nummer: R-18/1179/GA
betreft: [klager] datum: 17 januari 2019
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. A.L. Louwerse, namens […], verder te noemen klager, gericht tegen een uitspraak van 25 juni 2018 van de beklagcommissie bij de locatie Sittard, alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht. Ter zitting van de beroepscommissie van 23 november 2018, gehouden in de penitentiaire inrichting Vught, zijn gehoord klagers raadsvrouw mr. A.L. Louwerse en mevrouw […], juridisch medewerker bij voormelde locatie. Hoewel voor klagers vervoer naar de zitting was zorg gedragen, heeft hij daarvan geen gebruik gemaakt. Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie Het beklag betreft:
a. het – ondanks herhaaldelijk verzoek – niet ontvangen van lactosevrije voeding en
b. een ordemaatregel van plaatsing in afzondering in een afzonderingscel voor de duur van zeven dagen voor klagers eigen veiligheid naar aanleiding van een suïcidepoging (G-2018-250). De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Ten aanzien van het beklag onder a: Klager is van mening dat het te lang heeft geduurd voordat hij lactosevrije voeding kreeg. Als gevolg daarvan is de zorgplicht van de directeur geschonden. Ten aanzien van het beklag onder b: Het bewaardersarrest heeft te lang geduurd. Vervolgens is de ordemaatregel ten onrechte opgelegd. Duidelijk was dat bij klager allerlei spanningen aanwezig waren. Het kind van klager is te vroeg geboren, hij kreeg niet de juiste voeding en het feit dat een medeverdachte uit zijn strafzaak op ´de ring´ bij klager gedetineerd zat, hebben geresulteerd in de door klager gedane suïcidepoging. Klager werd niet serieus genomen en de poging had voorkomen kunnen worden. Voorts kan niet worden beoordeeld of elke dag getoetst is of de ordemaatregel nog noodzakelijk was. Namens de directeur is in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Ten aanzien van het beklag onder a: Klager is bij binnenkomst in de inrichting naar medische dienst gegaan. Op het moment dat de medische dienst erkent dat sprake is van voedingsstoffen die klager niet mag eten, wordt het eten voor klager aangepast. De keuken bevindt zich op een andere locatie en maaltijden worden altijd verstrekt voor 2 tot 3 dagen. Binnen de inrichting zijn altijd maaltijden op voorraad en daarbij zijn ook lactosevrije maaltijden. Deze maaltijden zijn aan klager verstrekt. De maaltijden voor klager zijn zo spoedig mogelijk naar aanleiding van zijn allergieën aangepast. Ten aanzien van het beklag onder b: Klager is na zijn suïcidepoging behandeld in het ziekenhuis. Klager is in afzondering geplaatst om hem in de gaten te houden. Klager bleef aangeven dat hij boos was en dat hij zichzelf iets zou aandoen. Klagers verwonding is opengegaan en hij is opnieuw naar het ziekenhuis gegaan. Bij terugkomst in de inrichting is klager opnieuw in afzondering geplaatst. Het bewaardersarrest heeft de termijn van 15 uur overschreden. De ordemaatregel is te laat opgelegd. Niet bekend was dat klager voor de suïcidepoging niet gedetineerd wenste te zitten in de buurt van een medegedetineerde. Klager is nadat hij in afzondering heeft gezeten elders geplaatst.
3. De beoordeling
Ten aanzien van het beklag onder a:
De beroepscommissie komt tot het oordeel dat de beklagcommissie op goede gronden en met juistheid op het beklag onder a heeft beslist. Het beroep ten aanzien van het beklag onder a zal derhalve ongegrond worden verklaard.
Ten aanzien van het beklag onder b:
De beroepscommissie constateert dat de raadsvrouw van klager op 19 maart 2018 beklag heeft ingediend tegen – onder meer – de disciplinaire straf (hiermee wordt, aldus begrijpt de beroepscommissie, de ordemaatregel bedoeld) van één week afzondering en daarbij aangevoerd dat klager zich niet kan verenigen met deze maatregel. Geen beklag is ingesteld tegen het op 17 maart 2018 opgelegde bewaarderarrest, indien daarvan al sprake was, nu klager door de directeur in de isoleercel is geplaatst en niet door een medewerker. Nu daartegen geen beklag is ingesteld en hierover door de beklagcommissie ook niet is geoordeeld, zal de beroepscommissie dit buiten haar beoordeling laten. De beroepscommissie is van oordeel dat de directeur, in de gegeven omstandigheden van het geval, in redelijkheid tot oplegging van de ordemaatregel heeft kunnen overgaan. Nu evenwel de mededeling, als bedoeld in artikel 58, eerste lid, van de Pbw niet binnen 24 uur na het nemen van die beslissing is uitgereikt, moet worden geoordeeld dat die uitreiking niet onverwijld is geweest. Gelet daarop dient het beklag onder b – op formele gronden – gegrond te worden verklaard. Aan klager zal een tegemoetkoming worden toegekend van € 24,=.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ten aanzien van het beklag onder a ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie. De beroepscommissie verklaart het beroep ten aanzien van het beklag onder b gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog gegrond. Zij bepaalt dat aan klager een tegemoetkoming toekomt van € 24,=.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.W. Wabeke, voorzitter, J. Schagen MA en drs. M.R. van Veen, leden, in tegenwoordigheid van r. L.E.M. Meekenkamp, secretaris op 17 januari 2019.
secretaris voorzitter