Onderwerp: Bezoek-historie

RSJ 13/0340/TA en 13/0387/TA, 14 mei 2013, beroep
Uitspraakdatum:14-05-2013

Dit onderwerp bevat de volgende rubrieken.

Uitspraak

nummer: 13/340/TA en 13/387/TA

betreft: [klager] datum: 14 mei 2013

De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van

[...], verder te noemen klager, en

het hoofd van FPC De Rooyse Wissel te Venray, verder te noemen de inrichting,

gericht tegen een uitspraak van 12 december 2012 van de beklagcommissie bij de voormelde inrichting,

alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.

Ter zitting van de beroepscommissie van 29 maart 2013, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam Over-Amstel, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsvrouw mr. A.J. van der Velden, en namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting,
[...], juridisch medewerkster. Op 16 april 2013 is van het hoofd van de inrichting een nadere toelichting ontvangen. Een kopie hiervan is toegezonden aan klager en zijn raadsvrouw.

Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:

1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft:
a. de beschadiging van klagers eigendommen tijdens een celinspectie op 29 oktober 2012;
b. de plaatsing in een isoleercel tijdens een kamercontrole.

De beklagcommissie heeft het beklag wat betreft onderdeel a gegrond verklaard met betrekking tot de beschadiging van een poster van [B.] en ongegrond verklaard voor het overige, en het beklag wat betreft onderdeel b ongegrond verklaard, op de gronden
als in de aangehechte uitspraak weergegeven.

2. De standpunten van klager en het hoofd van de inrichting
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Tijdens een kamercontrole op 29 oktober 2012 zijn een home cinemaset, een houten krukje, een zwarte map, een tennisracket en een poster van
[B.] beschadigd. Klager wil dat de beschadigingen worden vergoed. Klager is een goede kennis van [B.] en spreekt en schrijft hem heel veel. Het komt vaker voor dat klager na een kamercontrole zijn eigendommen beschadigd terugvindt. Klager wil het
dubbele bedrag aan schadevergoeding. Ook wil hij een vergoeding voor geleden emotionele schade. Ter zitting van de beroepscommissie heeft klager de beschadigingen aan de homecinemaset, de tennisracket en de zwarte map getoond. Bij het tennisracket is
het lak aan de bovenkant beschadigd. De schade aan de homecinemaset bestaat uit krassen aan de zijkant. Het apparaat doet het nog wel. Van de zwarte map is een hoek beschadigd. Het krukje bestaat uit vier poten en een dwarsbalk. Eén pootje is gebroken
en een ander pootje zit los. Verder toont klager een poster van [B.] zoals hij die op zijn kamer heeft hangen. De poster is afgedrukt op dun karton. Vier of vijf kleine posters en 3 of 4 grote posters zijn kapot. Niet alle posters zijn vervangen. De
kamercontrole heeft onzorgvuldig plaatsgevonden. Klager heeft voor de nieuwe afdrukken van de posters wel moeten betalen. De inrichting heeft niet het aanbod gedaan de beschadigde posters te vervangen. Klager is het er niet mee eens dat hij tijdens de
kamercontrole in een isoleercel moest verblijven. De isoleercel stonk verschrikkelijk. Klager vertoont geen groepsontwrichtend gedrag. Bij hem is nooit contrabande op cel gevonden.

Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Vanwege voortschrijdend inzicht meent de inrichting dat zij toch niet verantwoordelijk kan worden gehouden voor de beschadigingen
aan klagers fotokopieën. De posters zijn inderdaad beschadigd, aangezien klager deze posters tegen de regels in aan de muur heeft vastgeplakt. Hierdoor zijn de dunne kopieën zeer moeilijk van de muur los te krijgen en scheuren vervolgens. De term
posters is niet op zijn plaats, aangezien het om fotokopieën gaan die met de printer worden uitgeprint. Verwezen wordt naar een eerder beroep van klager (nummer 12/1391/TA) waar dit uit blijkt. Ondanks overleg hierover blijft klager de kopieën aan de
muur vastplakken. De posters zaten niet alleen aan de hoeken vast. In het kader van een kamercontrole is het noodzakelijk de posters/kopieën los te maken om te kijken of daaronder zich zaken bevinden die niet zijn toegestaan. Dat hierdoor de kopieën
beschadigd worden, is niet aan de kliniek toe te rekenen. Desondanks heeft de inrichting na elke beschadiging voorgesteld een nieuwe kopie voor klager uit te draaien. De beschadigde fotokopieën zijn door de kliniek betaald. Klager hoeft niet te betalen
voor het uitdraaien van de fotokopieën.
Op 29 oktober 2012 heeft er een onaangekondigd grootschalig onderzoek plaatsgevonden. Klager heeft een kamerprogramma en is vanwege zijn groepsondermijnend gedrag tijdens de kamercontrole in afzondering geplaatst. Het hoofd van de inrichting ontkent
dat
– uitgezonderd de posters – de schade aan de goederen van klager door het personeel is veroorzaakt. De schade aan het racket zou alleen kunnen ontstaan door zeer onzorgvuldig handelen.
Na de uitspraak van de beklagcommissie heeft het afdelingshoofd op 6 februari 2013 via de mail aan het hoofd van de afdeling grafisch opdracht gegeven voor klager nieuwe fotokopieën uit te draaien. Het gaat om zes kopieën van afbeeldingen van [B.],
voor
zover mogelijk in A3 formaat. Klager heeft de afbeeldingen zelf mogen uitzoeken van het afdelingshoofd. De afbeeldingen zijn overgedragen aan een sociotherapeut op klagers verblijfsafdeling, die deze heeft uitgereikt aan klager. Het exacte moment is
niet meer te achterhalen. De kosten zijn gedragen door de kliniek en niet door klager. Bij navraag bij het hoofd van de afdeling grafisch blijkt klager, in tegenstelling tot hetgeen ter zitting was gesteld, in het verleden toch zelf te hebben betaald
voor fotokopieën. Het gaat dan niet om de fotokopieën van 6 februari 2013, maar om eerdere verzoeken van klager. Er kan niet meer worden achterhaald welke specifieke fotokopieën van voor 6 februari 2013 door klager zelf zijn betaald en welke door de
inrichting. Er kan alleen met zekerheid worden gesteld dat klager weleens (dus ook mogelijk bij binnenkomst in de kliniek) heeft moeten betalen voor de fotokopieën die hij op eigen verzoek had opgevraagd bij de afdeling grafisch.

3. De beoordeling
a. schade aan voorwerpen.
Klager stelt dat tijdens een kamercontrole op 29 oktober 2012 zijn eigendommen zijn beschadigd, te weten: een home cinemaset, enkele posters van [B.], een houten krukje, een zwarte map en een tennisracket. Klager heeft ter zitting van de
beroepscommissie de beschadigingen aan de home cinemaset, de zwarte map en tennisracket getoond, alsmede de posters van [B.]. Aan de hand van de getoonde voorwerpen constateert de beroepscommissie dat de schade aan het tennisracket, de home cinemaset
en
de zwarte map van geringe omvang zijn. De beschadigingen doen aan de werking van de betreffende voorwerpen niets af. Bovendien is niet vast te stellen dat de beschadigingen te wijten zijn aan het handelen van het personeel ten tijde van de
kamercontrole. Ditzelfde geldt ook voor de gestelde beschadiging van het houten krukje.
Wat betreft de beschadiging van enkele posters van [B.] stelt de beroepscommissie vast dat het hoofd van de inrichting voor de beklagcommissie de verantwoordelijkheid hiervoor heeft aanvaard. In beroep komt het hoofd van de inrichting hier op terug.
Thans stelt het hoofd van de inrichting dat de schade niet aan het hoofd van de inrichting kan worden toegerekend, omdat klager tegen de regels in de posters aan de muur heeft vastgeplakt. Klager stelt echter de posters enkel in de hoeken te hebben
vastgeplakt aan de muur. Wat hier ook van zij, uit de stukken komt naar voren dat klager al langere tijd de posters op zijn kamer heeft hangen. Door dit ongemoeid te laten, kan het hoofd van de inrichting later en enkel onder verwijzing naar de
inrichtingsregels, geen beroep doen op het ontbreken van aansprakelijkheid voor de schade. De beroepscommissie acht voorts aannemelijk dat klager voor de vervanging van de beschadigde posters niet heeft hoeven te betalen. Voor zover niet alle
beschadigde posters zijn vervangen, gaat de beroepscommissie er vanuit dat dit alsnog zal gebeuren. Mitsdien is het beroep van klager en de directeur ongegrond.

b. de plaatsing in de isoleercel.
Vast is komen te staan dat klager gedurende de kamercontrole en voor de duur van drie uur is geplaatst in een isoleercel.. Blijkens het bepaalde in artikel 1, aanhef en onder aa. van de Bvt is er sprake van separatie wanneer een verpleegde wordt
ingesloten in een speciale voor separatie bestemde verblijfsruimte. Nu klager in een isoleercel is ingesloten, moet de conclusie zijn dat op hem de maatregel van separatie is toegepast. Gelet op artikel 57, tweede lid, jo. art 34, eerste lid van de Bvt
staat tegen de beslissing tot separatie beklag open, nadat deze een dag heeft geduurd. De dag waarop de beslissing is genomen, blijft daarbij buiten beschouwing. Nu de separatie slechts drie uren heeft geduurd staat er geen beklag tegen open. Mitsdien
zal de beroepscommissie de uitspraak van de beklagcommissie in zoverre vernietigen en klager op dit onderdeel alsnog niet ontvankelijk verklaren in zijn beklag.

4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep van klager en de directeur wat betreft beklagonderdeel a ongegrond en bevestigt in zoverre de uitspraak van de beklagcommissie.
Zij vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie wat betreft beklagonderdeel b en verklaart klager alsnog niet-ontvankelijk in dit onderdeel van het beklag.

Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. G.L.M. Urbanus, voorzitter, mr. C.F. Korvinus en drs. J.E. Wouda, leden, in tegenwoordigheid van
R. Kokee, secretaris, op 14 mei 2013

secretaris voorzitter

Naar boven