Nummer : 18/396/SGA
Betreft : [Verzoeker] datum: 26 februari 2018
De voorzitter van de beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen verzoekschrift, ingediend door mr. A.A. Boersma, namens […], verder verzoeker te noemen, verblijvende in de zeer beperkt beveiligde inrichting (z.b.b.i.) van de penitentiaire inrichting (p.i.) Almelo. Verzoeker vraagt om schorsing, met toepassing van artikel 66, eerste lid, van de Pbw, van de (verdere) tenuitvoerlegging van de beslissing van de directeur van voormelde inrichting van 19 februari 2018, inhoudende de oplegging van een disciplinaire straf van veertien dagen plaatsing in afzondering, met ingang van 19 februari 2018 om 14.15 uur, wegens het niet voldoen aan de eisen die in de z.b.b.i. worden gesteld in het kader van de arbeid, alsmede het feit dat verzoeker ter herselectie voor plaatsing in een ‘gesloten’ gevangenis is aangeboden. De voorzitter heeft voorts kennisgenomen van het klaagschrift van 21 februari 2018 alsmede van de schriftelijke inlichtingen van de directeur van 23 februari 2018.
1. De beoordeling
De voorzitter stelt voorop dat in het kader van het verzoek om schorsing van de tenuitvoerlegging van een beslissing van de directeur slechts ruimte bestaat voor een voorlopige beoordeling en dat de zaak niet ten gronde kan worden onderzocht en beslist. Aan de orde is daarom slechts de vraag of de beslissing waartegen beklag is ingediend in strijd is met een wettelijk voorschrift dan wel zodanig onredelijk of onbillijk is dat er een spoedeisend belang is om thans over te gaan tot schorsing van de (verdere) tenuitvoerlegging van die beslissing. Naar het oordeel van de voorzitter is dat het geval.
Blijkens de inlichtingen van de directeur is verzoeker disciplinair gestraft met opsluiting in eigen verblijfsruimte voor de duur van veertien dagen, omdat verzoeker volhardt in het niet willen werken in de z.b.b.i. waar hij verblijft. Uit de beschikking tot oplegging van de disciplinaire straf volgt echter dat de straf – plaatsing in afzondering – is gebaseerd op artikel 24, tweede lid, van de Pbw. De plaatsing in afzondering zoals bedoeld in artikel 24 van de Pbw betreft geen disciplinaire straf, maar een ordemaatregel. De strafoplegging is dan ook op een foutieve grondslag gebaseerd. Voor zover de directeur heeft bedoeld een ordemaatregel aan verzoeker op te leggen, is de noodzaak daartoe zoals bedoeld in artikel 23, eerste lid, van de Pbw naar het voorlopig oordeel van de voorzitter onvoldoende gebleken. Het verzoek zal derhalve worden toegewezen en de tenuitvoerlegging van de beslissing tot oplegging van de onderhavige disciplinaire straf, zo niet ordemaatregel, zal met onmiddellijke ingang worden geschorst.
Voor zover verzoeker verzoekt om schorsing van de tenuitvoerlegging van de beslissing tot het aanbieden ter herselectie voor plaatsing in een gesloten gevangenis, overweegt de voorzitter dat thans (nog) geen sprake is van een daadwerkelijke plaatsingsbeslissing en zodoende nog geen sprake is van een beslissing waarvan schorsing kan worden gevraagd. Verzoeker zal derhalve in zoverre niet-ontvankelijk worden verklaard in zijn verzoek.
2. De uitspraak
De voorzitter wijst het verzoek, voor zover dit ziet op de beslissing tot oplegging van de onderhavige disciplinaire straf, zo niet ordemaatregel, toe en schorst de tenuitvoerlegging van de beslissing van de directeur met onmiddellijke ingang tot het moment dat de beklagcommissie op het beklag zal hebben beslist. Voor zover verzoeker verzoekt om schorsing van de beslissing hem ter herselectie voor plaatsing in een gesloten gevangenis aan te bieden, verklaart de voorzitter hem niet-ontvankelijk in zijn verzoek.
Aldus gedaan door mr. A.G. Coumans, voorzitter, in tegenwoordigheid van Y.L.F. Schuren, secretaris, op 26 februari 2018.
secretaris voorzitter