nummer: 12/2849/TA
betreft: [klager] datum: 11 december 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 17 augustus 2012 van de beklagcommissie bij FPC De Rooyse Wissel te Venray, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 8 november 2012, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam Over-Amstel, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsvrouw mr. W.E.R. Geurts, en namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting [...].
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft een maatregel van afzondering in de eigen verblijfsruimte d.d. 12 april 2012 vanwege de weigering een terugkoppelingsgesprek te voeren met sociotherapie.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en het hoofd van de inrichting
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Klager wil wel in gesprek gaan met sociotherapie, maar niet in de hiervoor bestemde spreekkamer, omdat anderen deze gesprekken kunnen
meeluisteren. Klager wil dat de gesprekken in een andere ruimte plaatsvinden. Klager meent dat hij negen dagen ten onrechte in afzondering is geplaatst en wil hiervoor een schadevergoeding.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Het behandelteam was niet op de hoogte van de reden van klager om het gesprek te weigeren. Het is inderdaad zo dat de gesprekken
in de spreekkamer in de aangrenzende telefooncel kunnen worden afgeluisterd. Inmiddels zijn er maatregelen genomen om dit te voorkomen.
3. De beoordeling
Gelet op art. 34, eerste lid jo. art. 32, eerste lid onder b van de Bvt kan een verpleegde worden afgezonderd, indien dit noodzakelijk is in verband met de orde of de veiligheid in de inrichting. Aan klager is een afzonderingsmaatregel opgelegd, omdat
hij weigerde een terugkoppelingsgesprek met sociotherapie te voeren in de daarvoor bestemde spreekkamer. Nu de reden van klagers weigering niet bekend was, kan naar het oordeel van de beroepscommissie de beslissing van het hoofd van de inrichting niet
als onredelijk en onbillijk worden aangemerkt. Echter, een verblijf in afzondering voor de duur van negen dagen is naar het oordeel van de beroepscommissie onredelijk lang gelet op de omstandigheid dat niet is gebleken van een onveilige of dreigende
situatie, die voortzetting van de afzondering na een beperkt aantal dagen noodzakelijk maakte. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard wat betreft de oplegging van de afzonderingsmaatregel, doch gegrond voor zover deze langer dan vier dagen
heeft geduurd. De uitspraak van de beklagcommissie zal in zoverre worden vernietigd en het beklag zal alsnog gegrond worden verklaard voor zover de afzondering langer dan vier dagen heeft geduurd. De beroepscommissie acht een tegemoetkoming aangewezen
en stelt deze vast op
€ 37,50,=.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond voor zover de maatregel van afzondering langer heeft geduurd dan vier dagen, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie in zoverre en verklaart het beklag alsnog in zoverre gegrond.
Zij verklaart het beroep voor het overige ongegrond.
Zij bepaalt de aan klager toekomende tegemoetkoming op € 37,50.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. N. Jörg, voorzitter, drs. W.A.Th. Bos en mr. C.F. Korvinus, leden, in tegenwoordigheid van
R. Kokee, secretaris, op 11 december 2012
secretaris voorzitter