nummer: 15/397/GA
betreft: [klager] datum: 29 april 2015
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. M. de Reus, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 5 februari 2015 van de beklagcommissie bij de penitentiaire inrichting (p.i.) Krimpen aan den Ijssel
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 9 april 2015, gehouden in de locatie De Schie te Rotterdam, zijn gehoord klager en zijn raadsman mr. M. de Reus.
De plaatsvervangend vestigingsdirecteur van de p.i. Krimpen aan den Ijssel, [...], heeft bij brief van 3 april 2015 laten weten niet ter zitting te zullen verschijnen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft de plaatsing van klager in het basisprogramma.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Klager heeft tot 22 april 2014 verbleven in de p.i. Krimpen aan den Ijssel. Op 26 februari 2014 heeft klager de training kies voor verandering
(KVV) met positief gevolg afgerond. Tot aan zijn overplaatsing heeft klager in het plusprogramma verbleven. Op 22 april 2014 is hij vanwege zijn vreemdelingenrechtelijke status overgeplaatst naar de p.i. Ter Apel. Gedurende zijn gehele verblijf in de
p.i. Ter Apel heeft klager in het plusprogramma verbleven. Als gevolg van de opheffing van zijn ongewenstverklaring is klager op 8 oktober 2014 weer overgeplaatst naar de p.i. Krimpen aan den Ijssel. Bij binnenkomst aldaar is klager ten onrechte in het
basisprogramma geplaatst. Nog daargelaten dat klager op dat moment rechtmatig in Nederland verbleef, worden gedetineerden die geen geldige verblijfsstatus op grond van artikel 1e van de Regeling selectie, plaatsing en overplaatsing niet uitgesloten van
het plusprogramma. Het is correct dat, zoals de directeur stelt, uit het selectieadvies van de p.i. Ter Apel niet blijkt of klager daar in een plus- of basisprogramma heeft verbleven. Echter, uit het advies blijkt wel dat klager zich goed heeft
gedragen
en heeft deelgenomen aan activiteiten. Aan dit advies kan geen enkele aanwijzing worden ontleend dat klager in het basisprogramma diende te worden geplaatst. Bovendien had met één simpel telefoontje bij de p.i. Ter Apel kunnen worden geverifieerd in
welk programma hij daar heeft verbleven. Gelet op het vorenstaande heeft klager ten onrechte voor een periode van drie weken (van 8 tot 28 oktober 2014) in het basisprogramma verbleven.
De directeur heeft in beroep gepersisteerd bij het standpunt zoals ingenomen tegenover de beklagcommissie.
3. De beoordeling
De beroepscommissie stelt vast dat klager tot 22 april 2014 in de p.i. Krimpen aan den Ijssel heeft verbleven, in welke inrichting hij op 26 februari 2014 een KVV-certificaat heeft behaald en waar hij tot aan het moment van zijn overplaatsing in het
plusprogramma heeft verbleven. Voorts staat vast dat klager op 22 april 2014, vanwege zijn vreemdelingenrechtelijke status, is overgeplaatst naar de p.i. Ter Apel en dat klager op 8 oktober 2014, nadat zijn bezwaar tegen zijn ongewenstverklaring
gegrond
was verklaard, weer is teruggeplaatst naar de p.i. Krimpen aan den Ijssel.
Aan de orde is de vraag of de directeur in redelijkheid heeft kunnen beslissen klager bij terugkomst in de p.i. Krimpen aan den Ijssel in het basisprogramma te plaatsen. In het selectieadvies van de p.i. Ter Apel staat niet of klager in die inrichting
in het plus- of basisprogramma heeft verbleven. Echter, uit het selectieadvies blijkt wel dat klager zich naar behoren heeft gedragen, deel heeft genomen aan activiteiten, geen problemen heeft met medegedetineerden en net is op zichzelf. Gelet op de
inhoud van het selectieadvies en op het feit dat klager in de p.i. Krimpen aan den Ijssel, voorafgaande aan zijn overplaatsing, in het plusprogramma heeft verbleven, acht de beroepscommissie de beslissing van de directeur om klager bij binnenkomst in
de
p.i Krimpen aan den Ijssel in het basisprogramma te plaatsen niet begrijpelijk. Als er al reden bestond te twijfelen, dan had die twijfel snel – binnen één of twee dagen – weggenomen kunnen worden door bij de p.i. Ter Apel (eventueel telefonisch) te
verifiëren in welk programma klager daar had verbleven. Immers, gebleken is dat klager in de p.i. Ter Apel in het plusprogramma heeft verbleven.
Gelet op het vorenstaande komt de beroepscommissie tot het oordeel dat de beslissing tot plaatsing van klager in het basisprogramma, mede als gevolg van onvoldoende voortvarend handelen van de directeur, niet op goede gronden is genomen. Die beslissing
dient derhalve te worden aangemerkt als onredelijk en onbillijk. Het beroep zal gegrond worden verklaard, de uitspraak van de beklagcommissie zal worden bevestigd en het beklag zal alsnog gegrond worden verklaard. Nu de rechtsgevolgen van de bestreden
beslissing niet meer ongedaan gemaakt kunnen worden, ziet de beroepscommissie aanleiding voor het toekennen van een tegemoetkoming. Nu klager bijna drie weken ten onrechte in het basisprogramma heeft verbleven, wordt de hoogte van die tegemoetkoming
bepaald op
€ 15,=.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog gegrond. Zij kent aan klager een tegemoetkoming toe van € 15,=.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. U. van de Pol, voorzitter, mr. A.T. Bol en J. Plaisier, MSc, leden, in tegenwoordigheid van
mr. F.A. Groeneveld, secretaris, op 29 april 2015.
secretaris voorzitter