nummer: 02/1909GM
betreft: [klager] datum: 7 april 2003
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 30 van de Penitentiaire maatregel (Pm) heeft kennis genomen van een op 13 september 2002 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. P.H. Hillen, advocaatte Tilburg, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen medisch handelen door of namens de inrichtingsarts verbonden aan het huis van bewaring voor vreemdelingen te Tilburg,
alsmede van de overige stukken, waaronder het verslag d.d. 10 september 2002 van de bemiddeling door de medisch adviseur bij het ministerie van Justitie.
Ter zitting van de beroepscommissie van 3 februari 2003, gehouden in de locatie Zoetermeer van de p.i. Haaglanden, is klager gehoord. Zijn raadsman voornoemd heeft per fax van 21 januari 2003 bericht niet ter zitting aanwezig tekunnen zijn.
De inrichtingsarts verbonden aan voornoemd h.v.b. heeft op 17 januari 2003 schriftelijk laten weten verhinderd te zijn ter zitting te verschijnen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beroep
De klacht, zoals neergelegd in het verzoek om bemiddeling aan de medisch adviseur d.d. 28 augustus 2002, betreft de weigering een spoedindicatie voor een hernia-operatie op te stellen.
2. De standpunten van klager en de inrichtingsarts
Door en namens klager is het volgende aangevoerd.
Klager heeft tijdens het werken in het h.v.b. een acute hernia opgelopen. Dit gegeven alsmede het feit dat klager binnen afzienbare tijd zou worden ontslagen uit vreemdelingenbewaring hadden de inrichtingsarts er toe moeten bewegeneen spoedindicatie op te stellen. Nu heeft klager vier maanden moeten wachten alvorens hij voor een operatie in aanmerking kwam. Hij heeft gedurende die periode veel pijn gehad en slecht kunnen slapen.
De inrichtingsarts heeft het volgende standpunt ingenomen.
Klager heeft op 1 mei 2002 plotsklaps pijn gekregen in zijn heup en been tijdens de arbeid. De pijnklachten, vanuit de rug, waren in aanvang zeer fors. Er was vanaf het begin sterke verdenking dat sprake zou zijn van een hernianuclei pulposi, hetgeen na onderzoek later die maand door de neuroloog bevestigd werd. In juni 2002 is klager op het spreekuur van de neurochirurg geweest, die aangaf dat er een operatie indicatie bestond, waarvoor klager op dewachtlijst is geplaatst. De wachtlijst bedroeg op dat moment ca. vier maanden.
Op 10 oktober 2002 is klager geopereerd.
3. De beoordeling
Gelet op de stukken en het verhandelde ter zitting stelt de beroepscommissie vast dat klager zodra zijn pijnklachten zich voordeden door de inrichtingsarts is gezien. Deze heeft klager, op basis van zijn vermoeden dat sprake konzijn van een hernia nuclei pulposi, meteen doorverwezen naar een specialist, een neuroloog, die deze diagnose bevestigd heeft. De neurochirurg heeft aangegeven dat er een operatie indicatie was, maar blijkbaar zag hij geenaanleiding voor een spoedindicatie.
Ook overigens hebben zich geen feiten of omstandigheden voorgedaan op basis waarvan alsnog een medische noodzaak om eerder operatief in te grijpen zou zijn ontstaan.
Het enkele feit dat klager vanwege verzekeringstechnische argumenten met spoed geopereerd wilde worden opdat dit zou zijn gebeurd voor het einde van detentie, kan niet als een dergelijk feit of dergelijke omstandigheid wordenaangemerkt.
De beroepscommissie is het voorgaande in samenhang en onderling verband bezien van oordeel dat het handelen van de inrichtingsarts niet kan worden aangemerkt als in strijd met de in artikel 28 Pm neergelegde norm. Het beroep zalderhalve ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. Chr. M. Aarts, voorzitter, F.M.M. van Exter en drs H.P.J. Vos, leden, in tegenwoordigheid van mr. I. Lispet, secretaris, op 7 april 2003
secretaris voorzitter