nummer: 16/2434/GV
betreft: [klager] datum: 18 augustus 2016
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. M. de Reus, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een op 8 augustus 2016 genomen beslissing van de Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (de Staatssecretaris),
alsmede van de onderliggende stukken.
De beroepscommissie heeft de Staatssecretaris in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager, alsmede zijn raadsman, om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De Staatssecretaris heeft klagers verzoek tot het tijdelijk verlaten van de inrichting in het kader van algemeen verlof afgewezen.
2. De standpunten
Namens klager is het beroep als volgt – zakelijk weergegeven – toegelicht. Zowel de politie als de inrichting heeft positief geadviseerd ten aanzien van klagers verzoek. Uit het selectieadvies volgt dat klager deelneemt aan het plusprogramma. De
Staatssecretaris verwijst naar een in juni 2016 opgelegde disciplinaire straf wegens het voorhanden hebben van een niet-verzegelde afstandsbediening, een extra televisie, ibuprofen en paracetamol. Klager ziet niet in waarom dit van invloed is op de
beslissing op zijn verzoek om verlof, nu de disciplinaire straf geen reden voor het beëindigen van zijn deelname aan het plusprogramma is geweest. Verder volgt uit het selectieadvies dat sprake is van negatieve scores bij urinecontroles. Voorts is,
anders dan in de bestreden beslissing wordt gesuggereerd, geen andere behandeling geïndiceerd dan deelname aan de Cova-training. Tenslotte is volgens klager van belang dat het zijn derde verzoek om verlof betreft en sprake is van een beperkt
strafrestant, nu hij, bij de huidige stand van zaken, op 15 december 2016 voorwaardelijk in vrijheid zal worden gesteld. Verwezen wordt naar het resocialisatiebeginsel van artikel 2, tweede lid, Pbw.
Namens de Staatssecretaris is de bestreden beslissing als volgt – zakelijk weergegeven – toegelicht. Klager is veroordeeld voor vuurwapenbezit. Hij zou samen met anderen een zgn. rip-deal in een supermarkt plegen. Hij is vaker veroordeeld voor
bedreiging en gewelds- en vermogensdelicten. Het recidiverisico wordt ingeschat als hoog. Klager gedraagt zich over het algemeen goed binnen de inrichting. In januari 2016 is hij disciplinair gestraft wegens frauduleus handelen bij een urinecontrole en
in juni 2016 wegens de vondst van verboden voorwerpen op zijn cel. Volgens de Staatssecretaris is derhalve sprake van de weigeringsgronden als genoemd in artikel 4, aanhef en onder b. en d. van de Regeling tijdelijk verlaten van de inrichting.
Eventuele
aan het verlof te verbinden voorwaarden kunnen dit risico onvoldoende ondervangen. Op basis van de uitgebrachte adviezen, de ernst van het delict alsmede de gebleken onbetrouwbaarheid van klager ten aanzien van het nakomen van afspraken (ook binnen
detentie), heeft de Staatssecretaris klagers verzoek dan ook afgewezen.
Op klagers verlofaanvraag zijn de volgende adviezen uitgebracht.
De directeur van de locatie Zuyder Bos heeft positief geadviseerd ten aanzien van de verlofaanvraag. De directeur adviseert als bijzondere voorwaarde een dagelijkse meldplicht bij de politie op te leggen.
Het Openbaar Ministerie (OM) heeft negatief geadviseerd, omdat klager zich schuldig heeft gemaakt aan vuurwapenbezit, waarmee hij een rip-deal voorbereidde, samen met anderen. Dit had moeten plaatsvinden midden in een woonwijk, bij een supermarkt.
Klager is vaker veroordeeld voor bedreiging en andere gewelds- en vermogenscriminaliteit. Daarmee is volgens het OM het recidivegevaar te groot voor (regimair) verlof.
De politie heeft het verlofadres geverifieerd en in orde bevonden.
3. De beoordeling
Klager is in eerste aanleg veroordeeld tot een gevangenisstraf van 24 maanden met aftrek, wegens overtreding van de Wet wapens en munitie. Op het ingestelde hoger beroep is nog niet beslist. De wettelijk vroegst mogelijke v.i.-datum valt op of
omstreeks
23 november 2016. Aansluitend dient klager 22 dagen vervangende hechtenis in verband met een niet uitgevoerde taakstraf te ondergaan.
Het beroep richt zich tegen de afwijzing van klagers derde verlofaanvraag.
Uit het reclasseringsadvies van 20 mei 2015 volgt dat het recidiverisico als hoog wordt ingeschat. Ook wordt ingeschat dat een hoog risico op het zich onttrekken aan voorwaarden bestaat. Uit het selectieadvies van de directeur van de locatie Zuyder Bos
volgt dat klagers gedrag in de inrichting over het algemeen goed is en dat klager in het plusregime verblijft. Desondanks is aan klager op 22 juni 2016 een disciplinaire straf opgelegd van drie dagen opsluiting in een andere verblijfsruimte dan een
strafcel wegens de vondst van een extra televisie, twee niet-verzegelde afstandsbedieningen, twee zakjes ibuprofen en paracetamol op klagers cel. Gelet op deze recente disciplinaire straf en in aanmerking genomen het als hoog ingeschatte
recidiverisico
en het risico dat klager zich aan voorwaarden zal onttrekken, kan de beslissing van de Staatssecretaris, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen en gelet op de weigeringsgronden zoals bedoeld in artikel 4 onder b. en d. van de Regeling
tijdelijk verlaten van de inrichting, niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. De omstandigheid dat voornoemde disciplinaire straf geen reden heeft gevormd klagers deelname aan het plusprogramma te beëindigen, doet daaraan niet af. Het
beroep
zal ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. W.F. Korthals Altes, voorzitter, mr. M.M. Boone en mr. M.A.G. Rutten, leden, in tegenwoordigheid van mr. M.L. Koster, secretaris, op 18 augustus 2016
secretaris voorzitter