nummer: 03/145/GA
betreft: [klager] datum: 12 mei 2003
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een op 10 januari 2003 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
de directeur van de locatie Noord te Den Haag,
gericht tegen een uitspraak d.d. 27 november 2002, die op 3 januari 2003 naar partijen is verzonden, van de beklagcommissie bij voormelde locatie, gegeven op een klacht van [...], verder te noemen klager,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 15 april 2003, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam te Amsterdam, is gehoord de heer [...], unit-directeur van de locatie Noord.
Hoewel klager, die zich inmiddels in vrijheid bevindt, op behoorlijke wijze was opgeroepen, is hij niet ter zitting verschenen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft een disciplinaire straf van opsluiting in een strafcel voor de duur van 14 dagen, wegens klagers ontsnapping uit de inrichting.
De beklagcommissie heeft het beklag gegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van de directeur en klager
De unit-directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klager is eerst in het Bronovo ziekenhuis opgenomen en daarna in het Penitentiair ziekenhuis. Hij is ontsnapt terwijl hij nog maar 10 dagen hoefde te zitten. Hij is via het plafond, langs de luchtzuiveringsinstallatie en over hetdak op de muur geklommen en is daar vanaf gesprongen. Hij kwam hierbij ongelukkig terecht en kwam dientengevolge niet ver. Hij heeft zich verstopt, maar is ’s-nachts opgepakt toen hij bij een huis aanbelde voor een ambulance. Deontsnapping heeft de inrichting de nodige schade aan het dak en de luchtzuivering opgeleverd. De tenuitvoerlegging van het rapport is opgeschort, totdat de arts een advies had uitgebracht over klagers medische situatie. Toen is destraf opgelegd. Als klager financiële middelen had gehad, was hem ook een boete opgelegd van tweemaal het maximum weekloon. Dat zou bij hem op een bedrag van 22 euro zijn gekomen. Klager kreeg echter geen loon uit arbeid, omdat hijbinnen 14 dagen vrij zou zijn. Hij heeft daarna nog een kort vervolgvonnis gekregen. Bij ons is de gebruikelijke reactie op een ontsnapping oplegging van een disciplinaire straf voor de maximum duur, een boete en strafoverplaatsing.Klager heeft in de strafcel extra voorzieningen gekregen. Hij is elke 24 uur door de arts gezien.
Klager heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagcommissie, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
Gelet op hetgeen uit de stukken en ter zitting naar voren is gekomen, stelt de beroepscommissie vast dat het in de inrichting normaal beleid is om op een ontsnapping te reageren met een disciplinaire straf voor de duur van 14 dagen,een boete en strafoverplaatsing. In dit geval is, na consultatie van de arts, volstaan met oplegging van de disciplinaire straf voor de duur van 14 dagen. Deze beslissing is niet in strijd met de wet en is, bij afweging van alle inaanmerking komende belangen, evenmin als onredelijk of onbillijk aan te merken. Het beroep zal derhalve gegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog ongegrond.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, mr. H.B. Greven en mr. J.M.M. van Woensel, leden, in tegenwoordigheid van mr. S. Jousma, secretaris, op 12 mei 2003
secretaris voorzitter