nummer: R-19/3909/GA
betreft: [klager] datum: 30 september 2019
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. V.P.J. Tuma, namens […], verder te noemen klager, gericht tegen een uitspraak van 1 mei 2019 van de alleensprekende beklagrechter bij de penitentiaire inrichting (p.i.) Grave, alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep die in afschrift aan deze uitspraak is gehecht. De beroepscommissie heeft de directeur in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager alsmede zijn raadsman mr. V.P.J. Tuma om het beroep schriftelijk toe te lichten. Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft de interne overplaatsing van klager naar een andere afdeling binnen de p.i. Grave (GO 2018/396). De beklagrechter heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in zijn beklag op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht. In de bestreden uitspraak wordt vermeld dat de directie op grond van artikel 16 van de Pbw bevoegd is om gedetineerden intern over te plaatsen. Tegen een dergelijke overplaatsing zou geen beklag open staan, om welke reden klager niet in zijn beklag zou kunnen worden ontvangen. Klager stelt dat deze motivering onbegrijpelijk is, althans niet zonder meer voldoende is, en dat de motivering hierom de niet-ontvankelijkheid van klager in zijn klacht niet kan dragen. Een dergelijke interne overplaatsing is immers een door of namens de directeur genomen beslissing waartegen, op grond van artikel 60 van de Pbw, beklag openstaat. De directeur persisteert bij hetgeen is beschreven in het verweerschrift van 12 augustus 2018.
3. De beoordeling
Volgens vaste jurisprudentie van de beroepscommissie is de overplaatsing van een gedetineerde naar een andere afdeling binnen de inrichting een door of namens de directeur jegens een gedetineerde genomen beslissing waartegen op grond van artikel 60, eerste lid, van de Pbw beklag openstaat. De uitspraak van de beklagrechter zal derhalve worden vernietigd en klager zal alsnog ontvankelijk worden verklaard in zijn beklag. Uit het beroepschrift valt niet op te maken wat, naast de aangevoerde gronden van het beroep tegen de niet-ontvankelijkheid, de inhoudelijke gronden van het beroep tegen de bestreden beslissing zijn. De door de directeur aangevoerde reden voor overplaatsing wordt door of namens klager niet weersproken. Klager is kennelijk overgeplaatst naar een andere afdeling, omdat klager samen met een aantal andere gedetineerden veel onrust in de inrichting veroorzaakte. Om de orde en rust binnen de inrichting te kunnen herstellen, is klager overgeplaatst naar een andere afdeling. De beroepscommissie is van oordeel dat de beslissing van de directeur om klager naar een andere afdeling over te plaatsen niet als onredelijk dan wel onbillijk kan worden beschouwd, gelet op de noodzaak van het herstellen van de orde en rust binnen de inrichting. Klagers stelling dat hij, wegens de andere bezoektijden die gelden voor de andere afdeling, hierdoor geen bezoek meer zou kunnen ontvangen, is niet aannemelijk gemaakt. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie vernietigt de uitspraak van de beklagrechter, verklaart klager alsnog ontvankelijk in zijn beklag, maar verklaart dit beklag ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. A. van Holten, voorzitter, mr. D. van der Sluis en mr. J.W. Wabeke, leden, in tegenwoordigheid van mr. M.S. Ferenczy, secretaris, op 30 september 2019.
secretaris voorzitter