nummer: 14/3250/GA
betreft: [klager] datum: 30 oktober 2014
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. V.P.J. Tuma, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 28 augustus 2014 van de alleensprekende beklagrechter bij de locatie Norgerhaven te Veenhuizen
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De beroepscommissie heeft de directeur van voormelde locatie in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager alsmede zijn raadsman om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft de afwijzing van klagers verzoek tot het tijdelijk verlaten van de inrichting in het kader van algemeen verlof.
De beklagrechter heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in zijn beklag op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Namens klager is het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt in beroep als volgt toegelicht. Klager heeft wel een verlofaanvraag ingediend. Een medewerker van de inrichting heeft hem medegedeeld dat zijn aanvraag zou worden afgewezen omdat hij
nog een openstaande zaak heeft. Dit is echter geheel aan het Openbaar Ministerie te wijten, die de openstaande strafzaak van 22 november 2011 had moeten voegen bij de behandeling van andere zaken op 14 maart en 2 april 2014.
De directeur heeft daarop als volgt geantwoord. De beklagrechter heeft conform het standpunt van de directeur klager niet-ontvankelijk in zijn beklag verklaard. Klager heeft geen formele aanvraag ingediend. Er is geen sprake van een beslissing als
bedoeld in artikel 60 van de Pbw. Klager heeft op 15 juli 2014 informeel gesproken met een medewerker van de BSD. In dat gesprek heeft klager de vraag gesteld of hij verlof kon aanvragen. Daarop is geantwoord dat klager nog een openstaande zaak heeft
die wordt meegewogen in de beslissing op een formele aanvraag. Aan klager is verteld dat hij er rekening mee diende te houden dat een formele aanvraag om die reden afgewezen kan worden. Klager heeft vervolgens geen formele verlofaanvraag ingediend.
3. De beoordeling
De beroepscommissie komt tot het oordeel dat de beklagrechter op goede gronden en met juistheid op het beklag heeft beslist. In artikel 2, eerste lid, van de Regeling tijdelijk verlaten van de inrichting is bepaald dat de directeur het verzoek om
verlof
in ontvangst neemt. De beroepscommissie leidt hieruit af, dat pas sprake kan zijn van een beslissing van de directeur als bedoeld in artikel 60, eerste lid, van de Pbw indien deze beslissing volgt na een door de gedetineerde ingediend verzoek. Uit de
overgelegde stukken is niet kunnen blijken dat klager een dergelijk verzoek heeft ingediend. Klager heeft volgens de directeur met een medewerker van het BSD gesproken over de mogelijkheden van verlof. Het beroep zal derhalve ongegrond worden
verklaard.
Ten overvloede merkt de beroepscommissie op dat uit de stukken onduidelijk is gebleven of de betreffende BSD-medewerker klager heeft geïnformeerd over de te volgen procedure voor het aanvragen van verlof. De beroepscommissie gaat er vanuit dat dit
(inmiddels) is gebeurd en klager, eventueel via zijn raadsman, alsnog een verzoek heeft ingediend.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagrechter.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. U. van de Pol, voorzitter, mr. M. Boone en mr. R.S.T. van Rossem-Broos, leden, in tegenwoordigheid van mr. R. Kokee, secretaris, op 30 oktober 2014
secretaris voorzitter