Nummer R-19/3085/GA
Betreft [klaagster] Datum 23 juni 2020
Uitspraak van de beroepscommissie van de RSJ op het beroep van
[klaagster] (hierna: klaagster)
1. De procedure
Klaagster heeft beklag ingesteld tegen een disciplinaire straf van uitsluiting van deelname aan (sport)activiteiten, voor de duur van veertien dagen, vanwege haar gedrag en houding tijdens een sportmoment, ingaande op 17 december 2018 (VU-2018-2144).
De alleensprekende beklagrechter bij de Penitentiaire Inrichting (PI) Vught heeft op 13 februari 2019 het beklag ongegrond verklaard. De uitspraak van de beklagrechter is bijgevoegd.
Klaagsters raadsvrouw, mr. C.G.J.E. Lut, heeft namens klaagster beroep ingesteld tegen deze uitspraak.
De beroepscommissie heeft klaagster, haar raadsvrouw en de directeur van de PI Vught (hierna: de directeur) in de gelegenheid gesteld hun standpunten schriftelijk (nader) toe te lichten.
2. De standpunten in beroep
Standpunt van klaagster
Klaagster heeft een sanctie opgelegd gekregen van uitsluiting van deelname aan activiteiten voor de duur van 14 dagen, vanwege een discussie met de instructeur lichamelijke oefening in de sportzaal. Het rapport is onmiddellijk door het penitentiair personeel aan klaagster aangezegd, waardoor geen sprake is van een beslissing die is genomen door of na overleg met de directeur. Omdat op grond van artikel 23 van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) (de beroepscommissie begrijpt: artikel 51, eerste lid, aanhef en onder c, van de Pbw) alleen de directeur daartoe kan beslissen, is de beslissing in strijd met de wet genomen. Bovendien is de sanctie onredelijk en onbillijk, omdat deze in geen enkele verhouding tot de feiten en de landelijke sanctiekaart staat. Verzocht wordt om aan klaagster een tegemoetkoming toe te kennen.
Standpunt van directeur
De directeur heeft het standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagrechter, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
De klacht is gericht tegen de aan klaagster opgelegde disciplinaire straf van uitsluiting van sportactiviteiten voor de duur van 14 dagen. Nu de beklagrechter hierover niet heeft geoordeeld, zal de uitspraak van de beklagrechter worden vernietigd en zal de beroepscommissie het beklag om proceseconomische redenen in enige en hoogste instantie zelf afdoen.
Ingevolge artikel 50, eerste en tweede lid, in verbinding met artikel 51, eerste lid, onder c, van de Pbw kan de directeur aan een gedetineerde een disciplinaire straf van uitsluiting van deelname aan een of meer activiteiten opleggen voor maximaal twee weken voor feiten die onverenigbaar zijn met de orde of de veiligheid in de inrichting dan wel met de ongestoorde tenuitvoerlegging van de vrijheidsbeneming. Uit de stukken komt naar voren dat klaagster zich op 17 december 2018 in de sportzaal zodanig schofferend heeft gedragen tegen de instructeur lichamelijke oefening dat dit voor hem voldoende aanleiding was om klaagster verslag aan te zeggen en om haar uit de sportzaal te (laten) verwijderen. Naar aanleiding van dit rapport heeft de plaatsvervangend directeur op 18 december 2018 aan klaagster de onderhavige disciplinaire straf opgelegd. Gelet op het voorgaande is de beroepscommissie van oordeel dat het door de raadsvrouw ingenomen standpunt, dat geen sprake is van een beslissing genomen door of na overleg met de directeur, niet kan worden gevolgd. De beroepscommissie is verder van oordeel dat de opgelegde disciplinaire straf – bij afweging van alle in aanmerking komende belangen – niet onredelijk of onbillijk kan worden geacht. Het beklag zal daarom ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie vernietigt de uitspraak van de beklagrechter en verklaart het beklag ongegrond.
Deze uitspraak is op 23 juni 2020 gedaan door de beroepscommissie, bestaande uit
mr. M. Iedema, voorzitter, mr. D. van der Sluis en U.P. Burke, leden, bijgestaan door
mr. D.L. van Lijf, secretaris.
secretaris voorzitter