Nummer: 16/3328/GB
Betreft: [klager] datum: 31 januari 2017
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een op 27 september 2016 genomen beslissing van de selectiefunctionaris,
alsmede van de overige stukken, waaronder de beslissing waarvan beroep.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De selectiefunctionaris heeft het bezwaarschrift van klager gericht tegen de afwijzing van zijn verzoek tot plaatsing in de beperkt beveiligde inrichting (b.b.i.) van de penitentiaire inrichtingen (p.i.) Lelystad ongegrond verklaard.
2. De feiten
Klager is sedert 5 december 2014 gedetineerd. Hij verblijft sinds 19 augustus 2015 in de gevangenis van de p.i. Achterhoek te Zutphen.
3. De standpunten
3.1. Klager heeft het beroep als volgt toegelicht.
De reclassering heeft een re-integratieplan opgesteld waarin is opgenomen dat klager in aanmerking komt voor het programma Terugdringen Recidive (TR). Ook wordt er in het re-integratieplan gesproken over plaatsing in een b.b.i. en deelname aan een
penitentiair programma waaraan vooraf verdiepingsdiagnostiek dient te worden afgenomen. Ook adviseert de reclassering om gedragsinterventies in te zetten zoals een leefstijltraining en Kiezen voor Verandering om zodoende klagers recidiverisico te
verminderen. In december 2015 heeft klager al verdiepingsdiagnostiek afgenomen en heeft klager met goed gevolg de interventietrainingen gevolgd. Vanaf januari 2016 komt klager naar zijn mening in aanmerking voor plaatsing in een b.b.i. en vanaf januari
2017 voor plaatsing in een z.b.b.i. Klagers verzoek tot plaatsing in een b.b.i. is afgewezen op basis van sterk verouderde informatie. De aan klager opgelegde disciplinaire straffen wegens positieve urinecontroles dateren van elf maanden geleden.
Inmiddels heeft klager al tien negatieve urinecontroles gehad. Klager is al elf maanden gestopt met blowen, alleen in juli 2016 heeft hij een kleine uitglijder gehad. Klager is het ermee oneens dat hij benadeeld wordt omdat een bezoeker van hem is
betrapt op een zakje softdrugs. Klagers verlofadres zou niet in orde zijn omdat de bewoner van het verlofadres bekend zou staan bij de politie als drugsgebruiker. Klager stelt dat de politie heeft vermeld dat deze persoon geen antecedenten op zijn naam
heeft staan. Ook heeft deze persoon al acht jaar een baan en gebruikt al jaren geen drugs meer. Klager heeft geen ouders of andere familieleden waar hij naartoe kan met verlof. Klager wil graag een kans om te resocialiseren en die wordt op deze manier
ontnomen. Òok is er beweerd dat klager geen inspanning of motivatie heeft getoond om voor zijn Terwee-zaken een regeling te treffen zodat die van zijn registratiekaart kunnen worden afgehaald. Klager heeft naar zijn zeggen wel degelijk een regeling
getroffen en betaalt maandelijks af en de zaken zijn inmiddels wel van zijn registratiekaart gehaald.
3.2. De selectiefunctionaris heeft de afwijzing van genoemd verzoek als volgt toegelicht.
Klager stelt dat er een terugval is geweest in juni 2016. Gelet op de lijst disciplinaire straffen die aan klager zijn opgelegd kan worden opgemerkt dat klager in 2016 nog een terugval heeft gehad, namelijk op 21 januari 2016 waarvoor hem een
disciplinaire straf van 7 dagen op eigen cel is opgelegd. Klager is vijfmaal disciplinair gestraft vanwege positieve urinecontroles waarvan de laatste twee op 21 januari 2016 en 23 mei 2016. Klager heeft volgens de selectiefunctionaris gelijk waar hij
stelt dat ten onrechte in de bestreden beslissing is opgenomen dat zijn bezoeker op 14 juli 2016 de toegang tot de inrichting is ontzegd wegens invoer van harddrugs. Dat klagers bezoeker was vergeten dat hij een stukje softdrugs bij zich droeg en dat
klager hiervoor geen blaam treft, maar dat doet niet af aan het feit dat klagers bezoeker drugs heeft ingevoerd in de inrichting. Klager stelt dat het verlofadres van een andere vriend wel aanvaardbaar is. De politie heeft negatief geadviseerd omdat
deze vriend van klager als harddrugsgebruiker bekend staat in het politiesysteem en bij klager bestaat kans op recidive. In klagers trajectplan staat dat klagers recidiverisico als hoog wordt ingeschat. Daarbij is gemeld dat het risico beperkt kan
worden wanneer de levensomstandigheden van klager verbeteren zoals klagers dagbesteding en geschikte huisvesting en klager begeleiding hierbij krijgt.
4. De beoordeling
4.1. Op grond van artikel 3 van de Regeling selectie, plaatsing en overplaatsing van gedetineerden kunnen in een beperkt beveiligde inrichting gedetineerden worden geplaatst die een beperkt vlucht- en maatschappelijk risico vormen, een strafrestant
hebben van maximaal achttien maanden, beschikken over een aanvaardbaar verlofadres en die zijn gepromoveerd (wijziging van de Regeling met ingang van 1 maart 2014, Stcrt. 2014, nr. 4617).
4.2. De op de onder 3.2 genoemde gronden gebaseerde beslissing van de selectiefunctionaris kan, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Hierbij kan in aanmerking worden genomen dat
klagers opgegeven verlofadres niet als aanvaardbaar kan worden beschouwd nu de politie negatief heeft geadviseerd omdat er op het door klager opgegeven verlofadres volgens het systeem van de politie een harddrugsgebruiker woont. Klager voldoet derhalve
niet aan de in 4.1 genoemde criteria om in aanmerking te komen voor plaatsing in een b.b.i. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.W. Wabeke,
voorzitter, mr. A.T. Bol en J.G.A. van den Brand, leden, in tegenwoordigheid van bc. L. Vis-van Alff, secretaris, op 31 januari 2017
secretaris voorzitter