nummer: R-19/2820/GV
betreft: [klager] datum: 24 april 2019
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. E.A. Blok, namens […], verder te noemen klager, gericht tegen een op 31 januari 2019 genomen beslissing van de Minister voor Rechtsbescherming (de Minister), en van de onderliggende stukken.
De beroepscommissie heeft de Minister in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager en zijn raadsvrouw om het beroep schriftelijk toe te lichten. Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De Minister heeft klagers verzoek tot het tijdelijk verlaten van de inrichting in het kader van algemeen verlof afgewezen.
2. De standpunten
Door en namens klager is het beroep als volgt toegelicht.
Klager verzoekt om algemeen verlof, zodat hij zijn familiebanden kan herstellen en zaken kan regelen voor na zijn detentieperiode. Na zijn voorlopige invrijheidstelling zal klager naar gemeente A. terugkeren. Het verzoek is afgewezen, omdat het verlofadres nabij het woonadres van de nabestaande bij het door klager gepleegde delict is gelegen. Klager is bereid te voldoen aan eventueel aan het verlof te verbinden bijzondere voorwaarden, zoals een locatieverbod. Het verlof kan voorts onder begeleiding plaatsvinden. Nu het verlofadres zich dichtbij provinciale wegen en aan de rand van de stad bevindt, zal klager de binnenstad niet hoeven te betreden.
Namens de Minister is de bestreden beslissing als volgt toegelicht.
Het feit dat klager niet over een aanvaardbaar verlof adres beschikt, vormt een contra-indicatie voor verlofverlening. Bovendien heeft de reclassering het recidiverisico als hoog ingeschat. Nu de afstand tussen het verlofadres en het woonadres van de nabestaande klein is, zal een locatieverbod het risico van ongewenste confrontatie niet weg kunnen nemen.
Op klagers verlofaanvraag zijn de volgende adviezen uitgebracht.
De vrijhedencommissie van de penitentiaire inrichting Nieuwegein heeft positief geadviseerd ten aanzien van de verlofaanvraag, onder de voorwaarden van een locatieverbod en een locatiegebod. De advocaat-generaal bij het ressortparket te Den Haag heeft aangegeven bezwaar te hebben tegen het verlenen van algemeen verlof. Nu het verlofadres slechts op vier minuten fietsafstand van het woonadres van de nabestaande is verwijderd, beschikt klager niet over een aanvaardbaar verlofadres. Het is niet ondenkbaar dat klager en de nabestaande of andere betrokkenen bij het door klager gepleegde misdrijf elkaar zullen tegenkomen. Klagers uitgebreide justitiële documentatie laat zien dat klager in staat is te recidiveren. Op dit moment is geen recent reclasseringsadvies voorhanden, zodat het recidiverisico, het risico op het zich onttrekken aan voorwaarden en het risico op letselschade niet kunnen worden ingeschat, maar ook niet kunnen worden uitgesloten. Het is maatschappelijk onverantwoord aan klager algemeen verlof te verlenen. De politie heeft het verlofadres geverifieerd en niet in orde bevonden. Het winkelcentrum waar klager het delict heeft begaan, is nabij het verlofadres gelegen. Indien klager herkend wordt, zal maatschappelijke onrust ontstaan.
3. De beoordeling
Klager ondergaat een gevangenisstraf van zeven jaren en zes maanden met aftrek, wegens doodslag en handelen in strijd met de Wet wapens en munitie. De wettelijk vroegst mogelijke v.i.-datum valt op of omstreeks 19 juli 2019. Het beroep richt zich tegen de afwijzing van klagers tweede verlofaanvraag. Hij kan in totaal vijf verlofaanvragen indienen. Vooropgesteld dient te worden dat bij verzoeken tot algemeen verlof een belangenafweging dient te worden gemaakt tussen enerzijds het individuele belang van de gedetineerde zich tijdig en goed te kunnen voorbereiden op zijn terugkeer in de maatschappij en anderzijds het algemeen belang van – onder meer – de orde, rust en veiligheid in de samenleving en een ongestoorde tenuitvoerlegging van de opgelegde vrijheidsstraf. Uit het meest recente reclasseringsadvies van 22 maart 2017 volgt dat het recidiverisico als hoog wordt inschat, nu klager geen behandeling heeft ondergaan en sprake is van tekortkomingen op het gebied van denkpatronen, gedrag en vaardigheden. Uit de stukken blijkt dat klager tot op heden geen behandeling heeft ondergaan. Verder is in het (tweede) politieadvies opgemerkt dat bij verlofverlening (mogelijk) maatschappelijke onrust zal ontstaan. Het door klager opgegeven verlofadres is nabij het winkelcentrum gelegen waar klager het delict heeft gepleegd waarvoor hij thans is gedetineerd. De advocaat-generaal geeft te kennen dat ook het woonadres van de nabestaande bij het door klager gepleegde misdrijf en het verlofadres niet ver van elkaar zijn verwijderd, zodat een risico van ongewenste confrontatie aanwezig is. Klager beschikt dan ook niet over een aanvaardbaar verlofadres. Voornoemde omstandigheden vormen een forse contra-indicatie voor verlofverlening en rechtvaardigen, ondanks het positieve advies van de vrijhedencommissie, een afwijzing van klagers verlofaanvraag. Daarom kan de beslissing van de Minister, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen en gelet op de weigeringsgronden zoals bedoeld in artikel 4 onder b, i en j van de Regeling tijdelijk verlaten van de inrichting, niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Het beroep zal ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. W.F. Korthals Altes, voorzitter, J.G.A. van den Brand en J. Schagen MA, leden, in tegenwoordigheid van M.G. Bikker, secretaris, op 24 april 2019.
secretaris voorzitter