nummer: 02/999/TB
betreft: [klager] datum: 11 oktober 2002
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennis genomen van een op 22 mei 2002 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een beslissing d.d. 15 mei 2002 van de Minister van Justitie, verder te noemen de Minister,
alsmede van de overige stukken, waaronder de bestreden beslissing.
Ter zitting van de beroepscommissie van 28 augustus 2002, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Overijssel, locatie Zwolle te Zwolle, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsman mr. J.C. de Goeij, en namens de Minister,mr. [...] en drs. [...]. Hiervan is het aangehechte verslag opgemaakt.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De Minister heeft beslist klager over te plaatsen naar de tbs-kliniek De Kijvelanden te Poortugaal (hierna: de Kijvelanden).
2. De feiten
Klager is bij onherroepelijk geworden rechterlijke uitspraak ter beschikking gesteld (tbs) met bevel tot verpleging van overheidswege. In het kader van de tbs is hij op 10 mei 1999 geplaatst in het Forensisch Psychiatrisch CentrumVeldzicht te Balkbrug (hierna: Veldzicht). Op 15 mei 2002 heeft de Minister besloten klager over te plaatsen naar de Kijvelanden. De overplaatsing is op 5 juli 2002 gerealiseerd.
3. De standpunten
Klager kan zich niet verenigen met zijn overplaatsing naar de Kijvelanden. Klager is onverwachts en zonder gehoord te worden overgeplaatst en derhalve is artikel 53, tweede lid aanhef en onder a, van de Bvt geschonden. Voorts is debeslissing niet overeenkomstig de bepalingen in artikel 54 Bvt aan klager uitgereikt maar is de beslissing op 17 mei 2002 in een envelop van Veldzicht op een tafel van de afdeling neergelegd. Dit verraadt de intentie om klager vanzijn recht tot beroep te beroven. Klager had op 8 januari 2001 schriftelijk een verzoek tot overplaatsing naar de Dr. Henri van der Hoevenkliniek te Utrecht (hierna: Van der Hoevenkliniek) ingediend bij de directie van Veldzicht endit verzoek is opzettelijk genegeerd. Op 23 april 2002 is klager gevraagd wat zijn wensen waren en heeft hij wederom gevraagd om overplaatsing naar de Van der Hoevenkliniek, waarbij klager te kennen heeft gegeven dat er eenMarokkaanse psychiater werkzaam is in deze kliniek en hij zich graag door haar verder wil laten onderzoeken en eventueel behandelen. Klager is eveneens Marokkaan en zijn gedrag is zeer toegankelijk voor een psychiater die dezelfdecultuur kent en respecteert, deze psychiater zal klager niet discrimineren zoals haar Nederlandse collegae dat regelmatig doen. De bestreden beslissing is voorts in strijd met artikel 54, eerste lid, van de Bvt niet met redenenomkleed. De Minister acht het niet van belang dat klager door een Marokkaanse psychiater onderzocht en eventueel behandeld wenst te worden. Resocialisatie en inburgering van een Moslim-Arabische Marokkaan conform de Christelijke enJoodse waarden en normen is in strijd met internationale wetten en verdragen. De Kijvelanden ligt in Poortugaal, een buitenwijk van Rotterdam waar de broers van zijn vrouw wonen. In 1994 hebben zij getracht om klager te doden. Demeeste medewerkers van de Kijvelanden komen uit die omgeving en de kans is groot dat klager in opdracht van de familie van zijn vrouw vermoord zal worden. Klager wenst nog steeds overgeplaatst te worden naar de Van derHoevenkliniek.
De Minister heeft de bestreden beslissing als volgt toegelicht. Klager is op 10 mei 1999 geplaatst in Veldzicht en sinds 28 mei 1999 is klager geplaatst op een gesloten afdeling binnen de afdeling psychiatrie. Bij brief van 25september 2001 bood Veldzicht klager ter herplaatsing aan. In het herplaatsingsverzoek wordt klager als onverminderd delictgevaarlijk aangemerkt. Het delictgevaar wordt als zeer hoog ingeschat, specifiek ook voor zijn ex-vrouw enkinderen. Gesteld wordt dat indien de tbs beëindigd zal worden de kans groot is dat klager opnieuw geconfronteerd zal worden met zijn mislukte integratie in de maatschappij, hetgeen gevoelens van gekrenktheid, frustratie en rancunebij hem zal oproepen. Het risico is groot dat klager wederom zal gaan drinken en zal gaan handelen naar zijn wanen en daarbij zal terugvallen in het plegen van delicten. Vanuit Veldzicht wordt aangegeven dat nu klager zijnmedewerking weigert aan de behandeling, er feitelijk van behandeling geen sprake is. Een tbs-kliniek heeft de mogelijkheid om een ter beschikking gestelde opnieuw aan te bieden wanneer een nieuwe opname in een andere tbs-klinieknoodzakelijk is vanuit het oogpunt van voortgang van de behandeling. Het aanbieden ter herplaatsing is slechts mogelijk wanneer de behandeling van de ter beschikking gestelde niet langer dan drie jaar heeft geduurd. De overplaatsingbetekent voor klager een nieuwe kans op behandeling en resocialisatie.
Op 2 mei 2002 is klager gehoord met betrekking tot de voorgenomen plaatsing in de Kijvelanden. De stelling van klager dat hij niet is gehoord alvorens de beslissing tot herplaatsing is genomen is dan ook onjuist. Op 15 mei 2002 isde beslissing tot plaatsing in de Kijvelanden genomen. Volgens een medewerker van de verpleegdenadministratie van Veldzicht is een grosse van voornoemde beslissing klager op 17 mei 2002 uitgereikt. Uit het hoorverslag van 2 mei 2002blijkt dat door klager werd aangegeven dat hij bij voorkeur in de Van der Hoevenkliniek geplaatst wenste te worden omdat daar een vrouwelijke Marokkaanse psychiater werkzaam zou zijn. Dit is echter niet juist. De kliniek consulteertslechts indien nodig de Marokkaanse psychiater. Voorts heeft een terbeschikking gestelde geen exclusief recht op beoordeling/behandeling door een psychiater van dezelfde nationaliteit en van het andere geslacht. De door klagergenoemde bezwaren tegen plaatsing worden niet voldoende dringend geacht om deze te laten prevaleren boven het belang van een spoedige plaatsing. Het beroep wordt ongegrond geacht.
4. De beoordeling
Uit het hoorverslag van 2 mei 2002 blijkt dat klager op die datum vóór het nemen van de bestreden beslissing is gehoord en voorts is die beslissing tijdig d.d. 17 mei 2002 aan hem uitgereikt. Derhalve is voldaan aan de in deartikelen 53, tweede lid, en 54, tweede lid, Bvt neergelegde hoor- en informatieplicht.
Op zichzelf is klager het eens met een herplaatsing.
Bij de overplaatsing van ter beschikking gestelden dient de Minister, op grond van artikel
11, tweede lid, van de Bvt in zijn overwegingen te betrekken:
a. de eisen die de bescherming van de maatschappij tegen de gevaarlijkheid van de ter beschikking gestelde voor de veiligheid van anderen dan de ter beschikking gestelde of de algemene veiligheid van personen of goederen stelt, en
b. de eisen die de behandeling van de ter beschikking gestelde gezien de aard van de bij hem geconstateerde gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens stelt.
Uitgangspunt van het op grond van het IBO II-rapport door de Minister geformuleerde beleid is dat alle tbs-inrichtingen geoutilleerd zijn voor iedere ter beschikking gestelde, met uitzondering van een aantal speciale categorieën, teweten vrouwen, zwakbegaafden en extreem beheers- en vluchtgevaarlijke ter beschikking gestelden. Daarnaast wordt onderscheiden naar de primaire psychopathologie: psychotische stoornis of persoonlijkheidsstoornis.
De Minister heeft de beslissing tot overplaatsing van klager genomen op advies d.d. 25 september 2001 van het behandelteam van Veldzicht en met inachtneming van klagers geslacht, zijn intelligentie, de ten aanzien van hem gesteldediagnose en gegevens omtrent het al dan niet bestaan van een beheers/vluchtrisico.
Klager heeft geen zwaarwegende argumenten aangevoerd die zouden kunnen of moeten leiden tot het oordeel dat de Minister in redelijkheid niet tot de bestreden plaatsingsbeslissing heeft mogen komen.
Hetgeen klager heeft aangevoerd omtrent zijn voorkeur voor onderzoek en eventueel behandeling door een vrouwelijke psychiater van Marokkaanse origine is onvoldoende zwaarwegend om tot een ander oordeel te kunnen komen. Het hiervooroverwogene in aanmerking genomen is de beslissing klager over te plaatsen naar de Kijvelanden niet in strijd met de wet en kan deze evenmin als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Het beroep zal derhalve ongegrond wordenverklaard.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. N. Jörg, voorzitter, mr. E.J. Hofstee en dr. F. Koenraadt, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 11 oktober 2002
secretaris voorzitter
nummer: 02/999/TB
betreft: [...], verder klager te noemen.
Verslag van het behandelde ter zitting van de beroepscommissie als bedoeld in artikel 69 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden van 28 augustus 2002, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Overijssel, locatieZwolle te Zwolle.
Samenstelling van de beroepscommissie:
voorzitter: mr. N. Jörg
leden: mr. E.J. Hofstee en dr. F. Koenraadt.
De beroepscommissie is bijgestaan door de secretaris mr. H.S. van Gemert.
Gehoord zijn klager, bijgestaan door zijn raadsman mr. J.C. de Goeij, alsmede namens de Minister mr. [...] en drs.[...].
Door en namens klager is - zakelijk weergegeven - het volgende aangevoerd.
Klager heeft op zijn brief aan dhr. Oppedijk nooit een reactie ontvangen. Het omtrent klager uitgebrachte PBC-rapport slaat de plank mis. Er is een contra-expertise verricht en daaruit komt geen beeld van een paranoïde man naarvoren. Betweterigheid is een normale reactie als je niet begrepen wordt. Het bevreemdt klager dat in de behandeling van zijn schorsingsverzoek aan de Minister de kans is gegund om de beslissing te motiveren. Dit illustreert departijdigheid van de voorzitter van de beroepscommissie. Klager heeft wel vertrouwen in de beroepscommissie. Er is geen onafhankelijke deskundige ingezet. De deskundigen zijn gerekruteerd uit eigen kring. Klager had van de Van derHoevenkliniek verwacht dat daar wel onafhankelijk onderzoek zou plaatsvinden. Op het moment dat hij om overplaatsing naar de Van der Hoevenkliniek verzocht, wist hij nog niet dat daar de Marokkaanse psychiater werkzaam was. Klagerskamer in de Kijvelanden is een gaskamer zonder ramen. Hij krijgt geen Halal voeding en betaalt zijn eten van zijn zakgeld. Er wordt geen rekening gehouden met zijn ongeneeslijke ziekte. Klager behoeft fysiotherapie maar krijgt dieniet. Klagers gezondheid gaat hard achteruit. Verzoeker wordt beschouwd als vijand nummer één van de staat en de deskundigen die hem onderzoeken zijn in dienst van de staat. Deenen is in dienst van Veldzicht en Van der Eijnde is indienst van de Meijers kliniek. Een Nederlander kan niet beoordelen waarom klager zo hard spreekt. Er is sprake van tegenstrijdigheid tussen het advies van Veldzicht en de beslissing van de Minister. Veldzicht heeft geadviseerdklager te plaatsen in een rijksinrichting en de Minister heeft beslist om klager over te plaatsen naar een particuliere tbs-kliniek. Tbs is in feite dwang tot inburgering in Nederland en klager zal zich niet laten leegmaken.
Namens de Minister is - zakelijk weergegeven - het volgende aangevoerd.
Klager heeft aangegeven dat hij niet is gehoord maar uit het hoorverslag d.d. 2 mei 2002 blijkt dat klager op die datum wel degelijk is gehoord. De plaatsingsbeslissing dateert van 15 mei 2002 en die is aan klager op correcte wijzeuitgereikt op 17 mei 2002. Vervolgens is klager op 5 juli 2002 opgenomen in de Kijvelanden. Klager heeft geen bezwaar tegen de herselectie maar heeft zijn voorkeur uitgesproken voor overplaatsing naar de Van der Hoevenkliniek omdatdaar een Marokkaanse psychiater werkzaam zou zijn. Dit is echter niet juist. Op de Marokkaanse psychiater wordt enkel af en toe een beroep gedaan. Klager heeft aangegeven dat hij niet in een rijksinrichting geplaatst wenst te wordenen hij is in een particuliere tbs-inrichting geplaatst. Het mankeert klager aan inzicht in de problematiek. Veldzicht kan hem niet succesvol behandelen en heeft klager voorgedragen voor herselectie. De overplaatsing betekent voorklager een nieuwe kans op behandeling en resocialisatie.
secretaris voorzitter