nummer: R-18/1240/GA
betreft: [klager] datum: 12 februari 2019
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van de directeur van de penitentiaire inrichting (p.i.) Lelystad, gericht tegen een uitspraak van 28 juni 2018 van de alleensprekende beklagrechter bij voormelde p.i., gegeven op een klacht van […], verder te noemen klager, alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht. Ter zitting van de beroepscommissie van 8 januari 2019, gehouden in de p.i. Achterhoek, zijn gehoord klager en […], plaatsvervangend vestigingsdirecteur bij de p.i. Lelystad. Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft het feit dat klager na de beslissing tot promotie op de afdeling met het basisprogramma (rode afdeling) moest verblijven en niet volledig kon meedraaien in het plusprogramma (PL-2018-161, 164 en 165). De beklagrechter heeft het beklag gegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van de directeur en klager
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht. In de inrichting worden gedetineerden in het basisprogramma geplaatst op een afdeling met het basisprogramma en gedetineerden in het plusprogramma op een afdeling met het plusprogramma. Op momenten kan er een overschot aan gedetineerden in een bepaald programma ontstaan die dan moeten wachten op plaatsing in een cel met het juiste programma. Dit was ook het geval bij klager. Om klager tegemoet te komen is zijn celdeur op de basisafdeling langer opengebleven en heeft hij mee kunnen draaien met de avondrecreatie. Klager is dus waar mogelijk gecompenseerd. Het plaatsen van gedetineerden op een interne wachtlijst is niet onredelijk of onbillijk. Ook bij een externe overplaatsing naar een ander regime worden gedetineerden op een wachtlijst geplaatst en krijgen zij ook niet direct de faciliteiten die bij het nieuwe regime gelden. Ook bij doorplaatsingen van een duocel naar een enkele cel moeten gedetineerden weleens wachten. De directeur ziet niet in waarom een interne overplaatsing van een afdeling met een basisprogramma naar een afdeling met een plusprogramma onmiddellijke ingang zou moeten hebben. Uitgangspunt is iedere gedetineerde zo spoedig mogelijk in het juiste regime te plaatsen. De inrichting heeft er voor gekozen gedetineerden die in aanmerking komen voor het plusprogramma te plaatsen op afzonderlijke afdelingen. Het kan niet anders dan dat het even duurt alvorens gedetineerden op de juiste afdeling worden geplaatst. Het was behoorlijk vol op de afdelingen en het heeft daarom in het geval van klager acht dagen geduurd. De directeur meent dat deze periode niet onredelijk lang is. De aangeboden diensten op afdelingen met een basisprogramma zijn op dit regime afgestemd. Dat betekent dat avondrecreatie aldaar niet mogelijk is, de afdeling is dan dicht. De avondrecreatie op de plusafdeling vindt plaats op de dinsdagen en donderdagen. De directeur meent dat klager tweemaal heeft mogen meedoen met de avondrecreatie, maar de directeur kan dit niet meer controleren. Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Klager heeft na de promotiebeslissing acht dagen moeten wachten alvorens hij op een afdeling met een plusprogramma kon worden geplaatst en kon meedraaien met het plusprogramma. Klager heeft hierdoor één van de twee momenten van avondrecreatie gemist alsmede één sportmoment. Klager is weliswaar gecompenseerd, maar dit was uit medelijden omdat klager eerder te horen kreeg dat hij naar de plusafdeling kon maar toch werd weggestuurd. Klager heeft lang moeten zeuren alvorens zijn celdeur open kon blijven. Klager voelde zich genegeerd.
3. De beoordeling
Op grond van artikel 1d van de Regeling selectie, plaatsing en overplaatsing van gedetineerden kunnen gedetineerden in aanmerking komen voor promotie naar het plusprogramma. De inrichting heeft blijkens de stukken en de huisregels van de inrichting ervoor gekozen het basis- en plusprogramma groepsgewijs te laten plaatsvinden op daarvoor bestemde afdelingen die in de stukken ook wel worden aangeduid als rode en groene afdelingen. De beroepscommissie is van oordeel dat de directeur enige tijd moet worden gegeven om een gedetineerde na een promotiebeslissing intern over te plaatsen naar de juiste afdeling. De beantwoording van de vraag of de wachttermijn naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid aanvaardbaar moet worden geacht, is afhankelijk van de duur van de wachttermijn in combinatie met de geboden activiteiten ter compensatie. lager is bij besluit van de directeur van 8 maart 2018 gepromoveerd, echter kon wegens plaatsgebrek pas acht dagen later op 16 maart 2018 op de afdeling met een plusprogramma worden geplaatst. Klager is hiervoor gecompenseerd. Zo kon de deur van klagers cel langer openblijven en kon hij deelnemen aan de avondrecreatie. Klager stelt, niet weersproken, dat hij desondanks twee momenten van avondrecreatie en een sportmoment heeft gemist. Gelet hierop is de beroepscommissie van oordeel dat in dit geval de geboden activiteiten ter compensatie niet voldoende zijn geweest. Het beroep van de directeur zal daarom ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagrechter met aanvulling van de gronden.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.A.M. de Wit, voorzitter, drs. H. Heddema en J. Schagen MA, leden, in tegenwoordigheid van mr. R. Kokee, secretaris, op 12 februari 2019
secretaris voorzitter