nummer: 15/4052/TA
betreft: [...] datum: 25 april 2016
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. B.J. Tieman, namens
[klager], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 20 november 2015 van de beklagcommissie bij FPC De Kijvelanden, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 25 maart 2016, gehouden in de penitentiaire inrichting Vught, zijn namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting gehoord [...], hoofd behandeling, en [...], juridisch medewerker.
Klager en zijn raadsman waren verhinderd ter zitting te verschijnen.
Als toehoorder was aanwezig mr. E.W. Bevaart, coördinator bij de afdeling rechtspraak van de Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming.
Van het verhandelde ter zitting is een verslag opgemaakt waarin onder meer is vermeld dat het door mr. B.J. Tieman gedane aanhoudingsverzoek is afgewezen. Klager en zijn raadsman zijn in de gelegenheid gesteld op het verslag te reageren, maar hebben
hier geen gebruik van gemaakt.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag, voor zover in beroep aan de orde, betreft de omstandigheid dat in de nacht van zaterdag 29 augustus 2015 op zondag 30 augustus 2015 de intercom tussen 04.00 en 8.30 uur niet werkte, waardoor klager niet om paracetamol kon vragen
(K-2015-000396).
De beklagcommissie heeft het beklag onder ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en het hoofd van de inrichting
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt schriftelijk als volgt – zakelijk weergegeven – toegelicht. Onweersproken is dat klager zonder resultaat heeft getracht een paracetamol te krijgen en hij die kennelijk niet
heeft gekregen, omdat de intercom niet goed werkte dan wel het personeel klagers oproepen heeft genegeerd.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt – zakelijk weergegeven – toegelicht. Klager is een complexe man met een autistische stoornis. Daarnaast heeft hij last van psychotische
belevingen. Klager is op 8 oktober 2014 vanuit FPC Veldzicht opgenomen op de ZIZ-afdeling van de inrichting. Hij moest vanuit Veldzicht worden overgeplaatst in verband met de reductie van het aantal plekken aldaar.
Na enige tijd is beslist klager vanaf de ZIZ-afdeling op de afdeling Onyx – een afdeling voor licht verstandelijk beperkten – te plaatsen. Daar vonden verschillende incidenten plaats, waarna klager eind 2014 / begin 2015 weer op de ZIZ-afdeling is
geplaatst.
Door alle veranderingen is klager in een modus van verzet geraakt. Hij heeft in een jaar tijd meer dan honderd klachten ingediend. Het was een aantal keer nodig klager te separeren. Het lukte niet met klager afspraken te maken. Hij ervoer dit als
chantage. Bij klager was sprake van forse agressie. Hij zakte steeds verder weg in regressie en hij ging heel ver in zijn verzet, onder meer door het smeren met poep. Een aantal keer was het noodzakelijk klager tijdens een crisis dwangmedicatie toe te
dienen. Dit was medicatie met een korte werkingsduur. Van de laatste separatie is geleerd dat het belangrijk is een crisis zo snel mogelijk te doorbreken en klager zo snel mogelijk weer terug te plaatsen.
Inmiddels gaat het iets beter met klager, hoewel het lastig blijft met klager om te gaan, omdat zijn draagkracht zo gering is en hij op elke prikkel reageert. Klager verblijft nog steeds op de ZIZ-afdeling. Sinds half november 2015 hebben geen
incidenten meer plaatsgevonden. Het aanbrengen van structuur blijft echter lastig en lukt nog niet altijd goed. Het contact met medeverpleegden blijft beperkt tot één uur per dag. Klager is sinds een paar maanden erg angstig en somber. Geprobeerd is
hem
antidepressiva voor te schrijven, maar hij is daar zeer terughoudend in. Klager is momenteel voortdurend bezig met zijn lichamelijk klachten die hij toeschrijft aan een neurologische aandoening. Het hoofd is voorzichtig met overplaatsing van klager
naar
een andere afdeling of kliniek vanwege zijn verzet bij veranderingen. Op de ZIZ-afdeling wordt geprobeerd klager zoveel mogelijk individuele aandacht en zorg te bieden. Gestreefd wordt naar een uiteindelijke uitstroom richting de gehandicaptenzorg.
Volgende week zal beslist worden of de tbs-maatregel wordt verlengd. In het verlengingsadvies van 8 februari 2016 (dat ter zitting is overgelegd) is geadviseerd de tbs-maatregel met twee jaar te verlengen.
Ten slotte wordt aangevoerd dat de dagrapportage is bekeken en hierin was niets vermeld over de intercom, terwijl een dergelijke melding normaal gesproken wordt gerapporteerd.
3. De beoordeling.
Klagers stelling dat in de nacht van zaterdag 29 augustus 2015 op zondag 30 augustus 2015 de intercom tussen 04.00 uur en 8.30 uur niet werkte en hij niet om paracetamol kon vragen, is onvoldoende aannemelijk geworden. Hierbij is in aanmerking genomen
dat door het hoofd van de inrichting is gesteld dat de dagrapportage is bekeken en hierin niets was vermeld, terwijl dergelijke meldingen normaal gesproken altijd worden gerapporteerd. Het beroep zal ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie voor zover daartegen beroep is ingesteld.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. A.M. van Woensel, voorzitter, drs. W.A.Th. Bos en drs. M.R. Daniel MPM, leden, in tegenwoordigheid van mr. M.L. Koster, secretaris, op 25 april 2016
secretaris voorzitter