nummer: 03/719/GA
betreft: [klager] datum: 28 juli 2003
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 42, tweede lid, van de Tijdelijke wet noodcapaciteit drugskoeriers heeft kennis genomen van een op 24 maart 2003 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
de directeur van het detentiecentrum Roermond,
gericht tegen een uitspraak d.d. 17 maart 2003 van de beklagcommissie bij voormeld detentiecentrum, gegeven op een klacht van
[...], verder te noemen klager,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De beroepscommissie heeft klager in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en de directeur van voormeld detentiecentrum om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft plaatsing in afzondering voor de duur van 14 dagen, met behoud van de mogelijkheid het televisietoestel en het koffiezetapparaat te blijven gebruiken, en met de mogelijkheid te luchten gedurende twee maal een halfuur per dag en de mogelijkheid twee maal per week 10 minuten te telefoneren.
De beklagcommissie heeft het beklag gegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van de directeur en klager
De directeur heeft aangegeven dat hij zich om procedurele en inhoudelijke redenen niet kan verenigen met de uitspraak van de beklagcommissie. Hij heeft de beroepscommissie verzocht het beroep in behandeling te nemen en het beklagopnieuw te beoordelen, omdat hij van oordeel is dat de beklagzaak zich leent voor het ontwikkelen van jurisprudentie over de toepassing van voormelde Tijdelijke wet.
Klager heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagcommissie, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
In artikel 42 van de Tijdelijke wet noodcapaciteit drugskoeriers is bepaald dat tegen een uitspraak van de beklagcommissie slechts beroep open staat voor zover de beklagcommissie in haar uitspraak heeft bepaald dat dit mogelijk isin verband met het principiële karakter van de klacht dan wel de eenheid van uitspraken.
Blijkens de wetsgeschiedenis van voormeld artikel heeft de wetgever beoogd een summiere regeling te geven voor het beroep. Partijen kunnen slechts in beroep gaan wanneer de beklagcommissie in haar uitspraak heeft bepaald dat zulksmogelijk is (MvT, TK 2001-2002, 28 201, nr. 3, blz. 12).
In het voorliggende geval heeft de beklagcommissie niet aangegeven dat beroep mogelijk is.
De beroepscommissie kan, gelet op het hiervoor overwogene, het beroepschrift niet verder behandelen en dient de directeur niet-ontvankelijk te verklaren in het beroep.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart de directeur niet-ontvankelijk in het beroep.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, mr. J.P. Balkema en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van mr. Chr.F. Swart-Babbé, secretaris, op 28 juli 2003
secretaris voorzitter