nummer: 11/578/GA
betreft: [klager] datum: 8 augustus 2011
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. J.W.G. Prins, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 19 april 2010 van de beklagcommissie bij de locatie Het Veer te Amsterdam,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 1 juli 2011, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsvrouw mr. J.W.G. Prins, en [...], plaatsvervangend vestigingsdirecteur van de locatie Het Veer.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van de klaagschriften en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft
a. klachten jegens de directeur van de locatie De Weg (2010-42);
b. klacht jegens de directeur van de locatie De Weg betreffende het ontruimingsverslag en telefoneren met de advocaat (I) en een ordemaatregel van vijf dagen afzondering en het niet verstrekken van koosjere voeding (II) (2010-46);
c. een ordemaatregel van plaatsing in een afzonderingscel, weigering bezoek, bejegening, antisemitisme en het ongeoorloofd tekenen van beschikkingen (2010-50);
d. een ordemaatregel van plaatsing in een afzonderingscel, weigering bezoek, antisemitisme, het niet verstrekken van koosjere voeding en het niet mogen telefoneren met de advocaat (2010-56);
e. een ordemaatregel van plaatsing in een afzonderingscel, het niet mogen luchten, sporten en bellen op 27 en 28 februari 2010 (2010-57 en 2010-58);
f. een ordemaatregel van plaatsing in een afzonderingscel, het niet verstrekken van koosjere voeding en medicatie, het niet mogen luchten en sporten op 28 februari 2010 (2010-59);
g. een ordemaatregel van plaatsing in een afzonderingscel, het niet verstrekken van koosjere voeding, geen bezoek van advocaat (III), geen weekverstrekking en het niet mogen luchten (IV) op 25 februari 2010 (2010-60);
h. het niet mogen luchten op 24 februari 2010 en het niet mogen bellen, antisemitisme en het niet verzenden/ontvangen van interne post (V) (2010-61);
i. het niet verstrekken van koosjere voeding, afschrijving van de rekening-courant zonder tegenprestatie (2010-62) en
j. het afzeggen van bezoek door het personeel (2010-70).
De beklagcommissie heeft de klachten b II tot en met j ongegrond verklaard en zij heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in zijn klachten a en b I op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
Er is geen oordeel gegeven op de klachtonderdelen gIII, gIV en hV.
2. De standpunten van klager en de directeur
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klager heeft eerder zes maanden in een psychiatrisch ziekenhuis verbleven. Het was onduidelijk of klager detentiegeschikt was. Gedurende de periode van de klachten was klager nog onvoldoende behandeld en gestabiliseerd. Gezien klagers stoornis en
voorgeschiedenis had de directie niet zo repressief mogen optreden. Klager is onvoldoende begeleid en er is onvoldoende rekening gehouden met zijn stoornis. Het is voor klager vernederend om afgezonderd te worden. De afzonderingsmaatregelen hebben
onnodig lang geduurd. De aanleiding betrof één incident, namelijk een chip in een telefoon. Bovendien is een afzonderingsmaatregel voor klager moeilijk te verdragen, juist vanwege zijn stoornis. Klager kan er niets aan doen dat hij een stoornis heeft.
Er is alleen sprake van verbale agressie en niet van fysieke agressie. De vraag is of dit voldoende is om een ordemaatregel van afzondering op te leggen. Het is in de inrichting algemeen bekend dat klager koosjere voeding neemt. Ook is het telefoneren
met de advocaat een probleem. Hiervoor wordt regelmatig geen gelegenheid geboden. De rechter-commissaris heeft tegen klager gezegd dat hij met onmiddellijke ingang in een PPC-setting geplaatst moest worden of dat hij in vrijheid zou moeten worden
gesteld. De klacht omtrent de interne post betreft het indienen van schorsingsverzoeken. Klager kreeg tijdens de afzondering geen potlood en envelop. Het gaat nu steeds beter met klager.
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De opgelegde afzonderingsmaatregelen zijn niet disproportioneel. Alleen indien het niet anders kan, wordt een afzonderingsmaatregel opgelegd. De orde en veiligheid moet gewaarborgd worden, niet enkel voor het personeel, maar ook voor de
medegedetineerden op de afdeling. Er is inderdaad alleen sprake geweest van verbale agressie. Inhoudelijk wordt verwezen naar de uitgebreide verslagen. De orde en veiligheid waren in het geding. In eerste instantie wordt bij verbale agressie een ‘time
out’ gegeven. Dat hielp bij klager niet. Ook is ervoor gekozen om een maatregel op te leggen en geen disciplinaire straf. Zodra dit verantwoord was, is de maatregel opgeheven. Een afzonderingmaatregel wordt altijd in overleg met het afdelingshoofd of
de
behandelcoördinator opgelegd. Onlangs is de procedure gewijzigd voor gedetineerden die in afzondering verblijven en beklag willen doen of om schorsing willen verzoeken. Er wordt nu ook een envelop verstrekt, zodat de drempel lager is om in beklag te
gaan of om schorsing te verzoeken. Klager verblijft nu in een individueel programma.
3. De beoordeling
Uit het dossier en het verhandelde ter zitting volgt dat klagers detentie in de locatie Het Veer moeizaam verliep. De beroepscommissie begrijpt dat klager vanuit zijn situatie de opgelegde maatregelen subjectief als disproportioneel heeft ervaren. De
vraag is echter of de opgelegde maatregelen objectief gezien in redelijkheid genomen hadden kunnen worden. Gezien de inhoud van de verslagen oordeelt de beroepscommissie dat dit het geval is geweest. Eveneens oordeelt de beroepscommissie dat er geen
sprake is geweest van disproportionaliteit. Zo blijkt uit het dossier dat de directie er blijk van heeft gegeven dat rekening is gehouden met de gemoedstoestand van klager. Ook is gebleken dat de tenuitvoerlegging van de opgelegde maatregelen gestaakt
is vóór het einde van de duur van de maatregelen. Gelet op de gebleken psychische problematiek, de samenstelling van de gedetineerdengroep in de locatie Het Veer, alsmede gelet op het feit dat genoegzaam gebleken is dat door het gedrag van klager de
orde en veiligheid in de inrichting in het geding waren, oordeelt de beroepscommissie dat de beslissingen van de directeur niet onredelijk of onbillijk kunnen worden geacht. Hetgeen in beroep is aangevoerd kan daarom niet tot een andere beslissing
leiden dan die van de beklagcommissie. Het beroep zal terzake van de klachtonderdelen a tot en met f, g, h, i en j ongegrond worden verklaard
De beroepscommissie heeft geconstateerd dat de beklagcommissie geen oordeel heeft gegeven op de klachtonderdelen gIII, gIV en hV. De beroepscommissie overweegt dat dit een grond oplevert om deze klachten alsnog terug te verwijzen naar de
beklagcommissie
voor afdoening. Echter, gezien het tijdsverloop zal de beroepscommissie de klachtonderdelen zelf afdoen. De beroepscommissie overweegt dat deze klachten niet aannemelijk zijn geworden, nu enige onderbouwing daarvan ontbreekt. Zo heeft de raadsvrouw
niet gesteld dat zij klager wilde bezoeken, of dat haar niet werd toegestaan klager te bezoeken. Ook in beroep is door of namens klager hieromtrent niets aangevoerd. De beroepscommissie zal deze klachtonderdelen daarom ongegrond verklaren.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie. Zij verklaart de klachtonderdelen gIII, gIV en hV ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. A.H. de Wild, voorzitter, J.G.A. Brand en dr. M. Kooyman, leden, in tegenwoordigheid van mr. S.S. Dwarka, secretaris, op 8 augustus 2011
secretaris voorzitter