nummer: 11/1815/GA
betreft: [klager] datum: 15 november 2011
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
de directeur van de penitentiaire inrichting (p.i.) Hoogeveen,
gericht tegen een uitspraak van 31 mei 2011van de beklagcommissie bij voormelde p.i., gegeven op een klacht van [...], verder te noemen klager,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 3 oktober 2011, gehouden in de p.i. Hoogeveen, zijn namens de p.i. Hoogeveen gehoord [...] en [...], plaatsvervangend vestigingsdirecteur respectievelijk juridisch medewerker. Hoewel klager, die zich inmiddels in
vrijheid bevindt, op behoorlijke wijze was opgeroepen, is hij niet ter zitting verschenen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft de afwijzing van het verzoek tot het tijdelijk verlaten van de inrichting in het kader van algemeen verlof.
De beklagcommissie heeft het beklag gegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van de directeur en klager
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. De directeur heeft op grond van het negatieve advies van het Openbaar Ministerie en het gebruik van gedragsbeïnvloedende middelen door klager
besloten de verlofaanvraag af te wijzen. De beslissing is niet gebrekkig gemotiveerd. Het niet meewerken aan een hulptraject en positieve urinecontroles kunnen leiden tot de conclusie dat er onvoldoende vertrouwen is in een goede afloop van een verlof.
Klager had geen inzicht in zijn problematiek. Er zijn hem trajecten aangeboden om van zijn ernstige verslaving af te komen. Tijdens het hoorgesprek inzake de positieve urinecontrole van 21 februari 2011 is wel ter sprake gekomen dat klager op korte
termijn opnieuw urine kon inleveren, maar van een koppeling met de toen nog lopende verlofaanvraag is geen sprake geweest. Er zijn geen toezeggingen gedaan. Het betreffende personeelslid is hoofd beveiliging.
Klager heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagcommissie, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
Op grond van artikel 4, aanhef en onder c, van de Regeling tijdelijk verlaten van de inrichting wordt het verlof geweigerd in geval van een ernstig vermoeden dat het verlof zal leiden tot druggebruik. Op grond van de stukken is vast komen te staan dat
klager tijdens de urinecontrole van 19 januari en 21 februari 2011 positief heeft gescoord op THC. Dit vormt gelet op voornoemd artikel een contra-indicatie voor verlofverlening, temeer nu klager volgens de directeur ernstig verslaafd is. Door klager
is
voor de beklagcommissie betoogd dat door een personeelslid een toezegging is gedaan, inhoudende dat de positieve UC van 21 februari geen invloed zou hebben op klagers verlofaanvraag als de UC van 28 februari negatief zou zijn. De directeur heeft
evenwel
ter zitting van de beroepscommissie ontkend dat een dergelijke toezegging is gedaan. Gelet hierop is naar het oordeel van de beroepscommissie onvoldoende aannemelijk geworden dat een dergelijke toezegging is gedaan. Het beroep van de directeur zal
derhalve gegrond worden verklaard. De beroepscommissie zal de uitspraak van de beklagcommissie vernietigen en het beklag alsnog ongegrond verklaren.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.A.M. de Wit, voorzitter, J. Schagen MA en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van R. Kokee, secretaris, op 15 november 2011
secretaris voorzitter