Nummer: 13/191/GB
Betreft: [klager] datum: 17 april 2013
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. M. Berbee, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een op 21 januari 2013 genomen beslissing van de selectiefunctionaris,
alsmede van de overige stukken, waaronder de bestreden beslissing.
Klager is, bijgestaan door zijn raadsman, op 2 april 2013 door een lid van de Raad gehoord.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De selectiefunctionaris heeft het bezwaarschrift van klager gericht tegen de beslissing hem terug te plaatsen naar de penitentiaire inrichting (p.i.) Leeuwarden ongegrond verklaard.
2. De feiten
Klager is sedert 2 juni 2012 gedetineerd. Hij verbleef in de beperkt beveiligde inrichting (b.b.i.) van de locatie Westlinge te Heerhugowaard. Op 5 december 2012 is hij overgeplaatst naar de p.i. Leeuwarden, een normaal beveiligde inrichting met een
regime van algehele gemeenschap.
3. De standpunten
3.1. Door en namens klager is het beroep als volgt toegelicht.
Klager verwijst naar de plattegrond van het paviljoen waar hij verbleef. Klager zat gedetineerd met vijf anderen. In de avonden is er een vrije doorgang. Op 28 november 2012 is in de avond een inval geweest. Toen de inval van het interne bijstandsteam
(i.b.t.) begon, werd er met spullen gegooid. De gedetineerde in het stapelbed boven klager zat te internetten met zijn mobiele telefoon. Er werd geroepen “betrapt”, maar klager had op dat moment geen telefoon. Hij zat op de hoek van zijn bed televisie
te kijken. Klager is naar de isoleercel gebracht. Op 3 december 2012 heeft hij daar bezoek gehad van de recherche uit Den Helder. Klager heeft niemand bedreigd en er is ook geen aangifte gedaan van bedreiging. Bedreigen kan ook met de bajestelefoon.
Klager vraagt zich af of er überhaupt in zijn adresboekje gekeken mag worden. Medewerkers hebben vervolgens gebeld naar nummers die in dat boekje vermeld staan. Bovendien heeft iedereen in de bajes een telefoon. Het is belangrijk om bereikbaar te zijn.
De telefoons zijn te koop voor bedragen tussen de € 120,- en € 300,-. Klager had geen telefoon, maar hij was wel bereikbaar. De stelregel in de inrichting is dat je verantwoordelijk bent voor de spullen die zich op jouw bed of in jouw kast bevinden, of
indien je op heterdaad betrapt wordt met een telefoon in de hand. Deze stelregel heeft klager van een bewaarder. Vooraf is niets bekend geworden over de vermeende dreiging. Er wordt pas achteraf een verslag gemaakt. Achteraf kan klager niets
controleren. Alleen tegen klager zijn maatregelen genomen naar aanleiding van de inspectie. Klager betwist dat hij niet kan omgaan met vrijheden die horen bij een beperkt beveiligde inrichting (b.b.i.). De medegedetineerden van het paviljoen zijn allen
doorgefaseerd. Alleen klager is teruggeplaatst naar een gesloten inrichting. Er wordt gemeten met twee maten en klager is onevenredig zwaar in zijn belangen geschaad. Hiervoor wil klager gecompenseerd worden. Ook heeft de beklagcommissie zich onlangs
pas uitgesproken over het beklag. Tegen die uitspraak wordt beroep ingesteld. De hele gang van de procedures duurt te lang en ook hiervoor wil klager extra gecompenseerd worden.
3.2. De selectiefunctionaris heeft de bestreden beslissing als volgt toegelicht.
De directeur van de b.b.i. van de locatie Westlinge heeft klager op 30 november 2012 voor herselectie naar een normaal beveiligde inrichting aangeboden. Aanleiding daartoe is geweest dat klager vanuit de inrichting met een mobiele telefoon een persoon
heeft bedreigd. De directeur heeft aangegeven dat de politie hierover een melding heeft gedaan. Klagers kamer is na die melding onderzocht. Rondom het bed van klager zijn twee mobiele telefoons aangetroffen. Met één van die telefoons is gebeld naar de
persoon die bedreigd was. Voor de directeur was duidelijk dat klager had gebeld met de bedreigde persoon. Klager werd daarom niet langer geschikt geacht voor verblijf in een b.b.i. Op 30 november 2012 is besloten klager terug te plaatsen naar de
normaal
beveiligde inrichting van de p.i. Leeuwarden.
4. De beoordeling
4.1. De p.i. Leeuwarden is een gevangenis voor mannen met een regime van algehele gemeenschap en een normaal beveiligingsniveau.
4.2. Op grond van artikel 3 van de Regeling selectie, plaatsing en overplaatsing van gedetineerden komen naast zelfmelders voor plaatsing in een beperkt beveiligde inrichting in aanmerking gedetineerden die een beperkt vlucht- en maatschappelijk
risico vormen, een strafrestant hebben van maximaal achttien maanden en beschikken over een aanvaardbaar verlofadres. In de toelichting op dit artikel (Stcr. 12 september 2000, nr. 176, pagina 9) staat dat bij de plaatsing in een b.b.i. de beoordeling
of de gedetineerde geschikt is tot terugkeer in de samenleving een belangrijke rol speelt. Indicator bij de beoordeling daarvan is of de gedetineerde reeds eerder tijdens de huidige detentie met goed resultaat bewegingsvrijheid (onbegeleid) buiten de
inrichting heeft genoten (algemeen verlof, schorsing van de preventieve hechtenis, incidenteel verlof, strafonderbreking), alsmede of zich daarna omstandigheden hebben voorgedaan die aan deze indicator ernstig afbreuk doen.
4.3. In het selectieadvies van 30 november 2012 van de locatie Westlinge is vermeld dat – nadat er een melding van de politie van telefonische bedreiging binnen was gekomen op 28 november 2012 – de kamer van klager is doorzocht. Rond het bed van
klager zijn twee mobiele telefoons aangetroffen. Tevens blijkt dat eerder, namelijk op 27 september 2012, melding is gemaakt van telefonische bedreiging door klager. Het nummer van de telefoon waarmee die dreiging zou zijn uitgevoerd, komt overeen met
een van de hiervoor vermelde, in de nabijheid van klager aangetroffen telefoons. Voorts stond in het adressen-/telefoonboekje dat aan klager toebehoort het nummer van de andere aangetrofen telefoon. De selectiefunctionaris heeft in redelijkheid kunnen
oordelen dat, gelet op de hiervoor genoemde informatie, het niet langer verantwoord was om klager te laten verblijven in een inrichting met een beperkt beveiligingsniveau. De op de onder 3.2. genoemde gronden gebaseerde beslissing van de
selectiefunctionaris kan, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, dan ook niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Het beroep zal daarom ongegrond worden verklaard.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.I.M.W. Bartelds, voorzitter, mr. A.T. Bol en mr. L.M. Moerings, leden, in tegenwoordigheid van mr. S.S. Dwarka, secretaris, op 17 april 2013
secretaris voorzitter