nummer: 11/571/TA
betreft: [klager] datum: 28 juli 2011
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. F.P. Holthuis, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 16 februari 2011 van de beklagcommissie bij de . Pompestichting te Nijmegen, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 10 juni 2011, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam Over-Amstel, zijn gehoord klagers raadsman, mr. F.C. Knoef, en namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting, [...], juridisch medewerker. Hoewel
voor klagers vervoer naar de zitting was zorggedragen, heeft hij geen gebruik gemaakt van de gelegenheid om te worden gehoord.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft de verlenging van de maatregel van afdelingsarrest per 29 oktober 2010.
De beklagcommissie heeft het beklag formeel gegrond en materieel ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en het hoofd van de inrichting
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. De wetgever heeft de gronden voor het opleggen van afdelingsarrest limitatief opgesomd. Niet valt in te zien hoe een uitslag van een urinecontrole van
twee weken eerder een direct gevaar oplevert voor de handhaving van de orde of de veiligheid in de inrichting. Dit doet zeer gekunsteld aan en het ligt voor de hand aan te nemen dat een en ander het resultaat is van het feit dat de duur van de oranje
fase en de duur van de opgelegde beperkingen ex artikel 33 Bvt en de periodieke urinecontroles niet in tijd gelijklopen. Het afdelingsarrest geldt voor een periode van ten hoogste vier weken. Dit betekent dat de beperking ook voor een kortere periode
kan worden opgelegd.
Vanwege het afdelingsarrest kon klager geen gebruik maken van zijn verlofmogelijkheden. De THC-waarde in zijn urine is enorm gedaald van 996 op 20 september 2010 naar 74 op 15 oktober 2010. Het is meer dan aannemelijk dat dit het gevolg is van het
tussentijds niet gebruiken van verdovende middelen door klager. Tevens was te voorzien dat de THC-waarde binnen afzienbare tijd na de controle op 15 oktober 2010 gedaald zou zijn tot een aanvaardbaar niveau. De inrichting houdt rigide de hand aan het
protocol. Bij een twijfelgeval als dat van klager moet ruimte zijn voor een flexibele toepassing van de regels. Een verlenging van het afdelingsarrest met de maximale periode van vier weken verhoudt zich niet met deze vaststellingen en doet geen recht
aan de belangen van klager.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Op 13 oktober 2010 is bij klager een urinecontrole uitgevoerd. Op 15 oktober 2010 bleek de uitslag positief. Klager had een
THC-waarde van 74. De norm ligt bij een waarde van 50. Op 20 september 2010 bedroeg klagers THC-waarde 996. Als iemand niet meer gebruikt, is de THC na drie weken uit zijn urine verdwenen. Het feit dat de waarde op 15 oktober 2010 boven de 50 lag,
betekent dat klager onder invloed was.
3. De beoordeling
Op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting van de beroepscommissie is de beroepscommissie van oordeel dat het protocol urineonderzoek, dat als bijlage onderdeel uitmaakt van de huisregels van de inrichting, op een juiste wijze is toegepast.
Op 1 en 20 september 2010 alsmede op 13 oktober 2010 is bij klager een urinecontrole uitgevoerd. De THC-waarden bedroegen respectievelijk 323, 996 en 74. Ook de laatstgenoemde waarde ligt boven de gehanteerde grenswaarde van 50. Gelet hierop is
onvoldoende aannemelijk geworden dat klager tussentijds niet heeft gebruikt en dat de THC-waarde van 74 alleen duidt op een verdere (natuurlijke) afname ten opzichte van de uitslag van drie weken eerder. Het beroep zal derhalve ongegrond worden
verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. A.M. van Woensel, voorzitter, prof. dr. W.J. Schudel en mr. C.A.M. Schaap-Meulemeester, leden, in tegenwoordigheid van R. Kokee, secretaris, op 28 juli 2011
secretaris voorzitter