Nummer: 11/4557/GB
Betreft: [klager] datum: 9 maart 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. J.H.L.C.M. Kuijpers, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een op 6 december 2011 genomen beslissing van de selectiefunctionaris,
alsmede van de overige stukken, waaronder de bestreden beslissing.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De selectiefunctionaris heeft het bezwaarschrift van klager gericht tegen de beslissing hem te plaatsen in de gevangenis van de penitentiaire inrichting (p.i.) Krimpen aan den IJssel ongegrond verklaard.
2. De feiten
Klager is sedert 18 januari 2011 gedetineerd. Hij verbleef in het huis van bewaring (h.v.b.) van de p.i. Alphen aan den Rijn. Op 26 oktober 2011 is hij geplaatst in de gevangenis van de p.i. Krimpen aan den IJssel, waar een regime van algehele
gemeenschap geldt.
3. De standpunten
3.1. Namens klager is het beroep als volgt toegelicht.
Klager had in verband met bezoek zijn voorkeur uitgesproken voor plaatsing in de gevangenis van de locatie Zoetermeer. De selectiefunctionaris heeft echter, gelet op het belang van een optimale capaciteitsbenutting van de beschikbare celruimte,
besloten
om klager te plaatsen in de p.i. Krimpen aan den IJssel. Wat onder een optimale capaciteitsbenutting moet worden verstaan is discutabel. Hier kan niet zonder meer uit worden afgeleid dat er geen celcapaciteit is in de locatie Zoetermeer. Het lijkt erop
dat de selectiefunctionaris klager in de p.i. Krimpen aan den IJssel heeft geplaatst, omdat daar meer celcapaciteit was dan in de locatie Zoetermeer. Het belang om in iedere p.i. een evenredige hoeveelheid gedetineerden te plaatsen weegt echter niet op
tegen het belang van klager om zo dicht mogelijk bij zijn bezoek geplaatst te worden.
De selectiefunctionaris stelt dat de p.i. Krimpen aan den IJssel op een acceptabele afstand ligt van het woonadres van klagers bezoekers. De locatie Zoetermeer ligt vanaf het woonadres van klager op een afstand van 1,1 kilometer, terwijl de p.i.
Krimpen
aan den IJssel op een afstand van 45,5 kilometer ligt. De bezoekers van klager wonen niet ver van klagers woonadres en derhalve dienen zij voor een bezoek aan klager in de p.i. Krimpen aan den IJssel een aanzienlijk grotere afstand af te leggen dan
voor
een bezoek aan klager in de locatie Zoetermeer. De beslissing van de selectiefunctionaris is derhalve onredelijk en onbillijk.
3.2. De selectiefunctionaris heeft de bestreden beslissing als volgt toegelicht.
Binnen het programma Modernisering Gevangeniswezen is het project Detentie & Re-integratie van start gegaan. Het doel van dit project is om gedetineerden zo dicht mogelijk bij de gemeente van vestiging (na detentie) te plaatsen. In het kader van dit
project is ook de penitentiaire landkaart aangepast. Klager valt in de categorie langverblijvenden met een strafrestant van meer dan vier maanden en hij dient derhalve geplaatst te worden in een locatie die voor deze categorie gedetineerden is
aangewezen. De nieuwe penitentiaire landkaart laat zien dat in de locatie Zoetermeer vijftien cellen zijn aangewezen voor het onderbrengen van gedetineerden met een strafrestant van meer dan vier maanden. Op het moment dat klager geselecteerd diende te
worden, stonden er negen gedetineerden op de wachtlijst voor plaatsing in de locatie Zoetermeer. Gelet op het vorenstaande zou de daadwerkelijke overplaatsing van klager naar de locatie Zoetermeer waarschijnlijk erg lang op zich hebben laten wachten.
De
selectiefunctionaris is tevens verantwoordelijk voor een optimale capaciteitsbenutting van de beschikbare celruimte. Klager is derhalve geselecteerd voor plaatsing in de p.i. Krimpen aan den IJssel. In deze locatie zijn 204 cellen aangewezen voor het
onderbrengen van gedetineerden met een strafrestant van meer dan vier maanden. Op het moment dat klager geselecteerd diende te worden, stonden er drie gedetineerden op de wachtlijst voor plaatsing in de p.i. Krimpen aan den IJssel. Op basis van deze
gegevens kon van een snelle plaatsing worden uitgegaan. Het belang van een optimale benutting van beschikbare celcapaciteit weegt zwaarder dan de door klager aangevoerde gronden. Gelet op de grote druk op de h.v.b.-capaciteit is het wenselijk dat (in
eerste aanleg) veroordeelde gedetineerde zo snel mogelijk vanuit een h.v.b. geplaatst wordt in een gevangenis. Uit de bezoekregistratie blijkt dat klager veelvuldig bezoek ontvangt. Sinds 1 november 2011 heeft klager op twintig verschillende data
bezoek
ontvangen van familie.
4. De beoordeling
4.1. De gevangenis van de p.i. Krimpen aan den IJssel is een inrichting voor mannen met een regime van algehele gemeenschap en een normaal beveiligingsniveau.
4.2. Klager, die in eerste aanleg is veroordeeld, kan in een gevangenis met een regime van algehele gemeenschap worden geplaatst.
4.3. De op de onder 3.2 genoemde gronden gebaseerde beslissing van de selectiefunctionaris kan, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. De beroepscommissie neemt hierbij in aanmerking
dat bezoekproblemen inherent zijn aan het ondergaan van detentie en, behoudens bijzondere omstandigheden, geen selectiecriterium vormen. Hetgeen klager heeft aangevoerd omtrent de bezoekproblemen kan niet als een dergelijke bijzondere omstandigheid
worden aangemerkt. Uit de door de selectiefunctionaris overgelegde gegevens blijkt overigens dat klager niet verstoken is van bezoek. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.I.M.W. Bartelds, voorzitter, mr. M.A.G. Rutten en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van L.A.M. Karels, secretaris, op 9 maart 2012
secretaris voorzitter