Nummer R-19/4077/GA
Betreft [klager] Datum 30 april 2020
Uitspraak van de beroepscommissie van de RSJ op het beroep van […] (hierna: klager)
1. De procedure
Klager heeft beklag ingesteld tegen het niet voortvarend handelen van de casemanager in het kader van klagers detentiefasering (PL-2019-279).
De beklagcommissie bij de Penitentiaire Inrichting (PI) Lelystad heeft op 27 juni 2019 het beklag ongegrond verklaard. De uitspraak van de beklagcommissie is bijgevoegd.
Klagers raadsman, mr. W.B.O. van Soest, heeft namens klager beroep ingesteld tegen deze uitspraak.
De beroepscommissie heeft klager, zijn raadsman en de directeur van de PI Lelystad in de gelegenheid gesteld hun standpunten schriftelijk (nader) toe te lichten.
2. De standpunten in beroep
Standpunt van klager
Klagers detentie is aangevangen op 24 oktober 2018. Zijn einddatum stond vastgesteld op 29 juni 2019. Op 7 januari 2019 is klager in het plusregime geplaatst. Sinds januari 2019 verbleef klager op afdeling H. De casemanager aldaar zou de detentiefasering opstarten, maar er lijkt weinig daadwerkelijk te zijn ondernomen. Klager werd niet goed geïnformeerd over de stand van zaken omtrent de detentiefasering. Eerst kon klager volgens zijn casemanager helemaal niet worden geplaatst in een Exodushuis. Daarenboven was faseren helemaal niet haalbaar. Na anderhalve maand bleek het toch wel mogelijk te zijn, alleen was het dossier wel onbehandeld al die tijd. Begin april 2019 heeft klager een intake gehad bij Exodus. Klager was toen drie á vier maanden verwijderd van zijn einddatum en klager vraagt zich af wanneer dan een aanmelding heeft plaatsgevonden, in ieder geval veel te laat. Er zou een plaatsing zijn voor 15 april 2019, maar een beslissing van de selectiefunctionaris heeft klager nooit ontvangen.
Wanneer klager iets gedaan wilde krijgen, moest hij daarvoor eerst een beklagformulier invullen en pas dan kon men langskomen om de klacht te bespreken. Klager mag verwachten dat een casemanager zich inzet en de taken tijdig en goed behoort af te ronden. In dit geval heeft de casemanager dat niet gedaan. Kortom, er is sprake geweest van een voortdurende passieve houding van zowel de casemanager, alsmede de mentor en het afdelingshoofd. Door het niet voortvarend handelen van de casemanager heeft klager onnodig veel vertraging opgelopen in zijn resocialisatie.
Standpunt van de directeur
De directeur heeft het standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagcommissie, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
Hetgeen in beroep is aangevoerd kan naar het oordeel van de beroepscommissie niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagcommissie. Uit het selectieadvies van de inrichting volgt dat klagers voorkeur ging naar plaatsing in Exodus in plaats van plaatsing in een zeer beperkt beveiligde inrichting. Vanaf 3 april 2019 zou klager in aanmerking komen voor deelname aan een penitentiair programma, in welk kader hij geplaatst wenste te worden in Exodus. Op 4 april 2019 is een selectievoorstel opgesteld waarbij klager is voorgesteld voor doorplaatsing naar Exodus, alwaar klager per 8 april 2019 zou kunnen worden geplaatst. De beroepscommissie is van oordeel dat niet gebleken is dat klager ten gevolge van het niet voortvarend handelen van de casemanager veel vertraging heeft opgelopen in zijn detentiefasering. Uit het verweerschrift van de directeur van 13 juni 2019 volgt dat tot die datum nog geen plaatsingsbeschikking was genomen. Dit kan echter de directeur niet worden verweten. Het beroep zal daarom ongegrond worden verklaard.
3. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.
Deze uitspraak is op 30 april 2020 gedaan door de beroepscommissie, bestaande uit mr. dr. J. de Lange, voorzitter, mr. J.M.L. Niederer en mr. A.M.G. Smit, leden, bijgestaan door mr. L.E.M. Meekenkamp, secretaris.
secretaris voorzitter