nummer: 02/551/GA
betreft: [klager] datum: 21 juni 2002
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een op 1 maart 2002 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak d.d. 19 februari 2002 van de beklagcommissie bij de locatie Overmaze te Maastricht,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 17 mei 2002, gehouden in de penitentiaire inrichting Vught te Vught, zijn gehoord klager en de heer [...], unit-directeur bij de locatie Overmaze.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft de weigering van de directeur om klager extra bezoek of een extra belregeling voor zakelijke redenen toe te staan.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Het gaat om twee dingen: mijn verzoek om extra bezoek wordt afgewezen en zakenbezoek is niet mogelijk. Toen ik in Breda verbleef kon ik zakenbezoek via het BSD van de inrichting regelen. Dit heb ik zo’n viermaal gekregen. InSittard, waar ik daarna verbleef, heb ik driemaal extra bezoek gekregen. De stukken konden toen via het reguliere bezoek worden meegenomen. In Maastricht mag en kan het niet. Ik heb ter ondersteuning van mijn verzoek om extra bezoekvorig jaar een uittreksel van de Kamer van Koophandel ingeleverd, maar daarna niets meer vernomen. Ik heb het er voor over om het familiebezoek op te geven, zodat mijn vriendin in ieder geval eenmaal per maand de stukken mee kannemen en we de financiën van de winkel kunnen bekijken. Ik heb hiertoe overal toestemming gevraagd en alle briefjes ingevuld. Maar toen mijn vriendin met de stukken voor de deur stond, werd ze weggestuurd. Ik heb eenmaal zelf eenzakenbezoek geregeld via een advocaat, maar dat heeft mij veel geld gekost. De behandeling van mijn klacht is door de beklagcommissie aangehouden in afwachting van nader onderzoek door de directeur naar de mogelijkheden van extrabezoek. Het bleek toen dat het mogelijk was om een zakenbezoek via de reclassering te laten lopen. De desbetreffende medewerkster van de reclassering vertelde mij echter dat dat niet meer kon. De directeur heeft de beklagcommissieeen brief gestuurd waarin staat dat er niets meer van mij is vernomen, terwijl ik bij de reclassering ben geweest en ik het afdelingshoofd talloze keren heb gevraagd om extra bezoek. Ik krijg hierdoor sterk de indruk dat ze mijmoeten hebben. De beklagcommissie heeft de zaak vervolgens afgedaan zonder mij nog op te roepen. Ik overhandig de beroepscommissie enkele verklaringen van medegedetineerden die wel extra bezoek krijgen. Ik weet niet meer wat ik moetdoen. Ik heb mijn vriendin al ruim twee maanden niet gezien en er is al personeel ontslagen vanwege de problemen.
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Ook al is klager binnen hetzelfde cluster overgeplaatst, er is sprake van een andere gebouwelijke situatie. Het is moeilijk om hem dezelfde mogelijkheden met betrekking tot bezoek te bieden. Dat is onderzocht en het is gebleken dathet op structurele basis lastig is om te regelen. Dit heeft met reguliere bezoekblokken en de inzet van personeel te maken. Het heeft absoluut niets met de persoon van klager van doen. Met betrekking tot het bellen: er is voldoendetijd om te bellen, zeker meer dan de wettelijk toegestane tien minuten per week. De belregeling wordt zeer ruimhartig toegepast. Een structurele regeling voor extra bezoek wordt klager geweigerd. Om hem toch zakelijke stukken telaten lezen en te laten tekenen zijn een aantal mogelijkheden onderzocht. De papieren kunnen door het bezoek op een regulier bezoekmoment worden meegenomen en er is bezoek mogelijk onder het mom van ambtelijk bezoek via debinnenreclassering. Dit is één keer gebeurd, daarna kon het niet meer. Dit heeft met de stringente outputsturing van de reclassering te maken. Het kan best kloppen dat andere gedetineerden wel extra bezoek krijgen, maar dat heeftdan een reden. Extra bezoek moet noodzakelijk zijn en is persoonsgebonden. Het is uitdrukkelijk niet bedoeld voor het doorkijken van stukken. Sinds de beklagzaak heeft de directeur via het afdelingshoofd geen verzoek van klager meergekregen.
3. De beoordeling
De beroepscommissie is van oordeel, gelet op hetgeen uit de stukken en ter zitting naar voren is gekomen, dat door de directeur onvoldoende aannemelijk is gemaakt dat in de locatie Overmaze niet kan worden voldaan aan het redelijkeverzoek om extra bezoek van klager, gegrond op zijn rechtmatige zakelijke belangen.
De beroepscommissie stelt vast, hetgeen niet wordt weersproken door klager, dat er voldoende gelegenheid is om te bellen.
De twee door de directeur geopperde mogelijkheden voor het lezen en tekenen van de stukken door klager, blijken in de praktijk niet (goed) te realiseren. Klagers vriendin is met de stukken bij de ingang van de inrichting weggestuurden de binnenreclassering werkt niet meer mee aan een vorm van ambtelijk bezoek. Dit is klager, die zich voldoende heeft ingezet om tot een oplossing van zijn zakelijke problemen te komen, niet aan te rekenen. Derhalve moet deweigering van de directeur om klager extra bezoek voor zakelijke redenen toe te staan bij afweging van alle in aanmerking komende belangen als onredelijk en onbillijk worden aangemerkt. Het beroep zal derhalve gegrond wordenverklaard. De uitspraak van de beklagcommissie zal worden vernietigd en het beklag zal alsnog gegrond worden verklaard.
De beroepscommissie zal klager een tegemoetkoming toekennen in de vorm van een extra bezoek ter voorziening in zijn zakelijke belangen.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog gegrond.
Zij bepaalt dat aan klager een tegemoetkoming toekomt in de vorm van een extra bezoek ter voorziening in zijn zakelijke belangen.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.J. van Oostveen, voorzitter, dr. J.P.S. Fiselier en drs. M.S.H. Ridder-Padt, leden, in tegenwoordigheid van mr. S. Jousma, secretaris, op 21 juni 2002.
secretaris voorzitter