nummer: 11/2561/GM
betreft: [klager] datum: 13 december 2011
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 30 van de Penitentiaire maatregel (Pm) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen medisch handelen door of namens de inrichtingsarts verbonden aan de locatie Norgerhaven te Veenhuizen,
alsmede van de overige stukken, waaronder het verslag van 3 augustus 2011van de bemiddeling door de medisch adviseur bij het ministerie van Veiligheid en Justitie.
Klager, die enkel per BOT-vervoer vervoerd mocht worden, is op 16 november 2011 gehoord in de locatie Esserheem te Veenhuizen door het lid van de beroepscommissie, de arts drs. J.G.J. de Boer, bijgestaan door de secretaris. Deze arts heeft tevens
klagers voeten visueel geïnspecteerd.
Van het horen is verslag opgemaakt dat aan klager en de inrichtingsarts van de locatie Norgerhaven is toegestuurd.
Klagers beroep is behandeld ter zitting van de beroepscommissie van 21 november 2011, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam Over-Amstel.
De inrichtingsarts verbonden aan de locatie Norgerhaven heeft laten weten niet ter zitting te zullen verschijnen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beroep
De klacht, zoals neergelegd in het verzoek om bemiddeling aan de medisch adviseur van 26 april 2011, houdt in dat de inrichtingsarts/medische dienst geen machtiging heeft aangevraagd voor klagers pedicurekosten c.q. klager geen hulp wordt geboden bij
het verzorgen van zijn voeten.
2. De standpunten van klager en de inrichtingsarts
Klager heeft zijn klacht in beroep als volgt toegelicht.
Hij is 53 jaar oud en al dertien tot veertien jaar diabeet. Momenteel gebruikt hij Levemir en Novorapid. Diabetes komt voor in zijn familie. Al zijn familieleden hebben suikerziekte. Zijn broer, die 70 jaar oud is, is geopereerd aan zijn voeten en
inmiddels is zijn halve been afgezet.
Klager is heel voorzichtig met zijn voeten en liet zijn voeten in Grave altijd doen. Alleen in de Veenhuizen doen ze er moeilijk over. Sinds zijn binnenkomst in de inrichting in april 2010 heeft hij continu gevraagd naar de pedicure. Personeelsleden
van
de medische dienst, vaak jonge stagiaires die na een paar maanden weg waren, zeiden dat ze er mee bezig waren. Een behandeling door de pedicure kost € 25,=. Dat is twee weken loon.
Het is momenteel net of zijn voeten harder worden en zijn spieren korter. Het is een ander gevoel in zijn voeten dan dat hij ooit heeft gehad.
Er is onderzoek gedaan met dunne naaldjes. De reactie van de zenuwen was goed. De bloedvoorziening naar zijn voeten is goed. Hij heeft geen last van voetschimmel, afwijkende stand van de tenen, dikke eeltlagen, likdoorns en/of schimmelnagels. Hij
heeft
wel wat last van ingegroeide nagels bij de tweede en de derde teen. Bij de grote teen groeit de nagel in aan de zijkanten van de teen.
Het nagelknippertje van de inrichting knipt rond en is niet geschikt om zijn nagels mee te knippen. Hij mag geen professionele tang en nagelknipper invoeren en heeft de medische dienst gevraagd om hem tijdelijk een betere tang/nagelknipper te laten
gebruiken. De medische dienst wijst hem echter door naar de afdeling, of de badmeester en die verwijzen hem weer door naar het afdelingshoofd. Vervolgens wordt hij doorverwezen naar de technische dienst.
Sinds twee jaar is klager weer gestopt met roken. Hij weegt 109 kg en is 1.78 meter lang. Hij weet dat hij enigszins last heeft van overgewicht. Dit komt doordat hij gestopt is met roken. Toen hij de inrichting binnenkwam, woog hij 95 kg. Hij heeft
gevraagd om bruinbrood en yoghurt, maar tegen hem is gezegd dat hij alles met mate mag eten. Light producten en gezonde producten worden hem niet voorgeschreven. Andere gedetineerden, die willen afvallen, krijgen wel light producten.
Hij heeft meerdere keren om een consult met de internist gevraagd. Tweemaal is er voor hem een afspraak met de internist gemaakt op het moment dat hij BZT had.
Zijn teennagels groeien aan de zijkanten in. Als hij zelf zijn teennagels knipt, is hij bang dat hij iets verkeerd doet en tenen kwijtraakt.
Het is niet juist dat hij geen informatie zou hebben gegeven over zijn voeten en zijn bezoek aan de pedicure. De medische dienst heeft hem gezegd dat hij zelf zijn nagels kan knippen, maar hij mag geen tangen en vijlen invoeren. Hij wordt door de
medische dienst ook niet in de gelegenheid gesteld om zijn voeten op de medische dienst te verzorgen. Hij zou dat daar dan met een fatsoenlijke vijl en een tang kunnen doen en die na gebruik gewoon weer kunnen inleveren. Hij heeft nu niet de
mogelijkheid om zijn voeten te verzorgen. Hij heeft al twee keer in zijn vel geknipt. Hij is bang iets verkeerd te doen en een teen kwijt te raken door toedoen van de medische dienst. De vorige keer kwam er pus uit. De medische dienst heeft hem toen
jodium gegeven. Zijn broer raakte ook eerst zijn tenen kwijt.
Zijn detentie eindigt in 2017.
De inrichtingsarts heeft het volgende standpunt ingenomen.
Het Vademecum biedt de mogelijkheid bij diabetes tot een vergoeding van een eenmalig consult bij de pedicure na machtiging. Het is juist dat klager de kosten van de pedicure zelf moet betalen. De verpleegkundige is gevraagd om klager informatie te
geven
over het knippen van nagels bij diabetes en heeft recent met klager gesproken. Volgens de verpleegkundige is klager in staat om zelf zijn nagels te knippen.
3. De beoordeling
Uit de stukken en met name de visuele inspectie van klagers voeten, het verslag van horen en de medische gegevens blijkt naar het oordeel van de beroepscommissie geen medische indicatie voor behandeling door een pedicure. Klager is door de
verpleegkundige uitleg verstrekt over het knippen van zijn nagels.
De beroepscommissie is, gelet op het bovenstaande, van oordeel dat het handelen namens de inrichtingsarts niet kan worden aangemerkt als in strijd met de in artikel 28 Pm neergelegde norm. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
Ten overvloede overweegt de beroepscommissie dat klager reële zorgen heeft geuit over zijn diabetes en de mogelijke gevolgen voor zijn voeten/teennagels, hetgeen hij in zijn familie van dichtbij heeft ervaren. De beroepscommissie geeft de medische
dienst in overweging om klager toe te staan om op de medische dienst met behulp van (een) daartoe geschikte tang(en) en vijl(en), die klager niet op cel mag houden, eenmaal per maand zijn teennagels te laten knippen.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. S.B. de Pauw Gerlings-Döhrn, voorzitter, drs. J.G.J. de Boer en dr. ing. C.J. Ruissen, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 13 december 2011
secretaris voorzitter