nummer: 17/917/GA
betreft: [klager] datum: 29 juni 2017
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. K.G.L. Bovens, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 6 maart 2017 van de beklagcommissie bij de locatie Sittard,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 19 mei 2017, gehouden in de penitentiaire inrichting (p.i.) Vught, zijn gehoord klagers raadsman mr. P.H. Hillen en mw. [...], plaatsvervangend vestigingsdirecteur van de locatie Sittard.
Hoewel voor klagers vervoer naar de zitting was zorg gedragen, heeft hij daarvan geen gebruik gemaakt.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft:
a. de oplegging van een disciplinaire straf van zeven dagen opsluiting in een andere verblijfsruimte dan een strafcel, zonder televisie, wegens het niet meewerken aan een urinecontrole (G2017-000047);
b. de oplegging van een disciplinaire straf van vijf dagen opsluiting in een andere verblijfsruimte dan een strafcel, zonder televisie, wegens het veroorzaken van geluidsoverlast (G2017-000117).
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Ten aanzien van onderdeel a: klager heeft niet geweigerd om mee te werken aan een urinecontrole. Klager was niet op de hoogte van de regels omtrent
het
verlenen van medewerking aan een urinecontrole. Hij bevindt zich voor de eerste keer in detentie en de onderhavige controle betrof de eerste urinecontrole. Hij beschikte niet over de kennis en ervaring en ook is hem de procedure rondom de urinecontrole
niet uitgelegd. Bij het intakegesprek zijn de huisregels niet aan klager ter hand gesteld (RSJ 3 augustus 2006, 06/1137/GA). Bij de beoordeling van de verwijtbaarheid had rekening gehouden moeten worden met de persoon van klager. Klager heeft het
verstandelijk vermogen van een minderjarige. Klager is wel geïnformeerd over het feit dat hij binnen vier uur diende te urineren, maar hij wist niet dat daaraan een sanctie was gekoppeld. Overigens gaat dit ook zijn bevattingsvermogen te boven. Klager
heeft geen enkele reden om niet mee te werken aan een urinecontrole. De directeur heeft in redelijkheid niet kunnen beslissen tot de oplegging van de onderhavige straf. Verwezen wordt naar RSJ 18 mei 2016, 16/0153/GA. Subsidiair is de opgelegde straf
disproportioneel, gelet op de omstandigheden van het geval, het drugsontmoedigingsbeleid en de aan een medegedetineerde opgelegde straf van gelijke duur wegens fraude. Een straf van aanzienlijk kortere duur was op zijn plaats geweest.
Ter zitting is namens klager het beroep ten aanzien van onderdeel b. ingetrokken.
De directeur heeft in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Ten aanzien van onderdeel a: de urinecontrole is klager aangezegd. De volgende dag is klager bij het wekken nogmaals gewezen op de urinecontrole.
Daarbij is ook gezegd dat klager niet te veel moest drinken. In de ochtend is klager nog tweemaal gewezen op de urinecontrole. Klager heeft er voor gekozen de urinecontrole niet te ondergaan. Aan klager is daarop een rapport aangezegd. Vanuit de
inrichting is er alles aan gedaan om de procedure aan klager uit te leggen. Fraude wordt gelijkgesteld met het gebruik van harddrugs voor wat betreft de duur van de op te leggen sanctie.
Op het moment dat de beslissing op het schorsingsverzoek is ontvangen, is de tenuitvoerlegging van de sanctie gestopt. De directeur heeft daar geen stukken van.
3. De beoordeling
Ten aanzien van onderdeel a. overweegt de beroepscommissie als volgt.
In het beroepschrift is aangevoerd dat de directeur geen uitvoering zou hebben gegeven aan de beslissing op het schorsingsverzoek. Ter zitting van de beroepscommissie heeft de directeur aangegeven dat de tenuitvoerlegging van de sanctie is gestopt op
het moment dat de beslissing werd ontvangen. Nu de raadsman dit ter zitting niet heeft weersproken, gaat de beroepscommissie aan het verweer voorbij.
Hetgeen in beroep is aangevoerd kan naar het oordeel van de beroepscommissie niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagcommissie. Daarbij overweegt de beroepscommissie het volgende. De raadsman heeft voorafgaand aan de zitting van de
beroepscommissie een rapport van maart 2011 toegezonden. Daaruit blijkt dat onderzoekers destijds hebben geconcludeerd dat bij klager sprake was van een licht verstandelijke handicap, een vorm van autisme en symptomen van ADHD. Hieruit kan echter niet
worden geconcludeerd dat klager onterecht is gesanctioneerd wegens het hem hiervoor beschreven gedrag en nalaten. Voldoende aannemelijk is geworden dat de urinecontrole is aangezegd en dat klager op de ochtend van de urinecontrole eveneens meermalen is
gewezen op het ondergaan daarvan. Van de directeur kon in redelijkheid niet meer worden verwacht dan is gedaan. Wat betreft de strafmaat, merkt de beroepscommissie op dat de opgelegde straf conform de landelijke sanctiekaart 2016 is. Het beroep zal
derhalve ongegrond worden verklaard.
Onderdeel is b. is ter zitting ingetrokken.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ten aanzien van onderdeel a. ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie met aanvulling van de gronden.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.W. Wabeke, voorzitter, mr. U.P. Burke en J. Schagen MA, leden, in tegenwoordigheid van
mr. S. Blankenspoor, secretaris, op 29 juni 2017.
secretaris voorzitter