Nummer R-20/6010/GA
Betreft [Klager]
Datum 3 november 2020
Uitspraak van de beroepscommissie van de RSJ op het beroep van [Klager] (hierna: klager)
1. De procedure
Klager heeft beklag ingesteld tegen een disciplinaire straf van zeven dagen opsluiting in een andere verblijfsruimte dan een strafcel, zonder televisie, vanwege het weigeren van een urinecontrole, ingaande op 16 december 2019 om 10:00 uur en eindigend op 23 december 2019 om 10:00 uur.
De beklagcommissie bij de Penitentiaire Inrichting (PI) Middelburg heeft op 20 januari 2020 het beklag ongegrond verklaard (MB-2020-000002). De uitspraak van de beklagcommissie is bijgevoegd.
Klagers raadsman, mr. R. van ‘t Land, heeft namens klager beroep ingesteld tegen deze uitspraak.
De beroepscommissie heeft mr. S. van Minderhout, die waarnam voor klagers raadsman, gehoord op de zitting van 30 september 2020 in het Justitieel Complex Zaanstad. De beroepscommissie heeft vervoer voor klager geregeld, zodat hij op de zitting kon worden gehoord. Klager heeft echter geen gebruik gemaakt van die mogelijkheid. De directeur van de PI Middelburg (hierna: de directeur) is niet op de zitting verschenen.
2. De standpunten in beroep
Standpunt van klager
Klager is van mening dat de beslissing van de beklagcommissie op onzorgvuldige wijze tot stand is gekomen en niet deugdelijk is gemotiveerd. Klager stelt dat hem voorafgaand aan de controle geen reden is medegedeeld zodat in strijd met artikel 3, tweede lid van de Regeling urinecontrole penitentiaire inrichtingen (hierna: de Regeling) is gehandeld. De beslissing van de directeur is onbegrijpelijk gelet op klagers reden voor de weigering. Klager heeft een brief aan de directeur overhandigd, waarbij hem is toegezegd dat zijn klacht zou worden onderzocht. Dit is niet gebeurd waardoor de uitkomst hiervan dus ook niet is meegenomen in de besluitvorming tot het al dan niet opleggen van een disciplinaire straf. Derhalve is de beslissing onzorgvuldig.
Standpunt van de directeur
De directeur heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagcommissie, in beroep niet nader toegelicht.
3. De beoordeling
Uit de stukken volgt dat klager de avond voor de urinecontrole op de hoogte is gesteld dat hij de volgende dag onderworpen zou worden aan een urinecontrole. Klager heeft toen al aangegeven dit te zullen weigeren omdat hij het niet eens is met de omstandigheid dat zijn cel in drie weken tijd meer dan zes keer onderworpen is aan een celcontrole. De volgende ochtend heeft klager aangegeven bij zijn standpunt te blijven en dat hij de straf zal accepteren. De beroepscommissie volgt de raadsman niet in zijn stelling dat de beslissing op onzorgvuldige wijze tot stand is gekomen nu klagers klacht - omtrent de hoeveelheid celcontroles die klager in korte tijd heeft moeten ondergaan – niet nader is onderzocht. Het opleggen van de disciplinaire straf wegens het weigeren van een urinecontrole staat immers los van het wel of niet onderzoeken van een andere klacht. De directeur heeft dan ook in redelijkheid klager disciplinair mogen bestraffen wegens het weigeren van een urinecontrole. Voorts overweegt de beroepscommissie dat volgens vaste jurisprudentie het voldoende wordt geacht dat als reden voor een urinecontrole aan de gedetineerde wordt medegedeeld dat het om een gewone dan wel steekproefsgewijze urinecontrole gaat. Dat klager hier geen genoegen mee neemt omdat hij van mening is dat er geen sprake kon zijn van een gewone controle en dat hij meer uitleg omtrent de reden wenst doet hier niet aan af. Het beroep zal dan ook ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie met aanvulling van de gronden.
Deze uitspraak is op 3 november 2020 gedaan door de beroepscommissie, bestaande uit mr. C. Fetter, voorzitter, mr.dr. P. Jacobs en mr. A.M.G. Smit, leden, bijgestaan door mr. M.S. Ferenczy, secretaris.
secretaris voorzitter