zelfs bijherhaling, geadviseerd formule W te gebruiken. Deze middelen zijn ongeschikt om de eeltvorming te verminderen en hebben bovendien geleid tot irritaties aan de tenen van klaagster. De beroepscommissie is het voorgaande in samenhangen onderling verband bezien van oordeel dat het handelen door en namens de inrichtingsarts als onzorgvuldig moet worden aangemerkt en derhalve in strijd met de in artikel 28 Pm neergelegde norm. Het beroep zal derhalve gegrondworden verklaard. Aan klaagster zal een tegemoetkoming van € 10,- worden toegekend.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond.
Zij bepaalt de aan klager ten laste van de Normaal beveiligde inrichting Nieuwersluis toekomende tegemoetkoming op € 10,-.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. Chr.M. Aarts, voorzitter, drs. M.F. van Brederode-Zwart en prof.dr. W.J. Schudel, leden, in tegenwoordigheid van R. Kokee, secretaris, op 22 juli 2005.
secretaris voorzitter