nummer: R-19/3225/GA
betreft: [klager] datum: 14 juli 2020
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift ingediend door mr. M.K. Bhadai namens […], verder te noemen klager, gericht tegen een uitspraak van 18 maart 2019 van de alleensprekende beklagrechter bij de penitentiaire inrichting Ter Apel, en van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep die in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De beroepscommissie heeft de directeur in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager en zijn raadsman mr. M.K. Bhadai om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft de oplegging van een disciplinaire straf van zeven dagen opsluiting in een andere verblijfruimte dan een strafcel ingaande op 7 februari 2019 wegens het uitschelden en uitdagen van (een) medegedetineerde(n) en het maken van slaande bewegingen naar een medegedetineerde (Ta 2018-000034).
De beklagrechter heeft het beklag wegens vormverzuim gegrond verklaard en ter zake een tegemoetkoming van € 15,- toegekend op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Het beklag is ten onrechte ongegrond verklaard. De opgelegde disciplinaire straf is disproportioneel. Klager heeft uit woede en frustratie gehandeld en had juist hulp nodig. Die hulp is hem niet gegeven. Hij heeft nimmer de orde en de veiligheid in gevaar gebracht. Hij is ten onrechte hard aangepakt en op een andere afdeling geplaatst. Hij heeft psychische schade opgelopen. Een tegemoetkoming van € 15,= is niet passend. Klager komt een tegemoetkoming van € 2.500,- toe.
De directeur heeft in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht. In beroep is door klager aangevoerd dat de beklagrechter het beklag ten onrechte ongegrond heeft verklaard en verzocht wordt om gegrondverklaring. Dit is niet juist. De beklagrechter heeft het beklag op formele grond gegrond verklaard en aan klager een tegemoetkoming van €15,= toegekend. Klager heeft geen belang meer heeft bij het beroep, verzocht wordt om hem niet-ontvankelijk in het beroep te verklaren.
3. De beoordeling
Ontvankelijkheid
De beklagrechter heeft het beklag op formele gronden gegrond verklaard en geen inhoudelijk oordeel over de klacht gegeven. Nu klager in beroep komt tegen de hoogte van de toegekende tegemoetkoming en inhoudelijk tegen het opleggen en de duur van de disciplinaire straf, volgt de beroepscommissie de conclusie van de directeur dat klager geen belang (meer) zou hebben bij het beroep niet. Klager wordt in zijn beroep ontvangen.
Inhoudelijk
Uit de onderliggende stukken komt naar voren dat klager (een) medegedetineerde(n) heeft uitgedaagd en uitgescholden en slaande bewegingen heeft gemaakt naar een medegedetineerde. Naar het oordeel van de beroepscommissie kan de beslissing om klager ter zake een disciplinaire straf van zeven dagen opsluiting in een andere verblijfsruimte dan een strafcel op te leggen niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt.
De beroepscommissie kan zich voorts verenigen met de ten aanzien van het vormverzuim door de beklagrechter toegekende tegemoetkoming. Het beroep zal dan ook ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt in zoverre de uitspraak van de beklagrechter.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit A. van Holten, voorzitter, mr. J.M.L. Niederer en mr. D. van der Sluis, leden, in tegenwoordigheid van mr. M. Simpelaar, secretaris, op 14 juli 2020
secretaris voorzitter