nummer: 12/1474/GA
betreft: [klager] datum: 29 augustus 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 2 mei 2012 van de beklagcommissie bij de locatie De Schie te Rotterdam,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 10 augustus 2012, gehouden in de penitentiaire inrichting Krimpen aan den IJssel, is de plaatsvervangend vestigingsdirecteur van de locatie De Schie, [...], gehoord. Klager heeft - blijkens een verklaring van 10
augustus 2012 - afstand gedaan van het recht om ter zitting te worden gehoord.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft:
a. het feit dat in de schriftelijke mededeling van de oplegging van een disciplinaire straf van vijf dagen opsluiting in een strafcel ten onrechte een in klagers cel aangetroffen schaar is aangemerkt als steekwapen;
b. het feit dat kledingstukken van klager uit de wasmachine zijn gehaald en zijn verdwenen;
c. een disciplinaire straf van vijf dagen opsluiting in een strafcel, omdat klager bij een urinecontrole op 25 januari 2012 positief heeft gescoord op het gebruik van cocaïne.
De beklagcommissie heeft het beklag onder a. en c. ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven. De beklagcommissie heeft het beklag onder b. gegrond verklaard en heeft een tegemoetkoming van € 10,= toegekend. Het
beroep
van klager is gericht tegen de uitspraak met betrekking tot de klachten onder a. en c. en voor wat betreft het beklag onder b. uitsluitend tegen de hoogte van de tegemoetkoming.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt schriftelijk als volgt - zakelijk weergegeven - toegelicht.
Ten aanzien van het beklag onder a. heeft klager gesteld dat hij het er niet mee eens dat de schaar is aangemerkt als steekwapen, want een schaar is een schaar. Klager had de schaar geleend van een personeelslid en was vergeten om deze weer in te
leveren. Hij heeft de schaar gebruikt om te knutselen. Hij maakt veel ansichtkaarten.
Ten aanzien van het beklag onder b. heeft klager gesteld dat hij het niet eens is met de hoogte van de tegemoetkoming. De tegemoetkoming is volgens klager te laag, aangezien hij een spijkerbroek van Diesel, een t-shirt van Dolce en Gabbana en een
t-shirt van Nike mist. De totale waarde van de kledingstukken is € 230,=.
Ten aanzien van het beklag onder c. heeft klager gesteld dat hij geen cocaïne heeft gebruikt. Hij heeft in de tweeënhalf jaar dat hij is gedetineerd in de locatie De Schie nooit positief gescoord bij een urinecontrole. Aangezien zijn zicht minder dan
tien procent is, is hij geholpen bij het vullen van de buisjes en bij het plakken van de stickers op de buisjes. Misschien dat er iets is misgegaan.
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt - zakelijk weergegeven - toegelicht.
Ten aanzien van het beklag onder a. heeft de directeur gesteld dat in de schriftelijke mededeling niet alleen staat vermeld dat een steekwapen in klagers cel is aangetroffen, maar dat daarin ook staat vermeld dat dit een schaar is. De schaar is
aangetroffen onder klagers koelkast en kan als steekwapen worden gebruikt. De schaar wordt daarom ook als zodanig gezien. Gedetineerden zijn verantwoordelijk voor de spullen die zich op hun cel bevinden.
Ten aanzien van het beklag onder b. heeft de directeur aangegeven dat hij niet ontkent verantwoordelijk te zijn voor de vermiste kledingstukken. Volgens de directeur is een tegemoetkoming van € 230,= echter excessief. Het is een tegemoetkoming en geen
schadevergoeding. De directeur merkt op dat klager geen contact met hem heeft opgenomen over de hoogte van de tegemoetkoming, maar het staat hem vrij om dit alsnog te doen.
Ten aanzien van het beklag onder c. heeft de directeur aangegeven dat de straf terecht is opgelegd. Het is de directeur niet bekend dat klager een beperkt gezichtsvermogen heeft. Dit is niet aan de medische dienst gevraagd.
3. De beoordeling
Hetgeen in beroep ten aanzien van het beklag onder a. en c. is aangevoerd kan naar het oordeel van de beroepscommissie niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagcommissie.
Voor zover het beroep is gericht tegen de hoogte van de toegekende tegemoetkoming vanwege de gegrondverklaring van het beklag onder b., overweegt de beroepscommissie het volgende. De beroepscommissie stelt voorop dat een tegemoetkoming is bedoeld voor
het door klager ondervonden ongemak. In geval er sprake is van schade en indien die schade eenvoudig is te begroten, is er aanleiding schadevergoedingsaspecten te betrekken bij de bepaling van de hoogte van de tegemoetkoming. Nu klager geen
aankoopbewijzen van de vermiste kledingstukken heeft overgelegd en ook - buiten vermelding van de globale aanschafwaarde - geen melding heeft gemaakt van de momenten van aanschaf van die kledingstukken, valt het schadebedrag niet eenvoudig vast te
stellen. De beroepscommissie kan zich daarom verenigen met de beslissing van de beklagcommissie om alleen een tegemoetkoming toe te kennen voor het door verzoeker ondervonden ongemak en geen schadevergoedingsaspecten betrekken bij de hoogte van de
tegemoetkoming. De beroepscommissie kan zich verenigen met de toegekende tegemoetkoming.
Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. C.J.G. Bleichrodt, voorzitter, J.G.A. van den Brand en mr. A. van Waarden, leden, in tegenwoordigheid van mr. M.L. Koster, secretaris, op 29 augustus 2012
secretaris voorzitter