Nummer : S-19/1170/SGA
Betreft : [verzoeker] datum: 26 februari 2019
De voorzitter van de beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen verzoekschrift ingediend door mr. M.H.H. Meulenmeesters, namens […], verder verzoeker te noemen, verblijvende in het Justitieel Complex Zaanstad.
Verzoeker vraagt om schorsing, met toepassing van artikel 66, eerste lid, van de Pbw, van de (verdere) tenuitvoerlegging van de beslissing van de directeur van voormelde inrichting van 20 februari 2019, inhoudende de oplegging van een disciplinaire straf van tien dagen opsluiting in een strafcel, ingaand op 20 februari 2019 om 17.00 uur en eindigend op 2 maart 2019 om 0.00 uur, wegens de vondst van een smartphone en een usb-lader op verzoekers cel en het weigeren van medewerking aan het uitlezen van de smartphone.
De voorzitter heeft voorts kennisgenomen van het klaagschrift van 22 februari 2019 alsmede van de schriftelijke inlichtingen van de directeur van 25 februari 2019.
1. De beoordeling
De voorzitter stelt voorop dat in het kader van het verzoek om schorsing van de tenuitvoerlegging van een beslissing van de directeur slechts ruimte bestaat voor een voorlopige beoordeling en dat de zaak niet ten gronde kan worden onderzocht en beslist. Aan de orde is daarom slechts de vraag of de beslissing waartegen beklag is ingediend in strijd is met een wettelijk voorschrift dan wel zodanig onredelijk of onbillijk is dat er een spoedeisend belang is om thans over te gaan tot schorsing van de (verdere) tenuitvoerlegging van die beslissing. Naar het oordeel van de voorzitter is dat niet het geval.
Uit de inlichtingen van de directeur, waaronder het schriftelijke verslag van 20 februari 2019, blijkt dat bij een inspectie van verzoekers cel een smartphone en een usb-lader zijn aangetroffen. Verzoeker en zijn celgenoot hebben beiden ontkend dat de smartphone van hen is. Om te onderzoeken of verzoeker gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheden van de smartphone tot het maken van video’s, foto’s en geluidsopnames en de verspreiding daarvan buiten de inrichting, is verzoeker de toegangscode van de smartphone gevraagd. Verzoeker en zijn celgenoot hebben geweigerd deze code te geven. De directeur heeft in deze weigering een reden gezien om ten nadele van verzoeker af te wijken van de landelijk geldende Sanctiekaart, omdat vanwege deze weigering niet kan worden uitgesloten dat verzoeker met gebruikmaking van de technologische mogelijkheden van de smartphone de veiligheid en privacy binnen de inrichting in het algemeen, en in het bijzonder voor personeel en medegedetineerden in gevaar heeft gebracht.
De raadsman van verzoeker heeft voorts gesteld dat verzoeker in een meerpersoonscel verbleef en dat hem om die reden geen verwijt kan worden gemaakt. Voorlopig oordelend over dit punt, overweegt de voorzitter dat in beginsel alle in een meerpersoonscel verblijvende gedetineerden verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor de vondst van contrabande in die cel. Dat is slechts anders indien duidelijk is dat de betrokken gedetineerde geen weet heeft of kon hebben van het voorhanden hebben van de aangetroffen contrabande. Hiervan is naar het voorlopig oordeel van de voorzitter niet gebleken.
Gelet op het voorgaande zijn geen termen aanwezig voor toewijzing van het verzoek,
nu niet op voorhand kan worden gesteld dat de beslissing van de directeur onredelijk of onbillijk moet worden geacht. De voorzitter heeft daarbij in aanmerking genomen dat de directeur in de beschikking heeft gemotiveerd waarom ten nadele van verzoeker van de Sanctiekaart is afgeweken.
Het verzoek zal daarom worden afgewezen.
2. De uitspraak
De voorzitter wijst het verzoek af.
Aldus gedaan door mr. M.J. Stolwerk, voorzitter, in tegenwoordigheid van bc. L. Vis-van Alff, secretaris, op 26 februari 2019
secretaris voorzitter