Nummer: R-19/3817/GB
Betreft: [klaagster] datum: 12 augustus 2019
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. W.B.O. van Soest, namens […], verder te noemen klaagster, gericht tegen een op 20 mei 2019 genomen beslissing van de Minister voor Rechtsbescherming (de Minister), en van de overige stukken, waaronder de bestreden beslissing. Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De Minister heeft het bezwaarschrift van klaagster tegen de beslissing haar te over te plaatsen naar de penitentiaire inrichting (p.i.) Utrecht locatie Nieuwersluis ongegrond verklaard.
2. De feiten
Klaagster is sinds 30 juni 2015 gedetineerd. Zij verbleef in de locatie Ter Peel te Sevenum. Op 15 februari 2019 is zij overgeplaatst naar de p.i. Utrecht locatie Nieuwersluis, waar een regime van beperkte gemeenschap geldt.
3. De standpunten
3.1. Namens klaagster is het beroep als volgt toegelicht.
De Minister zegt in de bestreden beslissing niets over de nagezonden stukken, te weten diploma’s, positieve rapporten en de sepotbeslissing van de politie. Er was aangifte gedaan tegen klaagster, maar deze zaak is inmiddels geseponeerd. De Minister benoemt dit in het geheel niet. Daarmee lijkt het alsof de Minister deze stukken bij het nemen van de beslissing niet in acht heeft genomen. Klaagster meent dan ook dat de Minister geen juiste belangenafweging heeft kunnen maken bij het nemen van de beslissing, zodat het beroep gegrond verklaard moet worden en de Minister moet worden opgedragen een nieuwe beslissing te nemen. De geruchten over het ongeoorloofde contact met een personeelslid komen van een medegedetineerde, die – zo stelt klaagster – daarover leugenachtig heeft verklaard. Deze medegedetineerde is een jaloerse vrouw, die klaagster enkel zwart wilde maken. Zij kan het kennelijk niet hebben dat klaagster meer vrijheden geniet door het laten zien van goed gedrag. Het is onduidelijk waarom haar verhaal wordt geloofd en betrouwbaar wordt geacht en dat van klaagster niet. Klaagster heeft vanaf het begin af aan gezegd dat niets waar was van de geruchten. Dat is later ook gebleken. Niet is gebleken dat een terugplaatsing van klaagster in de locatie Ter Peel voor onrust zou kunnen zorgen; de Minister heeft dat althans niet nader onderbouwd. Klaagster heeft nadeel ondervonden van haar overplaatsing. Zij is haar plek in het Kloostergebouw kwijt en daarmee ook bepaalde vrijheden. Zij heeft haar lange gevangenisstraf een positieve draai kunnen geven door hard te werken en diploma’s te halen. Zij heeft al een groot gedeelte van haar straf uitgezeten en komt nu in de eindfase van haar detentie. Het is voor haar resocialisatie van belang dat zij haar plek in de locatie Ter Peel weer terugkrijgt. Klaagster verzoekt het beroep gegrond te verklaren.
3.2. De selectiefunctionaris heeft de bestreden beslissing als volgt toegelicht.
De diverse gebeurtenissen rond klaagster tijdens haar verblijf in de locatie Ter Peel hebben de nodige impact gehad op zowel het personeel als medegedetineerden. Ook de veiligheid van klaagster zelf was hierbij in het geding. Medegedetineerden hebben verklaringen afgelegd tegen klaagster. Lopende een integriteitsonderzoek, door de directeur ingesteld tegen een personeelslid, is klaagster overgeplaatst.
De onrust die is ontstaan, zal daarom weer opleven, wanneer klaagster teruggeplaatst zal worden in de locatie Ter Peel. Een terugplaatsing is dus onverantwoord. Hieraan doet niet af dat klaagster goede rapportages had, zij in 2018 incidenteel verlof onder begeleiding heeft gehad, inmiddels gebleken is dat geen sprake was van ongeoorloofd contact tussen klaagster en een personeelslid en de zaak met betrekking tot de bedreiging van een medegedetineerde vanwege onvoldoende bewijs is geseponeerd. In het belang van de orde, rust en veiligheid in de locatie Ter Peel is de bestreden beslissing dan ook op juiste gronden genomen. Bovendien is het voor klaagster, gelet op haar strafrestant, mogelijk in de p.i. Utrecht locatie Nieuwersluis een gedegen resocialisatietraject te doorlopen.
4. De beoordeling
4.1. Uit de stukken van de Minister volgt dat klaagster op 15 februari 2019 is overgeplaatst naar de p.i. Utrecht locatie Nieuwersluis. Uit het selectieadvies van de directeur van de locatie Ter Peel van 12 februari 2019 volgt dat klaagster al geruime tijd een zeer negatieve invloed in de groep heeft. De directeur heeft, naar aanleiding van beschuldigingen jegens klaagster van ongeoorloofd contact met een personeelslid, een integriteitsonderzoek ingesteld. Daarnaast zou klaagster betrokken geweest zijn bij de bedreiging van een medegedetineerde, waarvan aangifte is gedaan tegen klaagster. Op grond hiervan was een overplaatsing van klaagster van groot belang in het belang van de orde, rust en veiligheid in de inrichting. Dat – zoals namens klaagster is aangevoerd – de aangifte inmiddels is geseponeerd en dat uit het integriteitsonderzoek niet is gebleken van ongeoorloofd contact tussen klaagster en een personeelslid, maakt dit niet anders. Een terugplaatsing van klaagster naar de locatie Ter Peel zal onrust kunnen veroorzaken en is daarom onverantwoord. De op de onder 3.2 genoemde gronden gebaseerde beslissing van de Minister kan, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Het beroep is dus ongegrond.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. W.F. Korthals Altes, voorzitter, J.G.A. van den Brand en mr. J.W. Wabeke, leden, in tegenwoordigheid van J.A. van der Veen, secretaris, op 12 augustus 2019.
secretaris voorzitter