nummer: 05/884/GA
betreft: 38 gedetineerden datum: 7 juli 2005
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van 38 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschriften van
38 gedetineerden, verder te noemen klagers,
gericht tegen 38 gelijkluidende uitspraken van 7 april 2005 van de beklagcommissie bij de locatie De Geerhorst te Sittard,
alsmede van de overige stukken.
De namen van de afzonderlijke klagers staan vermeld op de als bijlage bij deze uitspraak gevoegde lijst.
Ter zitting van de beroepscommissie van 17 juni 2005, gehouden in de penitentiaire inrichting Vught, zijn gehoord [...] namens klagers, en [...], locatiedirecteur bij de locatie De Geerhorst.
De raadsvrouwe van klager [...], mr. J. Serrarens, heeft schriftelijk laten weten verhinderd te zijn om ter zitting te verschijnen. Zij heeft voorafgaand aan de zitting de beroepsgronden schriftelijk nader toegelicht.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft het per 9 maart 2005 blokkeren van de mogelijkheid om collect-call te telefoneren.
De beklagcommissie heeft klagers niet-ontvankelijk verklaard in hun beklag op de gronden als in de aangehechte uitspraken weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Namens klagers heeft klager [...] in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De afschaffing van de mogelijkheid om collect-callgesprekken te kunnen voeren, jaagt de gedetineerden op kosten. Voor hen is de mogelijkheid om collect-call te bellen de enige mogelijkheid om regelmatig contact te kunnen hebben methet thuisfront.
Voordat de mogelijkheid om collect-callgesprekken te voeren werd afgeschaft, is één en ander bekend gemaakt. Op het prikbord van de afdelingen is toen die mededeling opgehangen. Niet alle op de afdeling(en) verblijvendegedetineerden hebben over dit onderwerp geklaagd. Doordat deze belmogelijkheid is geblokkeerd, worden de telefooncellen minder gebruikt en kunnen zij dus vaker bellen. Overigens is het nog steeds mogelijk om met bepaaldebudgetkaarten goedkoper te bellen. Klager is van mening dat dit niet eerlijk is ten opzichte van de gedetineerden die niet de beschikking hebben over een dergelijke kaart. Voorzover de directeur aanvoert dat tevoren geld kan wordenovergemaakt om ervoor te zorgen dat de gedetineerde voldoende beltegoed heeft, klopt dat in beginsel wel. Er zijn echter ook gevallen waarin de gedetineerde niet tevoren weet hoe lang hij zal moeten bellen. In dat geval komt hijbeltegoed te kort en moet hij het telefoongesprek voortijdig afbreken. Dat is met collect-callgesprekken niet het geval.
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De reden dat het collect-call bellen is geblokkeerd is gelegen in de aard van het met de telefoonaanbieder afgesloten contract. In dat contract wordt aangegeven dat de door de aanbieder geplaatste telefooncellen een bepaalde omzetmoeten halen. Indien die omzet lager is dan € 7.000,- per geplaatste telefooncel, wordt het aantal telefooncellen verminderd. Door het collect-call bellen werd de omzet beduidend lager. Omdat de inrichting alle gedetineerdenvoldoende mogelijkheid wil bieden om te kunnen telefoneren, is de onderhavige beslissing genomen. Op dit moment wordt het omzetdoel van de telefooncellen net gehaald. In het in 2002 met de telefoonaanbieder afgesloten contract wasal opgenomen dat collect-callgesprekken geblokkeerd zouden worden. Desondanks is het enige tijd mogelijk geweest om wel via collect-call te bellen. Die blokkering wordt door de telefoonaanbieder geregeld vanuit de centrale. Deinrichting heeft daar op zich verder geen bemoeienis mee. Toen de telefoonaanbieder een omzetwaarschuwing gaf, bleek uit onderzoek van het belgedrag dat er toch nog veel via collect-call werd gebeld. Daarnaast levert het bellen viacollect-call ook een veiligheidsrisico op voor de inrichting. Omdat die gesprekken via een andere telefoonserver lopen, vervalt daarbij de nummerafscherming. Voorzover de gedetineerden aanvoeren dat zij door de blokkering financieelin de problemen komen – door hogere belkosten –, kan de directeur dat niet volgen. Het is voor de gesprekspartners immers mogelijk om vooraf geld over te maken om ervoor te zorgen dat de gedetineerde voldoende beltegoed heeft. Indat geval is het voor de gesprekspartner ook nog goedkoper. De tarieven van de telefooncellen zijn vergelijkbaar met die in telefooncellen buiten de inrichting. Collect-callgesprekken zijn duurder.
3. De beoordeling
Als vaststaand kan worden aangenomen dat de beslissing om het telefoneren door de gedetineerden met gebruikmaking van de collect-callmogelijkheid niet langer mogelijk te maken, geldt voor alle in de locatie de Geerhorst verblijvendegedetineerden. Voorts is niet weersproken dat die beslissing tijdig aan alle in de locatie verblijvende gedetineerden bekend is gemaakt. Dat maakt dat de beslissing om de mogelijkheid om via collect-call te telefoneren te blokkereneen algemene regel is die geldt voor alle in de inrichting verblijvende gedetineerden.
Tegen een dergelijke algemene regel staat in beginsel geen beklag open. Dat is slechts anders indien die regel strijdig is met hogere wet- en/of regelgeving.
Op grond van het bepaalde in artikel 39, eerste lid, van de Pbw, heeft de gedetineerde het recht om tenminste eenmaal per week gedurende tien minuten één of meer telefoongesprekken te voeren, waaraan door de aangevochtenblokkeringsmaatregel niet wordt afgedaan. Door de directeur is aangevoerd dat, indien collect-callgesprekken mogelijk moeten blijven, dit eventueel tot gevolg zal hebben dat er één of meer telefooncellen van één of meer afdelingenvan de locatie zullen moeten verdwijnen. Dat zou gevolgen kunnen hebben voor de orde en veiligheid in de inrichting, nu de gedetineerden dan verdergaand dan tot nog toe beperkt zullen worden in hun belmogelijkheden. Daarnaastverdwijnt door het collect-call bellen de afscherming van de telefoonnummers van de inrichting, hetgeen eveneens de veiligheid in de inrichting kan raken. De beroepscommissie acht die stellingen van de directeur voldoendeaannemelijk. Dat maakt dat de aangevallen algemene regel niet afdoet aan het wettelijk recht van klagers en het afschaffen van de voorheen genoten faciliteit rechtvaardigt.
Voorzover is aangevoerd dat door de invoering van die algemene regel het in artikel 8 van het Europees verdrag voor de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden omschreven recht op (kortweg) family-life zou zijn geschonden,geldt dat dit verdragsartikel beperkingen op dat recht toelaat, voorzover daarin (onder voorwaarden) bij wet is voorzien. Dat is hier het geval.
Hetgeen in beroep is aangevoerd kan daarom niet leiden tot een andere beslissing dan die van de beklagcommissie. Het beroep zal daarom ongegrond worden verklaard en de uitspraak van de beklagcommissie zal worden bevestigd, zij hetmet aanvulling van de gronden.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie, met aanvulling van de gronden.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.J. van Oostveen, voorzitter, mr. J.R. Meijeringh en mr. J.M.M. van Woensel, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.M.J.D. Maes, secretaris, op 7 juli 2005.
secretaris voorzitter