nummer: 13/2730/GM
betreft: [klager] datum: 14 november 2013
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 30 van de Penitentiaire maatregel (Pm) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen medisch handelen door of namens de inrichtingspsycholoog verbonden aan de locatie Norgerhaven te Veenhuizen,
alsmede van de overige stukken, waaronder het verslag van 15 augustus 2013 van de bemiddeling door de medisch adviseur bij het ministerie van Veiligheid en Justitie.
Ter zitting van de beroepscommissie van 15 oktober 2013, gehouden in de penitentiaire inrichting Amsterdam Over-Amstel te Amsterdam, is klager, telefonisch bijgestaan door zijn raadsman mr. M. de Reus, gehoord.
De inrichtingspsycholoog verbonden aan de locatie Norgerhaven is niet ter zitting verschenen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beroep
De klacht, zoals neergelegd in het verzoek om bemiddeling aan de medisch adviseur van 7 juli 2013, betreft het niet verstrekt krijgen van slaapmedicatie en het niet tijdelijk begeleid arbeidsongeschikt verklaren.
2. De standpunten van klager en de inrichtingspsycholoog
Klager wilde slaapmedicatie en een tijdelijke begeleide arbeidsongeschiktheidsstatus. Dit omdat hij erg op zag tegen een gesprek dat hij op 19 augustus 2013 zou voeren met de nabestaanden van het slachtoffer van het misdrijf waaraan klager zich had
schuldig gemaakt. Klager lijdt aan een post traumatisch stress syndroom (p.t.s.s.). Klager wilde een gesprek met de psychiater. Dit verzoek werd niet gehonoreerd. De behandelend psycholoog was overigens niet BIG-geregistreerd.
Het bemiddelingsverslag komt als mosterd na de maaltijd.
De inrichtingspsycholoog heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de medisch adviseur, niet nader toegelicht. Namens de inrichtingspsycholoog is door het hoofd zorg aangevoerd dat overleg is geweest met de psycholoog, die het probleem van klager
herkent. Er is geen sprake van een p.t.s.s. Wat klager voelt en ervaart zal zeker niet prettig zijn, maar is een uiterst adequate reactie. Klager krijgt psychologische ondersteuning. Hij wordt niet tijdelijk arbeidsongeschikt verklaard en krijgt geen
medicatie.
3. De beoordeling
De beroepscommissie leidt uit de stukken en het verhandelde ter zitting af dat klager op eigen initiatief heeft aangegeven een gesprek aan te willen gaan met de nabestaanden van het slachtoffer van het misdrijf waaraan klager zich heeft schuldig
gemaakt. Het is begrijpelijk dat klager daar tegen op zag. Klager heeft in die periode psychologische begeleiding gehad. Zijn verzoek om door een psychiater begeleid te worden is besproken in het pmo en niet noodzakelijk geacht. De gegeven begeleiding
wordt naar het oordeel van de beroepscommissie niet ontoereikend geacht. De beroepscommissie acht het oordeel van het pmo dat het niet nodig was dat klager in de gehele aanloopperiode tot het gesprek daarnaast ook nog arbeidsongeschikt verklaard had
moeten worden of hem slaapmedicatie verstrekt had dienen te worden, niet onjuist.
Ten aanzien van klagers opmerking dat de behandelend psycholoog niet BIG-geregistreerd zou zijn is navraag gedaan bij het hoofd zorg. Aangegeven werd dat dat juist is, maar dat de betreffende psycholoog gesuperviseerd werd door een GZ-psycholoog.
De beroepscommissie is het voorgaande in samenhang en onderling verband bezien van oordeel dat het handelen van de inrichtingspsycholoog niet kan worden aangemerkt als in strijd met de in artikel 28 Pm neergelegde norm. Het beroep zal derhalve
ongegrond
worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit
mr. S.B. de Pauw Gerlings - Döhrn, voorzitter, L.E.M. Kleipool en dr. W.J. Schudel, leden,
in tegenwoordigheid van mr. I. Lispet, secretaris, op 14 november 2013.
secretaris voorzitter