nummer: 12/1325/GA
betreft: [klager] datum: 16 oktober 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
de directeur van de penitentiaire inrichting (p.i.) Ter Apel,
gericht tegen een uitspraak van 10 april 2012 van de alleensprekende beklagrechter bij voormelde p.i. gegeven op een klacht [...], verder te noemen klager,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 10 september 2012, gehouden in de p.i. Hoogeveen, zijn gehoord [...], plaatsvervangend vestigingsdirecteur, en [...], juridisch medewerker.
Hoewel klager, die zich inmiddels in vrijheid bevindt, op behoorlijke wijze was opgeroepen, is hij niet ter zitting verschenen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag, voor zover in beroep van belang, houdt in dat klager zijn strafdossier niet mocht meenemen tijdens transport.
De beklagrechter heeft het beklag gegrond verklaard en aan klager een tegemoetkoming van
€ 5,= toegekend op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van de directeur en klager
Door en namens de directeur is in beroep zijn tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De beklagrechter kan niet zelf invulling geven aan de inhoud van de klacht als er geen feitelijke weergave wordt gedaan door klager.
Als klager zijn strafdossier wil meenemen met het transport, wordt dit nimmer geweigerd, mits hij niet meer dan één ordner meeneemt. DV&O stelt beperkingen aan hetgeen een gedetineerde kan meenemen op transport.
Betwist wordt dat er sprake is van wisselend beleid.
Klager heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagrechter, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
De beroepscommissie overweegt dat uit de stukken en de behandeling ter zitting niet is gebleken dat klager als gevolg van wisselend beleid in de inrichting zijn strafdossier niet heeft mogen meenemen op transport en dat hij daardoor zijn strafzaak niet
goed heeft kunnen voorbereiden zoals door de beklagrechter is overwogen.
Door de directeur is gesteld dat klager stukken uit zijn strafdossier mag meenemen op transport mits deze stukken in één ordner passen. De beroepscommissie overweegt dat klager een selectie uit zijn strafdossier had kunnen maken en de meest relevante
stukken in een ordner had kunnen meenemen op transport.
Gelet op het bovenstaande zal de beroepscommissie het beroep van de directeur gegrond verklaren en de uitspraak van de beklagrechter in zoverre vernietigen en het beklag alsnog ongegrond verklaren.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep van de directeur gegrond, vernietigt in zoverre de uitspraak van de beklagrechter en verklaart het beklag alsnog ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.A.M. de Wit, voorzitter, dr. H.G. van de Bunt en J. Schagen MA, leden, in tegenwoordigheid van
mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 16 oktober 2012
secretaris voorzitter