nummer: 14/3396/GA
betreft: [klager] datum: 5 februari 2015
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
de directeur van de locatie Norgerhaven te Veenhuizen,
gericht tegen een uitspraak van 12 september 2014 van de beklagcommissie bij voormelde locatie, gegeven op een klacht van [...], verder te noemen klager,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 9 januari 2015, gehouden in de penitentiaire inrichting (p.i.) Lelystad, is namens de directeur van genoemde locatie gehoord, [...], plaatsvervangend vestigingsdirecteur en mevrouw [...], stagiaire.
Hoewel klager, die zich inmiddels in vrijheid bevindt, op behoorlijke wijze was opgeroepen, is hij niet ter zitting verschenen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft het op 22 juli 2014 niet mogen telefoneren met zijn advocaat.
De beklagcommissie heeft het beklag gegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van de directeur en klager
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klager verbleef ten tijde van het indienen van de klacht in het huis van bewaring (h.v.b.) van de locatie Norgerhaven.
Uit navraag is gebleken dat klager op 22 juli 2014 geen gesprek heeft gehad met de politie maar met een medewerker van GGZ. Dit gesprek vond plaats tijdens het arbeidsblok. Na dit gesprek is klager teruggegaan naar de afdeling en hij heeft toen aan een
personeelslid gevraagd om te mogen telefoneren met zijn advocaat. Dit is klager geweigerd, omdat er geen mogelijkheid was om klager te laten telefoneren tijdens het arbeidsblok. Voorts was er op dat moment in verband met het dienstrooster ook geen
gelegenheid. Klager heeft onvoldoende aannemelijk gemaakt dat er een noodzaak was om te bellen met zijn advocaat.
Klager heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagcommissie, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
In artikel 39, vierde lid, van de Pbw is (onder meer) bepaald dat de gedetineerde in staat wordt gesteld met de in artikel 37, eerste lid, van de Pbw, genoemde personen en instanties telefonisch contact te hebben, indien hiervoor de noodzaak en de
gelegenheid bestaat. Een van de in artikel 37, eerste lid, van de Pbw, genoemde personen is de rechtsbijstandverlener (i.c. de advocaat). In beroep heeft de directeur een overzicht van de bezoekers van klager in de week van 21 juli tot en met 23 juli
2014 overgelegd. Hieruit blijkt dat klager op 22 juli 2014 van 15.00 tot 16.00 uur een gesprek heeft gehad met een medewerker van de GGZ. Het betrof derhalve geen onaangekondigd verhoor door de politie zoals klager ter zitting van de beklagcommissie
heeft gesteld. Vast staat dat klager na het gesprek met GGZ heeft verzocht om te mogen bellen met zijn advocaat. Uit het dossier is niet gebleken dat klager de noodzaak om met zijn advocaat te bellen nader heeft toegelicht. Voorts heeft de directeur
gesteld dat er die dag en op dat uur geen gelegenheid was om klager te laten bellen. Het verzoek kon daarom in redelijkheid worden afgewezen. De beroepscommissie zal het beroep gegrond verklaren en de uitspraak van de beklagcommissie vernietigen.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. A. van Holten, voorzitter, drs. F.M.J. Bruggeman en J . Schagen MA, leden, in tegenwoordigheid van mr. S.A.H. de Bruin, secretaris, op 5 februari 2015.
secretaris voorzitter