nummer: 04/887/GA
betreft: [klager] datum: 29 juni 2004
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een op 4 mei 2004 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak d.d. 26 april 2004 van de alleensprekende beklagrechter bij de locatie Zuyder Bos te Heerhugowaard,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 9 juni 2004, gehouden in de locatie Alphen aan den Rijn, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsman mr. A.C. Vingerling, en de heer [...], unit-directeur bij de locatie Zuyder Bos.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft de afwijzing van een verzoek om een (synthetisch) dekbed op cel te mogen hebben.
De beklagrechter heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klager zou graag de beschikking hebben over een dekbed omdat zulks hygiënischer is. Klager was eerder gedetineerd in de Blokhuispoort in Leeuwarden. Daar werden standaard dekbedden verstrekt. Klager is ook meer gewend aan dekbedden.Klager heeft ook een vorm van allergie. Dat is echter niet vastgesteld door de inrichtingsarts. Controle van de dekbedden is niet moeilijker dan controle van dekens. Klager heeft de directeur voorgesteld om de dekbedden via dekantine te laten aanschaffen. Klager was voorheen al in het bezit van een dekbed. Hij heeft tijdens zijn verblijf in Leeuwarden op eigen kosten een anti-allergeen dekbed aangeschaft. In klagers ogen is het controleargumentonvoldoende zwaarwegend om het gebruik van dekbedden te weigeren.
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De directeur bestrijdt klagers stelling, dat dekbedden in een aantal inrichtingen gebruikt worden, niet. Dat is evenwel voor de directeur geen argument om het gebruik van dekbedden toe te staan. In de inrichting wordt standaard eenbepaald soort beddengoed gebruikt, welk beddengoed afdoende is.
3. De beoordeling
Artikel 6.4.5.1.1 van de huisregels (Verboden voorwerpen) luidt, voor zover hier van belang:
Niet toegestaan is het bezit van:
a. Voorwerpen van dezelfde soort als de voorwerpen die deel uitmaken van de van rijkswege verzorgde inventaris van uw verblijfsruimte of de gezamenlijke woon- en werkruimtes van u en uw medegedetineerden;
(...)
De directeur heeft een verzoek van klager strekkende het verkrijgen van toestemming een dekbed onder zijn berusting te mogen houden afgewezen. Nu de inrichting aan klager beddengoed heeft verstrekt en klager een soortgelijk - engelet op het bepaalde in artikel 6.4.5.1.1. van de huisregels daarom verboden - voorwerp in zijn cel heeft willen hebben, is de beslissing van de directeur om de gevraagde toestemming te weigeren, terecht genomen. Voorts isoverigens niet aannemelijk geworden dat de inrichtingsarts op medische gronden het gebruik van een dekbed heeft voorgeschreven.
Hetgeen ten aanzien van het beklag naar voren is gebracht kan daarom, - voorzover dat is komen vast te staan - niet leiden tot een andere beslissing dan die van de beklagrechter. Het beroep zal daarom ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagrechter.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, mr. J.P. Balkema en mr. Th.E.M. Wijte, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.M.J.D. Maes, secretaris, op 29 juni 2004
secretaris voorzitter