nummer: 04/1179/GV
betreft: [klager] datum: 29 juni 2004
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een op 8 juni 2004 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een op 26 mei 2004 genomen beslissing van de Minister van Justitie (de Minister),
alsmede van de onderliggende stukken.
De beroepscommissie heeft de Minister in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager om zijn beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De Minister heeft klagers verzoek tot het tijdelijk verlaten van de inrichting in het kader van algemeen verlof afgewezen.
2. De standpunten
Klager heeft aangevoerd dat zijn verzoek tot het tijdelijk verlaten van de inrichting ten onrechte is afgewezen. Dit heeft hij als volgt toegelicht. Klager is tot een gevangenisstraf van vier jaar veroordeeld voor feiten die hijniet heeft begaan. Door een groot aantal leugens wordt klager nu afgeschilderd als zedendelinquent. Klager hoopt nog steeds dat hij de kans zal krijgen om zijn onschuld te bewijzen. Klager hoopt dan ook dat hem alsnog verlof zalworden toegekend. Klager heeft ook een verklaring meegezonden van de huisarts. In die verklaring is vermeld dat klagers echtgenote er belang bij heeft als klager haar, gelet op haar gezondheidstoestand, zou kunnen bijstaan in dehuishouding.
Namens de Minister is de bestreden beslissing als volgt toegelicht.
Uit de verkregen inlichtingen is gebleken dat klager is veroordeeld terzake van een seksueel delict, waarbij kinderen beneden de leeftijd van 16 jaar waren betrokken. In het geval van klager betrof het zijn kinderen enkleinkinderen. Nu klager onherroepelijk veroordeeld is tot een gevangenisstraf van vier jaren, moet hij, hoewel hij zelf anders verklaart, niet als onschuldig worden aangemerkt. Gelet daarop wordt het risico om hem met verlof tegaan te groot geacht. Klager is zich er schijnbaar niet van bewust dat zijn handelen niet door de beugel kan. Er is getracht voor klager een penitentiair programma op te starten. Dit is niet gelukt omdat de reclassering ombovenstaande reden negatief heeft geadviseerd. Het wordt maatschappelijk onverantwoord geacht om verzoeker in dit stadium van zijn detentie met verlof te laten gaan. Daarbij speelt de maatschappelijke commotie rond het vervroegdnaar buiten laten gaan van zedendelinquenten een grote rol. Klagers argument, dat hij bij zijn echtgenote niet welkom zou zijn indien hij de betreffende delicten daadwerkelijk zou hebben gepleegd, is, nu niet valt in te schatten inhoeverre die echtgenote onder invloed van klager staat, niet meegewogen bij de afwijzende beslissing. De directeur van de locatie De Geerhorst heeft negatief geadviseerd ten aanzien van klagers verzoek om verlof. Het openbaarministerie heeft, onder voorwaarden, positief geadviseerd. Het advies van het openbaar ministerie is niet gevolgd,omdat het nog te vroeg wordt geacht om de slachtoffers te confronteren met het feit dat klager buiten de inrichtingzou komen.
Op klagers verlofaanvraag zijn de volgende adviezen uitgebracht.
De directeur van de locatie de Geerhorst heeft negatief geadviseerd ten aanzien van de verlofaanvraag, gelet op de aard van de delicten waarvoor klager is veroordeeld en gelet op de mogelijke confrontatie met de slachtoffers.
De officier van justitie bij het arrondissementsparket te Maastricht heeft aangegeven geen bezwaar te hebben tegen de verlening van algemeen verlof. Daarbij dienen de slachtoffers wel voorafgaand aan dat verlof in kennis te wordengesteld van het tijdstip van dat algemeen verlof.
3. De beoordeling
Klager ondergaat een gevangenisstraf van vier jaar met aftrek, wegens het met iemand beneden de leeftijd van zestien jaren buiten echt ontuchtige handelingen plegen, meermalen gepleegd, verkrachting, feitelijke aanranding van deeerbaarheid, meermalen gepleegd, en met iemand die de leeftijd van twaalf jaren, maar nog niet die van zestien jaren heeft bereikt, buiten echt ontuchtige handeling plegen, die bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam.De datum van vervroegde invrijheidstelling is bepaald op 24 januari 2005.
Het beroep richt zich tegen de afwijzing van klagers derde verlofaanvraag. Hij kan in totaal zes verlofaanvragen indienen.
De beroepscommissie stelt vast dat klager onherroepelijk is veroordeeld terzake van het plegen van zogenaamde pedoseksuele misdrijven, waarvan de slachtoffers klagers kind(eren) en kleinkind(eren) waren. De omstandigheid dat klagervolhardt in zijn onschuld aan die misdrijven doet aan die veroordeling niet af. Voorts komt klager volgens de rapportage van de reclassering niet in aanmerking voor een penitentiair programma, dat in klagers geval de vorm van eenbehandeling zou inhouden, omdat klager de motivatie mist om de behandeling te volgen. Een en ander vormt naar het oordeel van de beroepscommissie een forse contra-indicatie voor verlofverlening en rechtvaardigt, ondanks hetpositieve advies van het openbaar ministerie, een afwijzing van klagers verlofaanvraag. Derhalve is de beslissing van de Minister niet in strijd met de wet en kan, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen en gelet op deweigeringsgronden zoals bedoeld in artikel 4 onder g en i van de Regeling tijdelijk verlaten van de inrichting (d.d. 24 december 1998, nr. 733726/98/DJI), evenmin als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Hetgeen door verzoekeris aangevoerd met betrekking tot de gezondheidstoestand van zijn echtgenote, maakt dit oordeel niet anders.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. U. van de Pol, voorzitter, mr. A.G. Bosch en mr. J.M.M. van Woensel, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.M.J.D. Maes, secretaris, op 29 juni 2004
secretaris voorzitter