nummer: 17/4184/GA
betreft: [klager] datum: 11 juni 2018
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift ingediend door mr. J.W.E. Luiten, namens […], verder te noemen klager, gericht tegen een uitspraak van 29 november 2017 van de beklagcommissie bij de penitentiaire inrichting (p.i.) Dordrecht, alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 20 april 2018, gehouden in de p.i. Vught, zijn gehoord een kantoorgenoot van klagers raadsman, mr. J. Schepers, en de heer […], plaatsvervangend vestigingsdirecteur bij de p.i. Dordrecht. Hoewel klager, die zich inmiddels in vrijheid bevindt, op behoorlijke wijze was opgeroepen, is hij niet ter zitting verschenen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft
a. het niet bieden van passende arbeid aan klager en
b. het adviseren van de selectiefunctionaris de plaatsing van klager in de zeer beperkt beveiligde inrichting (zbbi) te heroverwegen (PD-2017-309).
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Namens klager is ten aanzien van onderdeel a. in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klager ervaart dat hij wordt gedwongen te gaan werken ondanks zijn arbeidsongeschiktheid en anders het risico loopt te worden teruggeplaatst naar een gesloten inrichting. Hij meent dat geen sprake was van aangepast werk. Hij nam rust wanneer dit nodig was om zijn hand te ontlasten. De directeur dient te onderbouwen dat en op grond waarvan sprake was van aangepast werk. Het gevoel van onrecht wordt versterkt door de overweging van de beklagcommissie dat klager onvoldoende aangetoond heeft dat het aangepaste werk belastend zou zijn voor zijn handen.
Desgevraagd geeft klagers raadsman ten aanzien van onderdeel b. aan dat de beslissing niet beklagwaardig is. Het oordeel ter zake laat hij echter graag aan de beroepscommissie.
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Ten aanzien van onderdeel a. geeft hij aan dat de werkwijze bij het matchen van een werkgever en een gedetineerde als volgt geschiedt, en dat dit ook in het geval van klager zo is gegaan. Een werkgever en een gedetineerde worden gematcht naar aanleiding van een gesprek tussen de inrichting en de werkgever waarin het profiel en de mogelijkheden van een gedetineerde worden besproken. Ook komen de eventuele beperkingen van een gedetineerde aan bod. Tevens vindt een intake van de gedetineerde plaats door de werkgever. Vervolgens blijven de mentor van de gedetineerde en de werkgever met elkaar in gesprek. Waar het in dit geval fout is gegaan is de houding van klager. Vaststaat dat sprake is van een beperking. Klager had over zijn problemen in gesprek moeten gaan met zijn werkgever, maar in plaats van problemen oplossen heeft hij ze juist veroorzaakt. In het bedrijfsleven word je daar op afgerekend. Klager heeft het voor zichzelf bedorven.
Ten aanzien van onderdeel b. stelt de directeur dat het aanbieden bij de selectiefunctionaris tot terugplaatsing naar een gesloten setting niet beklagwaardig is.
3. De beoordeling
Onderdeel a. van klagers beklag richt zich op het niet bieden van passende arbeid door de inrichting, rekening houdend met klagers lichamelijke beperking. Klager stelt dat hij de werkzaamheden die hij moest verrichten, niet kon verrichten wegens de beperking aan zijn rechterhand. De directeur weerspreekt dit en stelt dat medische beperkingen zijn vastgelegd in een medische kaart en dat op basis daarvan afspraken zijn gemaakt met de werkgever over de te verrichten werkzaamheden. Voorafgaand aan de plaatsing heeft bij het betreffende bedrijf een gesprek plaatsgevonden waarbij het profiel, de mogelijkheden en de beperkingen van klager zijn besproken. Tevens heeft een intake plaatsgevonden waarbij klager zijn beperking heeft kunnen toelichten. De beroepscommissie is – met inachtneming van het voorgaande - van oordeel dat klager de stelling dat de directeur zich onvoldoende heeft ingespannen voor het bieden van passende arbeid onvoldoende feitelijk heeft onderbouwd. Het beroep zal in zoverre ongegrond worden verklaard.
Ten aanzien van onderdeel b. overweegt de beroepscommissie als volgt.
Een advies van de directeur aan de selectiefunctionaris in het kader van een terugplaatsing naar een gesloten inrichting is volgens vaste jurisprudentie van de RSJ geen beslissing als bedoeld in artikel 60, eerste lid, van de Pbw. Tegen de inhoud van dergelijke adviezen en/of tegen de wijze van totstandkoming daarvan kan niet met succes worden geklaagd in het kader van een procedure als de onderhavige. Klachten inzake een terugplaatsing kunnen in een andere met waarborgen omklede procedure naar voren kunnen worden gebracht. Derhalve zal de beroepscommissie de uitspraak van de beklagcommissie ten aanzien van onderdeel b. vernietigen en klager alsnog niet-ontvankelijk verklaren in zijn beklag.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ten aanzien van onderdeel a. ongegrond en bevestigt in zoverre de uitspraak van de beklagcommissie.
De beroepscommissie vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie ten aanzien van onderdeel b. en verklaart klager in zoverre alsnog niet-ontvankelijk in zijn beklag.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. C.M. van der Bas, voorzitter, J.G.A. van den Brand en J. Schagen MA, leden, in tegenwoordigheid van
mr. R. Smeijers, secretaris, op 11 juni 2018.
secretaris voorzitter